توضیحات

نوشته شده توسط مدیر سایت

دسته: داروهای روانپزشکی

لیتیم (به انگلیسی: Lithium)

رده درمانی: داروهای تثبیت‌کننده خلق

اشکال دارویی: قرص

موارد مصرف

لیتیم در درمان اختلال دوقطبی و بیشتر فاز شیدایی آن مصرف می‌شود.این ماده در وهله اول به عنوان داروی روانپزشکی و برای درمان اختلال دوقطبی و اختلال افسردگی عمده مقاوم به درمان استفاده می شد. لیتیم سالهاست که تحقیقات بالینی گسترده ای دارد. این دارو می تواند خطر خودکشی را کاهش دهد.

مکانیسم اثر

این دارو تثبیت‌کننده خلق است. احتمالاً به دلیل شباهت یون لیتیوم به یون سدیم، جایگزین سدیم شده‌و در ایجاد پتانسیل عمل در سلول‌های عصبی اختلال ایجاد می‌کند، بر روی عملکرد واسطه‌های شیمیایی عصبی مثل نوراپی نفرین، سروتونین، دوپامین واستیل کولین و گیرنده‌های آن‌ها تأثیر می‌گذارد.

عوارض جانبی

لیتیم از دسته داروهایی است که ممکن است عوارض جانبی گسترده ای داشته باشد از این رو بایستی مرتب فرد بیمار مصرف کننده تحت کنترل باشد. این دارو چند سالی است که غالبا فقط به افراد دچار اختلال دوقطبی شدیدی که بستری هستند داده می شود. لیتیم ثبات برخی از املاح موجود در خون مانند سدیم و پتاسیم را دستخوش تغییر می کند به این سبب بیشتر ممکن است عوارض جدی داشته باشد. اختلال گوارشی، لرزش، پرنوشی و پر ادراری، افزایش وزن و خیز از عوارض جانبی دارو هستند.عوارض جانبی آن افزایش ادرار ، لرزش دست ها و افزایش تشنگی و عوارض جانبی جدی مثل کم کاری تیروئید ، دیابت بی مزه و مسمومیت با لیتیم را می توان نام برد که با نظارت بر سطح خونی دارو قابل کنترل است.اگر سطح خونی دارو خیلی بیش از حد مجاز باشد علایم اسهال ، استفراغ ، هماهنگی ضعیف ، خواب آلودگی و زنگ زدن در گوش ایجاد می شود .همچنین مصرف لیتیم در بارداری باعث ایجاد مشکلاتی در بچه می شود.اما استفاده از آن در شیردهی بی خطر است.  این دارو در دسته تثبیت کننده خلق قرار می گیرد.

توضیحات

نوشته شده توسط مدیر سایت

دسته: داروهای روانپزشکی

آریپیپرازول

آریپیپرازول (به انگلیسی: Aripiprazole)، که تحت نام تجاری Abilify به فروش می‌رسد، یک ضد روانپریشی نسل دوم است. این دارو عمدتاً در درمان اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی مورد استفاده قرار می‌گیرد.^[۵] استفاده‌های دیگر شامل درمان کمکی در اختلال افسردگی عمده، اختلالات تیک و تحریک پذیری همراه با اوتیسم می باشد.

عوارض جانبی رایج عبارتند از: استفراغ، یبوست، خواب آلودگی، سرگیجه، و اختلالات حرکتی.عوارض جانبی جدی ممکن است شامل سندرم بدخیم نورولپتیک و دیسکینزی دیررس باشد. در افراد مسن خطر مرگ و میر بیشتر است و برای روانپریش به علت زوال عقل توصیه نمی‌شود.در دوران بارداری، شواهدی مبنی بر آسیب‌های احتمالی به کودک وجود دارد.در خانمهایی که شیر می‌دهند توصیه نمی‌شود.^[۷] در افراد کمتر از ۱۸ سال به میزان کافی مورد مطالعه قرار نگرفته‌است.حالت دقیق عمل کاملاً مشخص نیست اما ممکن است اثرات آن بر دوپامین و سروتونین باشد.

این یک آگونیست نسبی دوپامین است. Aripiprazole توسط Otsuka در ژاپن تولید شد. در ایالات متحده، Otsuka America آن را به‌طور مشترک با Bristol-Myers Squibb به فروش می‌رساند. از آوریل ۲۰۱۳ تا مارس ۲۰۱۴ فروش Abilify به حدود ۶٫۹ میلیارد دلار رسید.

موارد مصرف

اسکیزوفرنی

دستورالعمل NICE 2016 برای معالجه روانپریشی و اسکیزوفرنی در کودکان و نوجوانان، آریپیپرازول را به عنوان درمان خط دوم پس از ریسپریدون برای افراد بین ۱۵ تا ۱۷ سال که دچار تشدید حاد یا عود روانپریشی یا اسکیزوفرنی هستند، توصیه کرد.

اختلال دو قطبی

آریپیپرازول برای درمان اپیزودهای حاد مانیا اختلال دو قطبی در بزرگسالان، کودکان و نوجوانان مؤثر است. به عنوان درمان نگهدارنده، از آن برای پیشگیری از اپبزودهای مانیا مفید است. بنابراین، اغلب در ترکیب با یک تثبیت کننده خلقی اضافی استفاده میشود. با این حال، مصرف همزمان با یک تثبیت‌کننده خلق، خطر عوارض جانبی اکستراپیرامیدال یا خارج هرمی را افزایش می‌دهد.

افسردگی اساسی

آریپیپرازول یک درمان افزودنی مؤثر برای اختلال افسردگی اساسی است. آریپیپرازول ممکن است با برخی از داروهای ضد افسردگی، به ویژه مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین انتخابی (SSRI) اثر متقابل داشته باشد. تداخل با فلوکستین و پاروکستین و به میزان کمتر با سرترالین، اس ستالوپرام، سیتالوپرام و فلووکسامین وجود دارد که CYP2D6 را مهار می‌کنند، چون آریپیپرازول یک بستر است. مهارکننده‌های CYP2D6 غلظت آریپیپرازول را به ۲–۳ برابر سطح طبیعی خود افزایش می‌دهند.

اوتسیم

داده‌های کوتاه مدت (۸ هفته) نشان‌دهنده کاهش تحریک‌پذیری، بیش فعالی، گفتار نامناسب و کلیشه است، اما هیچ تغییری در رفتارهای لتارژیک مشاهده نمی‌شود.عوارض جانبی شامل افزایش وزن، خواب آلودگی، آبریزش دهان و لرزش است. پیشنهاد می‌شود کودکان و نوجوانان هنگام مصرف این دارو به‌طور مرتب تحت نظارت باشند تا ارزیابی شوند که آیا این گزینه درمانی پس از استفاده طولانی مدت هنوز مؤثر است و توجه داشته باشید که آیا عوارض جانبی بدتر می‌شود. برای درک اینکه آیا این دارو برای کودکان پس از استفاده طولانی مدت مفید است، مطالعات بیشتری لازم است.

اختلال وسواس اجباری

یک بررسی سیستماتیک در سال ۲۰۱۴ نتیجه‌گیری کرد که درمان ترکیبی با آریپیپرازول با دوز کم، یک درمان مؤثر برای اختلال وسواسی است که تنها با SSRI بهبود نمی‌یابد. نتیجه‌گیری در نتایج بدست آمده از دو کارآزمایی کوچک کوتاه مدت این بود که هریک از آنها بهبودی در علائم را نشان می‌داد. به نظر می‌رسد که ریسپریدون (یکی دیگر از داروهای ضد روانپریشی نسل دوم) نسبت به آریپیپرازول برای این اندیکاسیون برتر است و طبق گایدلاین انجمن روانپزشکی آمریکا در سال ۲۰۰۷ توصیه می‌شود، اگرچه آریپیپرازول با احتیاط با بررسی توسط پیگنون و همکارانش در سال ۲۰۱۷توصیه می‌شود.

عوارض جانبی

در بزرگسالان، عوارض جانبی شامل سردرد، آکاتیزیا، بی خوابی و اثرات دستگاه گوارش مانند تهوع و یبوست و سبکی سر است.عوارض جانبی در کودکان مشابه است و شامل خواب آلودگی، گرفتگی بینی است. تمایل شدید به قمار، خرید و رابطه جنسی نیز ممکن است رخ دهد.

حرکات کنترل نشده‌ای مانند بی‌قراری، لرزش و سفتی عضلات ممکن است رخ دهد.

تداخلات

آریپیپرازول یک سوبسترا برای CYP2D6 و CYP3A4 است. تجویز همزمان با داروهای مهارکننده (مانند پاروکستین، فلوکستین) یا القاءکننده (به عنوان مثال کاربامازپین) این آنزیم‌های متابولیک به ترتیب سطح آریپیپرازول پلاسما را افزایش و کاهش می‌یابد. به همین ترتیب، هرکسی که آریپیپرازول مصرف می‌کند، باید آگاه باشد که ممکن است دوز آریپیپرازول آنها تنظیم شود.

اقدامات احتیاطی باید در افرادی انجام شود که تشخیص قطعی دیابت دارند و درمورد آنتی سایکوتیک‌های آتیپیک به همراه سایر داروهایی که بر قند خون تأثیر می‌گذارند، احتیاط می‌شود و برای پیشگیری از افزایش قند خون کنترل آن باید به‌طور منظم انجام گیرد.

توضیحات

نوشته شده توسط مدیر سایت

دسته: داروهای روانپزشکی

زیپراسیدون

زیپراسیدون (Ziprasidone) دارویی متعلق به گروه داروهای ضدروان‌پریشی است و در درمان بیماری اسکیزوفرنی کاربرد دارد. از این دارو برای درمان دوره‌های شیدایی و مختلط در اختلال دوقطبی نوع یک و همچنین به عنوان درمان کمکی در کنار لیتیم یا والپروات سدیم در درمان نگه‌دارندهٔ اختلال دوقطبی نوع یک استفاده می‌شود.
در صورت مصرف با غذا جذب دارو بهتر می‌شود.

شایع‌ترین عوارض این دارو خواب‌آلودگی، سردرد، تهوع، احساس گیجی و سبکی سر است. اما این دارو باعث افزایش وزن یا افزایش پرولاکتین نمی‌شود. یکی از عوارض دیگر زیپراسیدون افزایش فاصله QT در نوار قلب است؛ بنابراین لازم است که بیمار در صورت داشتن مشکل قلبی، پزشک خود را از این مسئله آگاه کند. این دارو برای اثر مفید به ۴ تا ۶ هفته زمان نیاز دارد.

توضیحات

نوشته شده توسط مدیر سایت

دسته: داروهای روانپزشکی

کوئتیاپین

کوئتیاپین (به انگلیسی: Quetiapine) که با نام تجاری سروکوئل در بازار جهانی و ترانکوپین در ایران فروخته می‌شود، یک داروی ضد روانپریشی نسل دوم آتوپیک به شدت خواب آور است که برای درمان اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی، بعنوان یک خواب آور بسیار قوی تایید نشده(از سوی FDA)، اختلال افسردگی اساسی و برخی از انواع اختلالات شخصیتی شدید استفاده می‌شود.فرمول شیمیایی آن با داروی قدرتمند کلوزاپین شباهت بسیار دارد. علیرغم اینکه به دلیل اثر آرام بخشی که دارد به‌طور گسترده به عنوان یک خواب‌آور بسیار قوی و به نوعی خط آخر درمان خواب(در عوام مردم) بکار گرفته می‌شود، جداً به نظر نمی‌رسد که مزایای چنین استفاده ای به‌طور کلی از عوارض جانبی آن بیشتر باشد.این موضوع هم از نظر تجربه گرایانه(بالینی) و هم آزمایش های پزشکی تایید شده است.دارو به صورت خوراکی(قرص)مصرف می‌شود.

عوارض جانبی رایج شامل خواب‌آلودگی، یبوست، افزایش وزن، خشکی دهان و در کل عمدتاً عوارض آنتی کولینرژیک است. در موارد نادر(کمتر از ۲٪)عوارض اکستراپیرامیدال ضعیف دیده شده است. سایر عوارض جانبی عبارتند از فشار خون پایین هنگام ایستادن، تشنج، نعوظ طولانی مدت ،هیپرگلیسمی، دیسکینزی دیررس، و سندرم بدخیم نورولپتیک. در افراد مسن مبتلا به زوال عقل، استفاده از آن خطر مرگ را افزایش می‌دهد. مصرف در سه‌ماهه سوم بارداری ممکن است تا مدتی پس از تولد منجر به اختلال حرکتی در کودک شود. اعتقاد بر این است که کوئتیاپین با مسدود کردن تعدادی از گیرنده‌ها از جمله سروتونین، دوپامین، اثر بتا بلاکری ، گیرنده آلفا، اپی نفرین و نور اپی نفرین عمل می‌کند.

کوئتیاپین در سال ۱۹۸۵ توسعه یافت و در سال ۱۹۹۷ برای استفاده پزشکی در ایالات متحده تأیید شد. این دارو به عنوان یک داروی عمومی در دسترس است. در سال ۲۰۱۹، این دارو با بیش از ۱۳ میلیون نسخه پنجاه و ششمین داروی رایج تجویز شده در ایالات متحده بود.

دوزها

کوئتیاپین ۲۵ - ۵۰ - ۱۰۰ - ۱۵۰(آهسته رهش) - ۲۰۰(آهسته رهش)

موارد مصرف

اختلال دو قطبی

در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، کوئتیاپین برای درمان دوره‌های افسردگی، دوره‌های شیدایی حاد مرتبط با اختلال دوقطبی نوع یک (به عنوان تک درمانی یا درمان کمکی با لیتیوم؛ والپروات یا لاموتریژین) استفاده می‌شود.

اختلال افسردگی اساسی

کوئتیاپین زمانی مؤثر است که به تنهایی و در کنار سایر داروها در اختلال افسردگی اساسی (MDD) استفاده شود. با این حال، آرام بخشی اغلب یک عارضه جانبی نامطلوب است.

در ایالات متحده، بریتانیا و استرالیا کوئتیاپین برای استفاده به عنوان یک درمان کمکی در اختلال افسردگی اساسی جواز دارد.

بیماری آلزایمر

کوئتیاپین باعث کاهش بیقراری در افراد مبتلا به آلزایمر نمی شود. کوئتیاپین عملکرد فکری را در سالمندان مبتلا به زوال عقل بدتر می‌کند و بنابراین توصیه نمی‌شود.

دیگر موارد استفاده

استفاده از دوزهای پایین کوئتیاپین برای بی‌خوابی، اگرچه رایج است، اما توصیه نمی‌شود. شواهد کمی از سود و نگرانی در مورد اثرات نامطلوب وجود دارد. دوزهای کوئتیاپین مورد استفاده برای بی خوابی از ۱۲٫۵ تا ۸۰۰ متغیر است، رایج‌ترین آن ۲۵ تا ۲۰۰ میلی‌گرم می‌باشد.

گاهی اوقات از داروی فوق به صورت استفاده بدون مجوز به عنوان یک عامل تقویت کننده برای درمان بیماری‌هایی مانند سندرم تورت، توهمات موسیقی و اختلالات اضطرابی استفاده می‌شود.

اثرات جانبی

منابع فهرست‌های بروز:

عوارض جانبی بسیار شایع (بیش از ۱۰٪ بروز).

• خشکی دهان
• سرگیجه
• سردرد
• خواب‌آلودگی

تداخلات

• مصرف همزمان فراورده های تنباکو با کوئتیاپین ممکن است باعث تنگی نفس و افت فشارخون خفیف شود. همچنین سیگار کشیدن غلظت کوئتیاپین در خون را کاهش می دهد.
• مصرف همزمان کوئتیاپین و داروهای آدرنرژیک مانند پروپرانولول و متوپرولول ممکن است باعث افت فشارخون(مخصوصاً وضعیتی) شود.
• مصرف همزمان کوئتیاپین با آگونیست های سروتونین و دوپامین مانند بوپروپیون، لوودوپا، مهارکننده های بازجذب سروتونین/نور اپی نفرین/دوپامین توصیه نمی شود.
• به هیچ عنوان کوئتیاپین را با الکل و سایر آرام بخش ها مصرف نکنید.
• این دارو را حتما طبق تجویز پزشک مصرف کرده و از مصرف خودسرانه جداً بپرهیزید.

 

عوارض جانبی شایع (۱–۱۰٪ بروز).

• بیماری اکستراپیرامیدال: کویتیاپین و کلوزاپین به دلیل فقدان نسبی عوارض جانبی اکستراپیرامیدال مورد توجه قرار می‌گیرند.
• افزایش وزن: اندازه تأثیر ۰٫۴۳ کیلوگرم در مقایسه با دارونما. تقریباً به اندازه ریسپریدون، افزایش وزن کمتری نسبت به کلوزاپین، الانزاپین و زوتپین و افزایش وزن بیشتری نسبت به زیپراسیدون، لورازیدون، آریپیپرازول و آسناپین ایجاد می‌کند.مانند بسیاری دیگر از داروهای ضد روان پریشی غیر معمول، این اثر احتمالاً به دلیل اعمال آن در گیرنده هیستامین H ₁ و گیرنده 5-HT2C است.

توضیحات

نوشته شده توسط مدیر سایت

دسته: داروهای روانپزشکی

ریسپریدون (رسپریدون)

| ریسپریدول، ریسیدون، ریسپران |

ریسپریدون (به انگلیسی: Risperidone) است و رَده درمانی: داروهای ضِد روان‌پریشی و شیدایی دوقطبی است. اَشکال دارویی: قرص، مایع حل شونده در دهان و آمپول تزریق عضلانی است. ریسپریدون میتواند موجب بروز علائم لکنت زبان شود. همچنین در حدود ۱۰ درصد مصرف کنندگان تاکی کاردی یا برادی کاردی مشاهده شده است.ریسپریدون Risperidone  دارویی است از آن برای درمان بیماری های روحی و خلقی استفاده می شود. این دارو در طبقه داروهای ضد روان پریشی غیر معمول قرار دارد. روانپزشکان از داروی ریسپریدون برای درمان بیماری هایی مثل اسکیزوفرنی ، اختلال اوتیسم و اختلال دوقطبی استفاده می کنند. این دارو کمک می کند بسیاری از افرادی که دچار بیماری های خلقی و روحی هستند بتوانند به زندگی روزمره و عادی خود برگردند و به آن ها کمک می کند تا به روشنی فکر کنند. مصرف این دارو باعث ترمیم برخی از مواد در مغز می شود که باعث بهبود بیماری می شود. امروزه با افزایش جامعه آماری کودکان مبتلا به اوتیسم استفاده از ریسپریدون افزایش پیدا کرده است. این دارو در بازار به اشکال مختلفی مانند قرص، آمپول و مایع وجود دارد.

ریسپریدون برای درمان اختلالات ناشی از زوال عقل (دمانس) با احتیاط فراوانی تجویز می‌شود. در صورت داشتن حساسیت به ریسپریدون هرگز این دارو تجویز نمی‌شود. در صورت داشتن هریک از موارد زیر حتماً پزشک معالجتان را در جریان بگذارید: بیماری‌های کبدی و کلیوی، ناراحتی‌های قلبی، فشار خون بالا، دیابت، مشکلات مربوط به ضربان قلب سابقه ایست و سکته‌های قلبی، سابقه سرطان سینه، تشنج و صرع، سابقه داشتن افکار خودکشی، بیماری پارکینسون و مشکلات بلعی (قورت دادن)

این دارو را در روز یک الی دو بار همراه با مصرف می کنند  که در نهایت نحوه مصرف این دارو بستگی به تجویز پزشک شما دارد. در صورتی که پزشک شکل مایع این دارو  را برای شما تجویز کرده باشد حتما قبل از مصرف مقدار مورد استفاده را با قطره چکان یا دستگاهی که همراه دارو وجود دارد اندازه گیری کنید. به هیچ وجه از قاشق های خانگی برای مصرف این دارو استفاده نکنید چرا که این قاشق ها مقدار مصرفی دقیق را به شما نشان نمی دهند.
می توانید ریسپریدون را همراه با مقدار کمی ،قهوه، شیرکم چرب، آب یا آب پرتقال مخلوط و سپس استفاده کنید، این کار باعث می شود تا به راحتی آن را مصرف کنید.
فراموش نکنید که بلافاصله بعد از مخلوط کردن دارو را استفاده کنید. از مخلوط کردن این دارو با چای و کولا پرهیز کنید. قبل از تجویز پزشک حتما تمام داروهای شیمیایی و گیاهی مصرفی خود را به پزشک اطلاع دهید. پزشک مقدار مصرف ریسپریدون را منوط به برخی از موارد مانند سن، داروهای مصرفی و شرایط پزشکی و سابقه پزشکی تعیین می کند.
در برخی موارد پزشک مقدار مصرف دارو را از دوز کم شروع می کند و به مرور زمان مقدار دوز را افزایش تا از ابتلا به عوارض جانبی جلوگیری کند. حین استفاده از این دارو مصرف آن را به طور ناگهانی قطع و یا کاهش ندهید و تا زمانی که پزشک برایتان مقرر کرده از آن استفاده کنید تا به بهبودی کامل برسید. با قطع ناگهانی دارو نه تنها به بهبودی خود کمک نمی کنید بلکه به سلامتی خود آسیب می رسانید بنابراین طبق دستور پزشک پیش بروید. در صورتی که حین مصرف دارو علام بهبودی نداشتید و یا حتی اوضاع روحی شما بدتر شد حتما به پزشک خود اطلاع دهید.

 

 

معرفی داروی ریسپریدون 

نام‌های تجاری: Risperdal, Risperdal M-Tab, Risperdal Consta

ریسپریدون یک نوع داروی ضدجنون است. این دارو سبب ایجاد تغییراتی در میزان مواد شیمیایی موجود در مغز (نوروترنسمیتر) می‌گردد. این دارو برای درمان اختلالات حاد یا حالات مزمن روانی مثل اسکیزوفرنی و نشانه‌های اختلال دوقطبی (افسردگی- شیدایی) استفاده می‌شود. ریسپریدون همچنین برای درمان و کاهش تحریک پذیری مفرط کودکان در خودمانده (اوتیسم) به کار می‌رود. اگر چه ناراحتی اصلی را برطرف نمی‌کند اما در کاهش علایم آزاردهنده مؤثر است. این دارو بر علایم مثبت (مانند توهم، هذیان و اختلال فکر) و علایم منفی (مانند انزوا و ناتوانی در ابراز احساسات) مؤثر است. این دارو همچنین می‌تواند در رفع برخی دیگر از نشانه‌های ناشی از اسکیزوفرنی از قبیل افسردگی و اضطراب مفید باشد. ریسپریدون در مقایسه با برخی دیگر از داروهای ضدجنون اثر خواب‌آوری کمتری دارد و کمتر ایجاد اختلالات حرکتی می‌کند.

قرص ریسپریدون یک دارو از دسته داروهای ضد سایکوز است که اثرات خود را از طریق تعادل ناقل‌های شیمیایی که در ارتباطات عصبی مغز نقش دارند، اعمال می‌کند. این دارو ممکن است برای بهبود علائم بیماران مبتلا به شیزوفرنی یا سایر اختلالات روانی که با تغییرات در افکار، احساسات و رفتارها همراه هستند، تجویز شود. اختلالاتی که با این تغییرات ارتباط دارند، به طور کلی به‌عنوان سایکوز شناخته می‌شوند.

علاوه بر این، ریسپریدون گاهی‎اوقات برای افرادی‎که رفتارهای پرخاشگرانه از خود نشان می‌دهند و ممکن است قصد آسیب‌زدن به خود یا دیگران را داشته باشند، توسط متخصصان تجویز می‌شود. این دارو همچنین به ‎صورت تزریقی نیز در دسترس است و می‌تواند به ‎صورت آمپول تزریقی طولانی‌اثر در موارد خاص توسط متخصصان استفاده شود.

 

موارد مصرف ریسپریدون

ریسپریدون یک داروی ضدجنون آتیپیک است که اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۹۳ سودمندی آن را برای درمان اسکیزوفرنی، در سال ۲۰۰۳ برای درمان کوتاه مدت علائم شیدایی و به عنوان درمان کمکی در کنار داروهای اصلی در اختلال دو قطبی و در سال ۲۰۰۶ برای درمان بی‌قراری مبتلایان به اوتیسم تأیید کرده‌است. ریسپریدون همچون دیگر ضدجنون‌های آتیپیک برای درمان تعدادی از اختلالات روانپزشکی دیگر از جمله اختلال وسواسی جبری، افسردگی، اختلال توره،تحریک‌پذیری شدید مبتلایان به اوتیسم و اختلالات مربوط به خوردن استفاده می‌شود.

قرص ریسپریدون یک داروی ضد روان‌پریشی است که برای مدیریت طیف گسترده‌ای از اختلالات روانی تجویز می‌شود. این دارو با تأثیر بر انتقال‌دهنده‌های عصبی در مغز، به بهبود علائم بیماری کمک می‌کند. در ادامه، به طور مفصل‌تر به موارد مصرف این دارو می‌پردازیم:

اسکیزوفرنی

• علائم مثبت: توهم، هذیان، فکرهای نامرتبط و رفتارهای عجیب و غریب.
• علائم منفی: از دست دادن علاقه، کاهش انگیزه، مشکلات گفتاری و انزوا.
• ریسپریدون با کاهش شدت این علائم، به بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی کمک می‌کند.

اختلال دوقطبی

• فاز مانیک: دوره‌هایی از سرخوشی شدید، انرژی بیش از حد، تحریک‌پذیری و بی‌خوابی.
• فاز افسردگی: احساس غمگینی شدید، بی‌علاقگی، خستگی و تغییرات اشتها.
• ریسپریدون به تثبیت خلق و خو و کاهش شدت نوسانات خلقی در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی کمک می‌کند.

اختلالات رفتاری مرتبط با اوتیسم

• پرخاشگری: رفتارهای فیزیکی مانند زدن، لگد زدن یا گاز گرفتن.
• خودآزاری: آسیب رساندن به خود مانند خراشیدن پوست یا کوبیدن سر به دیوار.
• مشکلات رفتاری دیگر: مشکلات ارتباطی، تکرار رفتارها و حساسیت به تغییرات.
• ریسپریدون به کاهش شدت این رفتارهای مشکل‌ساز در کودکان مبتلا به اوتیسم کمک می‌کند.

سایر موارد مصرف (با نظر پزشک)

• اختلالات وسواس فکری-عملی (OCD): ریسپریدون ممکن است به عنوان درمان مکمل برای کاهش وسواس‌ها و اجبارهای مرتبط با OCD استفاده شود.
• اختلالات خشم و پرخاشگری: این دارو ممکن است برای کاهش خشم و پرخاشگری شدید در برخی افراد تجویز شود.
• اختلالات خوردن: ریسپریدون گاهی برای درمان برخی از انواع اختلالات خوردن مانند پرخوری عصبی استفاده می‌شود.

مکانیسم اثر و فارماکوکینتیک

ریسپریدون عمدتاً با مسدود کردن گیرنده‌های دوپامین D2 و سروتونین 5-HT2A عمل می‌کند. اما این تنها بخش کوچکی از یک پازل پیچیده است.

• تعادل نوروترانسمیترها: ریسپریدون با تغییر در تعادل بین دوپامین و سروتونین، به تنظیم مجدد فعالیت‌های عصبی در نواحی مختلف مغز کمک می‌کند. این امر در کاهش علائم مثبت و منفی اسکیزوفرنی و بهبود خلق و خو در اختلال دوقطبی نقش دارد.
• کاهش هیجان‌پذیری عصبی: ریسپریدون با کاهش هیجان‌پذیری عصبی در برخی نواحی مغز، به کاهش اضطراب و پرخاشگری کمک می‌کند.
• اثرات ضدحالت تهوع: ریسپریدون همچنین دارای خواص ضدحالت تهوع است که می‌تواند در کاهش برخی از عوارض جانبی سایر داروهای روان‌پزشکی مفید باشد.
• اثرات بر سایر گیرنده‌ها: همانطور که پیشتر اشاره شد، ریسپریدون بر گیرنده‌های آلفا-آدرنرژیک، هیستامین و موسکارینی نیز اثر می‌گذارد. این اثرات جانبی مانند خواب‌آلودگی، خشکی دهان و سرگیجه را توجیه می‌کنند.

فارماکوکینتیک ریسپریدون

فارماکوکینتیک ریسپریدون به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:

• فرم دارویی: ریسپریدون در اشکال مختلفی مانند قرص، محلول خوراکی و آمپول موجود است. هر یک از این اشکال می‌تواند سرعت جذب و میزان در دسترس بودن زیستی دارو را تحت تأثیر قرار دهد.
• دوز مصرفی: افزایش دوز معمولاً منجر به افزایش غلظت دارو در خون می‌شود.
• تداخلات دارویی: برخی داروها می‌توانند بر جذب، متابولیسم یا دفع ریسپریدون تأثیر بگذارند.
• عملکرد کبد و کلیه: اختلال در عملکرد کبد یا کلیه می‌تواند بر متابولیسم و دفع دارو تأثیر بگذارد.

عوامل تأثیرگذار بر نیمه عمر ریسپریدون:

• سن: در کودکان و سالمندان ممکن است نیمه عمر دارو متفاوت باشد.
• تداخلات دارویی: برخی داروها می‌توانند نیمه عمر ریسپریدون را افزایش یا کاهش دهند.
• بیماری‌های مزمن: برخی بیماری‌های مزمن مانند بیماری‌های کبدی یا کلیوی می‌توانند بر نیمه عمر دارو تأثیر بگذارند.

اهمیت شناخت دقیق مکانیسم اثر و فارماکوکینتیک

شناخت دقیق مکانیسم اثر و فارماکوکینتیک ریسپریدون به پزشکان و داروسازان کمک می‌کند تا:

• دوز مناسب دارو را برای هر بیمار تعیین کنند: با توجه به ویژگی‌های فردی هر بیمار، می‌توان دوز مناسب ریسپریدون را تعیین کرد تا حداکثر اثر درمانی با حداقل عوارض جانبی حاصل شود.
• عوارض جانبی را پیش‌بینی و مدیریت کنند: با شناخت مکانیسم اثر و عوارض جانبی احتمالی، می‌توان اقدامات لازم برای پیشگیری و مدیریت عوارض جانبی را انجام داد.
• تداخلات دارویی را شناسایی کنند: با آگاهی از تداخلات دارویی ریسپریدون با سایر داروها، می‌توان از بروز عوارض جدی جلوگیری کرد.
• بهترین رژیم درمانی را برای بیمار انتخاب کنند: با توجه به شرایط بیمار و اهداف درمانی، می‌توان بهترین ترکیب دارویی را برای درمان انتخاب کرد.

 

 

شکل های ریسپریدون ( اشکال دارویی )

قرص، آمپول و شربت ریسپریدون

شرکت‌های داروسازی داخلی و خارجی محصولات خود را در اشکال مختلف بسته به نیاز پزشکان و بیماران تولید می‌کنند. انتخاب اشکال دارویی متنوع براساس سوابق پزشکی، سلامت جسمانی و سن بیمار (بزرگسالان، کودکان و سالمندان) توسط پزشک تجویز می‌شود. اشکال دارویی ریسپریدون شامل قرص، محلول خوراکی ریسپریدال 1 میلی گرم در میلی لیتر، کیت تعلیق تزریقی طولانی مدت، کیت تعلیق تزریقی با رهش طولانی مدت (Rykindo)، کیت تعلیق تزریقی SC با رهش طولانی (Perseris)، کیت تعلیق تزریقی SC با رهش طولانی (Uzedy) می‌باشد. رسپریدون باید با نسخه و دستور پزشک مصرف شود.

• قرص ریسپریدون
• شربت ریسپریدون
• آمپول ریسپریدون

 

 

 

نحوه نگهداری از داروی ریسپریدون 

• ریسپریدون را مطابق دستورالعمل های روی محصول یا مطابق دستورات پزشک نگهداری کنید.
• این دارو باید به دور از رطوبت و نور و در دمای اتاق نگهداری شود.
• فرم مایع دارو را به هیچ عنوان در فریزر نگهداری نکنید.
• دور از دسترس کودکان و حیوانات باشد.
• دارو را به هیچ عنوان در حمام نگهداری نکنید.

مصرف ریسپریدون در دوران بارداری و شیردهی

این دارو جزء گروه C می‌باشد و این بدان معناست که اگر چه ممکن است برای جنین مضر باشد، اما در صورت صلاحدید پزشک و بررسی‌های منظم در طول بارداری قابل مصرف است؛ لذا در صورت حاملگی یا تصمیم برای باردار شدن پزشک معالجتان را آگاه سازید. اگر چه مقدار اندکی از این دارو در شیر مادر ترشح می‌شود اما این میزان کمتر از آن است که در اکثر موارد در جریان خون کودک قابل اندازه‌گیری و برای او خطرناک باشد. اما توصیه می‌شود اگر به کودکتان در حین مصرف این دارو شیر می‌دهید حتماً از پزشکتان اجازه بگیرید.

استفاده داروی ریسپریدون (Risperidone) در دوران بارداری و شیردهی ممکن است با خطرات خاصی همراه باشد:

مصرف قرص ریسپریدون در بارداری:

زنان باردار که در سه ماهه سوم بارداری از داروهای ضدروان‌پریشی استفاده می‌کنند، ممکن است نسبت به علائم خارج از معمول و یا ترک بعد از زایمان حساس‌تر باشند.

اطلاعات موجود از مطالعات اپیدمیولوژیک نشان نمی‌دهد که زنان باردار با مصرف ریسپریدون در معرض خطر افزایشی برای نقص‌های مادرزادی عمده، سقط جنین یا عوارض نامطلوب برای مادر و جنین قرار دارند. اما باید توجه داشت که خطراتی برای مادر درصورت ابتلا به اختلالات روانی ناشی از عدم درمان وجود دارد.

پزشکان باید در تصمیم‌گیری در مورد مصرف ریسپریدون در زنان باردار براساس نیاز به درمان اختلالات روانی و مزایا و معایب مصرف دارو، دقت کنند.

مصرف قرص ریسپریدون در شیردهی:

اطلاعات محدودی در مورد اثرات ریسپریدون بر شیردهی و نوزادان متولد شده از مادرانی که در طول شیردهی از این دارو استفاده می‌کنند، وجود دارد؛ بنابراین، توصیه معمولی این است که درصورت نیاز به مصرف ریسپریدون، مزایا و معایب مصرف دارو برای مادر و نوزاد بادقت بررسی شود و تصمیم‌گیری توسط پزشک انجام شود.

مصرف قرص ریسپریدون در باروری:

براساس اثر فارماکولوژیک ریسپریدون، ممکن است این دارو باعث افزایش سطح پرولاکتین در سرم شود که می‌تواند منجر به کاهش برگشت‌پذیر در باروری زنان شود. زنانی که قصد باروری دارند و ممکن است از مصرف ریسپریدون متضرر شوند، باید با پزشک خود صحبت کرده و مشاوره‌ای جامع در این زمینه دریافت کنند.

بنابراین، هنگام استفاده از ریسپریدون در دوران بارداری و شیردهی یا درصورت باروری، مهم است که تصمیمات خود را با پزشک خود هماهنگ کرده و تمامی مزایا و معایب مصرف دارو را به‌خوبی بررسی کنید.

 

 

نحوه مصرف ریسپریدون خوراکی

نحوه صحیح مصرف داروی ریسپریدون به شرح زیر است:

• مقدار و زمان مصرف دقیق این دارو باید توسط پزشک شما مشخص شود. بایستی دارو را به‌دقت طبق دستور پزشک مصرف کنید. در برخی موارد، ممکن است مقدار مصرفی ابتدایی کمتری تجویز شود که به تدریج افزایش می‌یابد.
• برای جلوگیری از فراموشی و داشتن اثرات درمانی بهتر، تلاش کنید دارو را در زمان مشخص و به‌صورت منظم مصرف کنید. مصرف قرص ریسپریدون با غذا یا بدون غذا انجام شود.
• قرص‌های قابل انحلال در دهان برای حل‌شدن در دهان فرموله شده‌اند. برای استفاده از آن‌ها، قرص را با دست‌های خشک از بسته‌بندی خارج کرده و روی زبان قرار داده و اجازه دهید قرص در دهان حل شود.
• درصورت مصرف مایع دارو، مقدار دارو را بادقت با سرنگ اندازه‌گیری کنید. اگر مشکلی در این زمینه دارید، از داروساز یا پزشک خود راهنمایی بگیرید. معمولاً می‌توانید دارو را با یک نوشیدنی غیر الکلی مثل آب، شیر کم چرب یا آب پرتقال مصرف کنید.
• درصورتی‌که یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید، آن را بلافاصله مصرف کنید مگر اینکه زمان مصرف نوبت بعدی نزدیک است. دراین‎صورت، دوز فراموش شده را مصرف نکنید و به زمان مصرف بعدی بروید.

نکات مهم:

هنگام مصرف دارو، تمام داروهای دیگر خود را به پزشک خود اعلام کنید.

مصرف ریسپریدون را تا زمانی‎که پزشک شما تعیین کرده است ادامه دهید. قطع ناگهانی دارو باعث بروز عوارض جانبی می‌شود.

درصورت عدم بهبود یا بدترشدن وضعیت، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.

توصیه‌های مهم در مورد مصرف داروی ریسپریدون

در زمان استفاده از داروی ریسپریدون، مهم است که توصیه‌های پزشک را رعایت کنید و به موارد زیر توجه داشته باشید:

• در طول درمان با ریسپریدون، منظور از پزشک خود بمانید و معاینات و آزمایشات مورد نیاز را دوره‌ای انجام دهید تا پیشرفت درمانی شما ارزیابی شود.
• استفاده از محصولات الکلی در طول درمان ممکن است خطرات دارویی را افزایش دهد؛ بنابراین اجتناب کنید.
• اگر برای عمل جراحی زیر دست پزشک قرار دارید، اطلاع دهید که از ریسپریدون استفاده می‌کنید زیرا ممکن است با داروهای بیهوشی تداخل داشته باشد.
• هنگام شروع یا تغییر داروهای دیگر، حتماً پزشک خود را در جریان قرار دهید تا از تداخلات دارویی جلوگیری شود.
• اگر دیابت دارید، در طول درمان با ریسپریدون، سطح قند خون خود را مرتباً بررسی کنید و توصیه‌های پزشک را رعایت کنید.
• باید به یاد داشته باشید که دوره درمان با قرص ریسپریدون ممکن است طولانی باشد و قطع ناگهانی دارو ممکن است عوارض جدی ایجاد کند، بنابراین دارو را تا زمان توصیه پزشک مصرف کنید و هرگونه قطع دارو را زیر نظر پزشک به صورت تدریجی انجام دهید.

این موارد باید به‎دقت رعایت شوند تا از اثربخشی درمانی حداکثر بهره‌مند شوید و هرگونه عوارض جانبی جلوگیری شود.

تزریق آمپول ریسپریدون

تزریق آمپول ریسپریدون در منزل تهران یک روش استفاده از داروی ریسپریدون است که معمولاً برای بیمارانی که نمی‌توانند دارو را به‎صورت خوراکی مصرف کنند یا در مواقع اورژانسی که نیاز به جذب سریع دارو دارند، توصیه می‌شود. تزریقات ریسپریدون می‌تواند تحت پوستی یا عضلانی انجام شود و باید توسط پزشک یا پرستار مجرب انجام گیرد.

تزریق آمپول ریسپریدون در خانه، بهتر است توسط پرستار یا فرد متخصص انجام شود تا از صحیح بودن اجرای روش و رعایت تمامی نکات بهداشتی اطمینان حاصل شود.

در تهران، افراد نیازمند به تزریق آمپول ریسپریدون در تهران می‌توانند با مراکز بهداشتی معتبر و پزشکان متخصص در این زمینه تماس بگیرند تا این خدمات به‌صورت حرفه‌ای و با رعایت استانداردهای بهداشتی ارائه شود.

اگر نیاز به تزریق ریسپریدون در محل کار دارید، می‌توانید با شرکت‌هایی مانند آرین طب تماس بگیرید. آرین طب معمولاً ارائه دهنده خدمات بهداشتی و پرستاری حرفه‌ای است که می‌توانند تزریق ریسپریدون سرکار یا تزریق آمپول ریسپریدون در محل را، ارائه دهند.

استفاده از خدمات شرکت‌های معتبر و حرفه‌ای مانند آرین طب، تضمینی برای انجام صحیح و ایمن این روش‌ها است و توصیه می‌شود از این نوع خدمات استفاده کنید تا از بهترین مراقبت و اجرای درست این روش‌ها برخوردار شوید.

 

 

راهنمای مصرف ریسپریدون

برای مصرف قرص‌های ریسپریدون (Risperdal M-Tab) نکات زیر را مد نظر داشته باشید:

• این دارو را طبق دستور پزشکتان مصرف نمایید. مهم مهم مهم
• از مصرف دارو بیش از میزان تجویز شده یا در مدت زمانی طولانی‌تر خودداری نمایید.
• این دارو را می‌توان همراه با وعده‌های غذایی یا بدون وعده‌های غذایی مصرف نمود. 
• تا هنگام مصرف قرص آن را از پوشش حفاظتی خارج نکنید.
• مراقب باشید در هنگام خارج نمودن قرص از پوشش قرص دچار آسیب و شکستگی نشود.(در مواردی که نیاز به مصرف نیمی از قرص باشد بااحتیاط آن را دقیقا  از وسط نصف نموده  ومصرف نمایید .
• از جویدن قرص اجتناب کنید.مهم
• برای اخذ بهترین تأثیرات درمانی دارو را طبق برنامه زمانی منظم استفاده کنید.
• جز در مواردی خاص همچون امتناع بیمار از مصرف دارو با مواد غذایی اجتناب کنید .چنانچه با  مواد غذایی مصرف نمودید هرگز دوز دارو را  زیاد نکنید
• از مخلوط نمودن نوع مایع دارو با چای یا نوشابه  یا هر نوع نوشیدنی خودداری کنید.
• برای بهبود نشانه‌های بیماری حداقل چند هفته باید به مصرف دارو ادامه دهید. مهم اگر بعد از گذشت چند هفته بهبود نیافتید با پزشکتان مشورت کنید.
• دارو را در دمای معمولی اتاق دور از رطوبت، نور و دما نگهداری نمایید.  هرگز دارو را در مکانی قرار ندهید که دچار یخ زدگی شود.

 

 

موارد مهم قبل از شروع مصرف داروی ریسپریدون

قبل از شروع مصرف ریسپریدون، لازم است به موارد زیر توجه کنید:

• اگر باردار هستید یا در دوره شیردهی قرار دارید، حتماً پزشک خود را مطلع کنید.
• درصورت داشتن سابقه یا ابتلا به اختلالات قلبی، عروقی، کبدی، کلیوی یا مشکلات پروستات، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
• اگر سابقه‌ای از اختلالات تنفسی دارید، این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.
• درصورت داشتن بیماری‌های عصبی مانند صرع، افسردگی، پارکینسون، فشار بالای چشمی (گلوکوم) یا بیماری عضلانی میاستنی گراویس، حتماً پزشک خود را مطلع سازید.
• اگر قرار است عمل جراحی چشمی داشته باشید، حتماً پزشک خود را در جریان قرار دهید.
• درصورت داشتن سابقه‌ی زردی پوست یا چشم، بیماری خونی، تومور در ناحیه‌ی غدد فوق کلیوی یا حساسیت دارویی، این اطلاعات را به پزشک خود اعلام کنید.
• هرگونه حساسیت دارویی خود را به پزشک یا داروساز اعلام کنید.
• به‌دلیل تداخل احتمالی با داروهای دیگر، لیست کاملی از تمام داروها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید را به پزشک یا داروسازتان ارائه دهید تا درصورت وجود تداخل، اقدامات لازم انجام شود.

 

 

مسمومیت با دوزهای بیش از اندازه ریسپریدون

خواب آلودگی، افزایش میزان ضربان قلب، احساس سبکی در سر، ضعف و بی‌قراری در عضلات حرکتی چشم‌ها، آرواره، گردن و دهان از نشانه‌های مصرف دوزهای بیش از اندازه هستند.

موارد احتیاط در مصرف ریسپریدون

موارد احتیاط داروی ریسپریدون

• اگر حساسیتی نسبت به این دارو یا پالیپریدون دارید حتما با پزشک خود در میان بگذارید.
• اگر در سابقه پزشکی خود بیماری هایی مانند دیابت، مشکلات تنفسی یا بیماری قلبی داشته اید حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
• قبل از عمل جراحی پزشکی و دندانپزشکی حتما مصرف این دارو را به پزشک اطلاع دهید.
• مصرف این دارو ممکن است شما را دچار گرمازدگی کند چرا که این دارو میزان تعریق شما را کاهش می دهد. بنابراین از ورزش در محیط های گرم خودداری کنید.
• مصرف این دارو برای زنان باردار و زنانی که در دوران شیردهی هستند توصیه نمی شود مگر اینکه پزشک تجویز کرده باشد.
• از قرار گرفتن در هوای بسیار سرد یا بسیار گرم اجتناب کنید. در هوای گرم و هنگام فعالیت، آب زیاد بنوشید.
• در هنگام رانندگی و انجام کارهایی که مستلزم هوشیاری کامل هستند احتیاط کنید.
• از نوشیدن الکل در طول دوره درمان خودداری کنید. مصرف الکل می‌تواند باعث تشدید عوارض جانبی ریسپریدون و کاهش اثر آن شود.

فراموش کردن دوز مصرفی ریسپریدون

به محض یادآوری دوز فراموش شده را مصرف کنید. اگر نزدیک به زمان مصرف نوبت بعدی دارو هستید دوز فراموش شده را مصرف نکنید و طبق برنامه مصرفتان نوبت بعدی را مصرف نمایید. برای جبران دوز فراموش شده مقدار بیشتری دارو مصرف نکنید.دارو را مطابق دستور پزشک و در زمان های تنظیم شده مصرف کنید و در صورتی که مصرف آن را فراموش کردید به محض اینکه متوجه شدید دارو را مصرف کنید. اگر به زمان مصرف مقدار بعدی نزدیک هستید بنابراین مقدار داروی فراموش شده را بیخیال شوید. به هیچ عنوان برای جبران مقداری از کرم را که فراموش کرده اید مصرف کنید، مقدار مصرف بعدی خود را دو برابر نکنید. باید توجه داشته باشید که استفاده بیشتر از مقدار توصیه شده این دارو دوره درمان شما را نه تنها کوتاه تر نخواهد کرد بلکه ممکن است دوره درمانتان را طولانی تر کند.

 

تداخلات دارویی ریسپریدون

اگر به صورت منظم داروهایی مصرف می‌کنید که باعث خواب آلودگی تان می‌شود (مانند داروهای سرماخوردگی، داروهای ضد حساسیت، داروهای ضد درد حاوی مواد مخدر، قرص‌های خواب، شل‌کننده عضلات و داروهای ضد صرع، افسردگی و اضطراب) قبل از مصرف ریسپریدون این موضوع را با پزشک معالجتان در میان بگذارید. در صورت مصرف هرکدام از داروهای زیر پزشکتان را در جریان بگذارید: کاربامازپین فنی توئین فنوباربیتال فلوکستین ریفامپین داروهایی که برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می‌شود مانند: لوودوپا

منع مصرف ریسپریدون:

درصورت داشتن ابتلا به سرطان پستان، برادیکاردی، اختلالات الکترولیتی، بیماری‌های قلبی-عروقی و عروقی مغز، سابقه سکته قلبی یا حمله عصبی، دهیدراتاسیون، کاهش حجم خون، اختلالات شدید کبدی و کلیوی، بیماری پارکینسون، حساسیت مفرط نسبت به دارو و همراه با سایر داروهای طولانی‌کننده فاصله QT، استفاده از این دارو منعی دارد.

لطفاً به این نکات توجه کنید که هرگونه تداخل دارویی یا موانعی برای مصرف قرص ریسپریدون باید با پزشک خود مطرح شود تا اطمینان حاصل شود که این دارو برای شما مناسب است و خطرات جانبی حداقلی دارد.

 

 

توصیه‌های دارویی برای ریسپریدون

توصیه‌های دارویی مرتبط با مصرف ریسپریدون عبارت‌اند از:

• مشاهده اختلالات حرکتی: بیمارانی که از ریسپریدون استفاده می‌کنند، باید به‌صورت دوره‌ای برای مشاهده هرگونه اختلال حرکتی دیررس مورد معاينه قرار بگیرند.
• استفاده با حداقل مقدار ممکن: باتوجه‌به وجود خطر خودکشی در بیماران مبتلا به اختلالات روانی، مانند جنون جوانی، مصرف ریسپریدون باید با حداقل مقدار ممکن و بادقت توسط پزشک تجویز شود.
• مدیریت سندرم بدخیم نورولپتیک: درصورت بروز سندرم بدخیم نورولپتیک، مصرف ریسپریدون باید فوراً قطع شود. برای درمان عوارض مختلف از جمله هیپرترمی، دهیدراتاسیون، ناپایداری قلبی-عروقی، هیپوکسی و سفتی عضلانی، اقدامات لازم باید انجام شود.

درصورت نیاز به ادامه مصرف دارو، بعد از قطع قرص ریسپریدون حداقل برای 5 روز، می‌توان از یک دارو از گروه دیگری از داروهای ضد جنون با مقدار کمتر استفاده کرد؛ بنابراین، درصورت استفاده از ریسپریدون، اهمیت رعایت توصیه‌های پزشکی و مراقبت‌های لازم برای جلوگیری از عوارض جانبی و مشکلات احتمالی بسیار حائز اهمیت است.

 

هشدارهای مصرف ریسپریدون

هشدارهای مرتبط با مصرف ریسپریدون عبارت‎اند از:

• طولانی شدن فاصله QT: ریسپریدون ممکن است در بعضی از بیماران باعث طولانی شدن فاصله QT در الکتروکاردیوگرافی شود. این موضوع می‌تواند به عوارض جدی قلبی منجر شود؛ بنابراین نظارت دقیق بر فاصله QT در افراد مصرف‌کننده ضروری است.
• افزایش سطح پرولاکتین: به‎دلیل احتمال افزایش سطح پلاسمایی پرولاکتین، در طول درمان با ریسپریدون باید سطح پرولاکتین را به‎صورت منظم اندازه‌گیری کرد تا هرگونه افزایش نامناسب مشاهده و مدیریت شود.

 

عوارض قرص ریسپریدون

در مورد عوارض دارویی ریسپریدون، موارد زیر را به‎عنوان اثرات جانبی و هشدارها مرتبط با مصرف این دارو در نظر بگیرید:

• عوارض گوارشی: درصورت احساس تهوع، یبوست، اسهال، دلپیچه، درد شکمی یا سوءهاضمه، می‌توان با مصرف وعده‌های غذایی ساده و خودداری از مصرف غذاهای پر چرب و پرادویه، این عوارض را کاهش داد.
• عوارض عصبی: سرگیجه، خواب‌آلودگی، تاری دید و… ممکن است پس از مصرف ریسپریدون ایجاد شود. درصورت مشاهده این علائم، از رانندگی و کار با ابزارهایی که نیاز به احتیاط دارند خودداری کنید و از مصرف فرآورده‌های الکلی نیز خودداری کنید.
• عارضه‌های متفرقه: سردرد، درد در نقاط دیگر بدن، لرزش، بی‌قراری، افزایش وزن، تغییرات خلق و خو، افزایش فشارخون، سرفه، تپش قلب، لکه‌های قرمز پوستی، اختلالات جنسی و… ممکن است در مدت مصرف این دارو ظاهر شوند.

عوارض جانبی ریسپریدون

اثرات جانبی داروی ریسپریدون 

به خاطر داشته باشید که پزشک این قرص را برای شما تجویز کرده است زیرا او با توجه به شرایط پزشکی شما قضاوت کرده است که سود قرص ریسپریدون برای شما بیشتر از عوارض آن خواهد بود و بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند ولی این موضوع دلیلی بر خود درمانی نمی باشد.

• از عوارض جانبی این دارو می توان به مواردی همچون سرگیجه، افزایش وزن، خواب آلودگی، سبکی سر، خستگی و آب ریزش بینی اشاره کرد. در صورتی که این عوارض از بین نرفتند و یا حتی بدتر شدن حتما سریعا به پزشک مراجعه نمایید.
• در برخی از موارد مصرف این دارو ممکن است عوارض جانبی جدی مانند لرزش عضلات، مشکلات بلع، اضطراب و بیقراری، اسپاسم های عضلانی و قطع تنفس در خواب را داشته باشد. در صورت مشاهده هر یک از این علائم سریعا به پزشک خود مراجعه کنید.
• مصرف این دارو در برخی از موارد باعث افزایش قند خون می شود. بنابراین در صورتی که دیابت دارید حتما به پزشک اطلاع دهید.
• مصرف این دارو باعث افزایش وزن می شود بنابراین درباره ی عوارض آن از پزشک خود سوال کنید.
• در برخی از موارد این دارو میزان پرولاکتین را افزایش می دهد که این در خانم ها می تواند عوارضی داشته باشد. از جمله عوارض افزایش پرولاکتین در زنان قطع قاعدگی و یا تولید ناخواسته شیر یا قطع باردار کند. افزایش پرولاکتین در مردان نیز عوارضی دارد که از جمله آن ها کاهش توانایی جنسی و یا در تولید اسپرم ناتوان می شوند.
• اگر با عوارضی همچون غش، سرگیجه شدید و تشنج رو به رو شدید فورا به پزشک  مراجعه کنید.
• مصرف این دارو ممکن است در برخی از افراد که آلرژی دارند علائم آلرژیکی مانند خارش پوست، تورم پوست، تورم در زبان، تورم در گلو و مشکلات تنفسی ایجاد کند که در صورت مشاهده این علائم سریعا به پزشک مراجعه کنید.
• ریسپریدون در موارد نادری باعث بیماری به نام سندرم بدخیم نورولپتیک می شود.

 

نشانه‌های حساسیت دارویی عبارتند از: کهیر، مشکلات تنفسی، ورم صورت، لبها، زبان و گلو و سفتی عضلات و گرفتگی شدید بینی.

ریسپریدون عمدتاً کم خطر است و توسط غالب بیماران مصرف‌کننده، بدون مشکل تحمل می‌شود اگر چه مانند تمامی داروها، دارای عوارض جانبی عمدتاً کم خطر و غیر کشنده ای است که عبارتند از: تب، سفت شدن عضلات، گیجی، تعریق، ضربان قلب سریع یا غیرمعمول بی‌قراری و تنش در عضلات حرکتی چشم‌ها، زبان، آرواره و گردن، لرزش، مشکلات بلعی، احساس سبکی در سر، خواب آلودگی و بیقراری خفیف، لرزش، خوابیدن و رؤیا دیدن بیش از حد معمول، تاری دید، سردرد و سرگیجه، کاهش وزن، مشکلات ادراری، تهوع، خشکی دهان و یبوست، کاهش میل جنسی و مشکلات ارگاسمی این دارو همچنین می‌تواند در برخی افراد منجر به ترشح شیر از پستان شود. اگر از مواد مخدر استفاده می کنید و این دارو را مصرف می کنید این دارو حین مصرف باعث ضربان قلب نامنظم و تپش قلب شدید میشود و همچنين ریسپیریدون باعث بیماری های قلبی میشود.

توجه داشته باشید مصرف قرص ریسپریدون در برخی از افراد ممکن است باعث ایجاد عارضه پالینوپسیا (دیدن دنباله‌های مداوم یک تصویر پس از حذف آن از میدان بینایی) شود.

نکته مهم آن است که تقریباً تمام عوارض جانبی ذکر شده توسط روانپزشک قابل درمان و مدیریت هستند یا در صورت مقاومت به درمان، در صورت تغییر دارو برطرف می‌شوند. به همین دلیل توصیه می‌شود در صورت مشاهده این عوارض، به جای قطع مصرف دارو، به پزشک خود مراجعه کنید.

عوارض ریسپریدون در بارداری و شیردهی

مصرف داروی ریسپریدون در دوران بارداری و شیردهی ممکن است با عوارض جانبی خاصی همراه باشد:

عوارض ریسپریدون در بارداری:

علائم اکستراپیرامیدال یا ترک دارو از جمله بی‌قراری، هیپرتونی، لرزش، خواب‌آلودگی، دیسترس تنفسی و اختلال تغذیه ممکن است در نوزادانی که در دوران بارداری در معرض داروهای ضدروان‌پریشی از جمله ریسپریدون قرار گرفته‌اند، گزارش شوند؛ بنابراین، نوزادان باید به‎‌‌‌صورت منظم توسط پزشکان بررسی شوند تا هرگونه علائم ناخواسته شناسایی و مدیریت شوند.

عوارض ریسپریدون در شیردهی:

تاثیرات مختلفی از قبیل آرام‌بخشی، ناتوانی در رشد، بی‌حالی و علائم خارج از معمول مانند لرزش و حرکات غیرطبیعی ماهیچه‌ها در شیرخواران و نوزادانی که در معرض داروی ریسپریدون بوده‌اند گزارش شده است.

مادران شیرده باید توجه داشته باشند که مصرف هرگونه دارو باید تنها با نسخه و دستور پزشک انجام شود تا به حداقل رساندن خطرات ممکن برای نوزاد کمک کند.

در تصمیم‌گیری برای مصرف ریسپریدون در دوران شیردهی، باید فواید رشدی و سلامتی تغذیه با شیر مادر را با نیازهای بالینی مادر به دارو و هرگونه اثرات نامطلوب احتمالی بر روی شیرخوار در نظر گرفت.

به‌طورکلی، هرگونه تصمیم مربوط به مصرف ریسپریدون در دوران بارداری و شیردهی باید بادقت و توجه به مزایا و معایب مصرف دارو توسط پزشک انجام شود تا به حفظ سلامتی مادر و نوزاد کمک شود.

 

 

هشدارهای خاص در زمان مصرف ریسپریدون :

درصورت احساس سفتی عضلات، تب بالا، احساس گیجی، افزایش ضربان قلب همراه با تعریق، باید فوراً به پزشک یا مرکز درمانی مراجعه شود.

هشدار در مورد عوارض جدی ریسپریدون :

مصرف ریسپریدون ممکن است باعث بیماری به نام سندرم بدخیم نورولپتیک شود که نیازمند توجه و بررسی پزشکی فوری است.

لطفاً به این نکات توجه کنید که هرگونه عوارض جانبی یا نگرانی‌های مربوط به مصرف ریسپریدون را باید با پزشک خود مطرح کنید تا اقدامات مناسب برای رسیدگی و مدیریت آن‌ها انجام شود.

موارد احتیاط در مصرف ریسپریدون :

درصورت ابتلا به تومورهای مغزی، انسداد روده، سندرم Reye، سابقه سوءاستفاده یا وابستگی به داروها، مصرف ریسپریدون باید با احتیاط کامل انجام شود. این موارد نیاز به نظارت و مراقبت ویژه دارند.

بنابراین، درصورت استفاده از ریسپریدون، اهمیت رعایت هشدارها و توصیه‌های پزشکی برای جلوگیری از عوارض جانبی و مشکلات احتمالی بسیار حائز اهمیت است.

 

خرید ریسپریدون

درباره خرید و قیمت قرص ریسپریدون، لازم است توجه داشته باشید که این دارو تحت نظارت پزشک قابل تهیه است. برای خرید قرص ریسپریدون، شما نیاز به نسخه پزشک دارید و معمولاً این دارو از طریق داروخانه‌ها یا فروشگاه‌های دارویی تهیه می‌شود.

قیمت ریسپریدون ممکن است متغیر باشد و بسته به شرکت تولید کننده، نوع داروخانه و منطقه، قیمت‌های مختلفی داشته باشد. برای دقیق‌ترین اطلاعات در مورد قیمت، می‌توانید با داروخانه‌ها یا فروشگاه‌های دارویی محلی تماس بگیرید یا از طریق سایت‌های آنلاین معتبر قیمت‌ها را مقایسه کنید.

بهترین روش برای خرید قرص ریسپریدون این است که با پزشک معالج خود مشورت کرده و نکات مربوط به مصرف و تهیه این دارو را از او دریافت کنید. همچنین، از اطمینان از اعتبار و اصالت داروهایی که خریداری می‌کنید، اطمینان حاصل کنید.

 

دارو های هم گروه ریسپریدون

• ریسپریدون
• الانزاپین
• کوتیاپین
• زیپراسیدون
• آریپیپرازول
• کلوزاپین
• لوراسیدون
• پالی پریدون
• ایلوپریدون

اسامی تجاری ریسپریدون در ایران

• قرص ریسپریدول سبحان دارو 2 میلی گرم[داروسازی سبحان دارو]
• قرص ریسپریدول سبحان دارو 1 میلی گرم[داروسازی سبحان دارو]
• قرص ریسپریدول روزدارو 4 میلی گرم[داروسازی روز دارو]
• قرص ریسپریدول سبحان دارو 4 میلی گرم[داروسازی سبحان دارو]
• قرص ریسپریدول روزدارو 3 میلی گرم[داروسازی روز دارو]
• قرص ریسپریدول روزدارو 2 میلی گرم[داروسازی روز دارو]
• قرص ریسیدون 1 میلی گرم[داروسازی امین]
• قرص ریسپریدول روزدارو 1 میلی گرم[داروسازی روز دارو]
• قرص ریسبایودال 4 میلی گرم[داروسازی باختر بیوشیمی]
• قرص ریسبایودال 2 میلی گرم[داروسازی باختر بیوشیمی]
• قرص ریسپریدول-عبیدی 3 میلی گرم[داروسازی عبیدی]
• قرص ریسپریدول-عبیدی 2 میلی گرم[داروسازی عبیدی]
• قرص ریسبایودال 1 میلی گرم[داروسازی باختر بیوشیمی]
• قرص ریسپریدول-عبیدی 1 میلی گرم[داروسازی عبیدی]
• قرص ریسپریدول-عبیدی 4 میلی گرم[داروسازی عبیدی]
• قرص ریسبایودال 3 میلی گرم[داروسازی باختر بیوشیمی]
• قرص ریسیدون 2 میلی گرم[داروسازی امین]
• قرص ریسپریدون پورسینا 2 میلی گرم[داروسازی پور سینا]
• قرص ریسپران 1 میلی گرم[داروسازی اسوه]
• قرص ریسپریدون-هگزال 2 میلی گرم[بهستان دارو]
• قرص ریسپریدون پورسینا 1 میلی گرم[داروسازی پور سینا]
• قرص ریسپریدون-هگزال 4 میلی گرم[بهستان دارو]
• پودر قابل تزریق ریسپردال کونستا 50 میلی گرم[شرکتهای فوریتی-تک نسخه ای]
• قرص ریسپران 2 میلی گرم[داروسازی اسوه]
• محلول خوراکی قرص ریسپریدون وکهارت 1 میلی گرم/میلی لیتر 100 میلی لیتر[شرکتهای فوریتی-تک نسخه ای]
• پودر تزریقی ریسپریدون کونستا 37.5 میلی گرم[بهستان دارو]
• پودر قابل تزریق ریسپردال کونستا 25 میلی گرم[بهستان دارو]
• قرص رسپیروس 4 میلی گرم[شرکتهای فوریتی-تک نسخه ای]
• محلول خوراکی ریسپولکس 1 میلی گرم/میلی لیتر 100 میلی لیتر[بهستان دارو]
• محلول خوراکی آپو ریسپریدون 1 میلی گرم/میلی لیتر 100 میلی لیتر[رستا ایمن دارو]
• محلول خوراکی اویتریت 1 میلی گرم/میلی لیتر 100 میلی لیتر[بازرگانی تدبیرکالای جم]
• محلول خوراکی ریسپریدون سینا پیشگام 1 میلی گرم/میلی لیتر 100 میلی لیتر[سینا پیشگام دارو نوین]

 

 

سخن پایانی

ریسپریدون یک داروی مؤثر برای درمان اختلالات روانی از جمله اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی و افسردگی است. مصرف این دارو ممکن است با عوارض جانبی نظیر سرگیجه و افزایش وزن همراه باشد. درصورت بروز هرگونه علائم ناراحت‌کننده، باید به پزشک مراجعه و راهنمایی‌های او را رعایت کرد. همچنین، درصورت نیاز به تزریق آمپول ریسپریدون در منزل، باید دستورات پزشک را به دقت اجرا کرد. استفاده از این دارو باید تحت نظر پزشک باشد تا از بهترین نتیجه و کاهش خطرات جانبی بهره‌مند شوید.

 

توضیحات

نوشته شده توسط مدیر سایت

دسته: داروهای روانپزشکی

کلوزاپین

کلوزاپین (به انگلیسی: Clozapine) که تحت نام تجاری کلوزاریل ساخت و پخش در سوئیس و صادرات به دیگر کشورها و نام‌ تجاری ایرانی کلوزاپکس ساخت شرکت تهران شیمی فروخته می‌شود، یک داروی ضد روان پریشی آتیپیک(ضد روانپریشی) است. این ماده عمدتاً برای درمان اسکیزوفرنی استفاده می‌شود که به دنبال استفاده از داروهای ضد روان‌ پریشی دیگر بهبود نمی‌یابد. مصرف این دارو در مبتلایان به اسکیزوفرنی و اختلال اسکیزوافکتیو و اختلالات شخصیتی شدید می‌تواند باعث کاهش رفتارها و افکار خودکشی شود این دارو نسبت به داروهای ضدروان‌پریشی تیپیکال به ویژه در افرادی که مقاوم به درمان هستند، موثرتر است.کلوزاپین ۶۷ درصد قدرت بیشتری نسبت به الانزاپین دارد. کلوزاپین به شدت خواب‌آور است و اثرات آرام‌بخش بسیار زیادی دارد. به همین دلیل توصیه می شود حداکثر میزان دوز روزانه در شب ها هنگام خواب مصرف شود احتمالا به دلیل مسدود کردن انواع ناقل عصبی مانند گیرنده اچ ۱ هیستامین این عوارض رخ می دهد. همچنین میزان ترشح بزاق دهان را با اثراتش بر ساقه مغز و غدد دستگاه گوارش انسان به میزان بسیاری زیاد می کند. این دو عارضه مذکور شیوع بیشتری(حدودا ۷ نفر از ۱۰ نفر) در میان مصرف کنندگان دارد

این دارو از طریق خوراکی یا با تزریق عضلانی استفاده می‌شود. کلوزاپین همچنین برای کنترل افسردگی با ویژگی‌های روانپریشی نیز استفاده می‌شود.

مصرف کلوزاپین با ریسک کاهش گلبول‌های سفید خون (اگرانولوسیتوز) همراه است که البته بسیار نادر است. وضعیتی که باعث سرکوب دستگاه ایمنی بدن می شود.برای کاهش این خطر، توصیه می‌شود که تعداد گلبول‌های سفید به‌طور منظم کنترل شود.سایر خطرات جدی اما نادر مصرف این دارو شامل سطح بالای قند خون، یبوست و در افراد مسن که دارای روان پریشی در نتیجه زوال عقل هستند، خطری برای مرگ وجود دارد. عوارض جانبی رایج شامل آرام‌بخشی، افزایش تولید بزاق، کاهش فشارخون، تاری دید و گیجی است.^[۸] اختلال حرکتی بالقوه دائمی dyskinesia tardive در حدود ۵٪ از افراد رخ می‌دهد. مکانیسم عملکرد آن کاملاً مشخص نیست.

رده درمانی: داروهای ضد روان‌پریشی

اشکال دارویی: قرص، آمپول

کلوزاپین فاقد عوارض خارج هرمی می‌باشد.

موارد مصرف کلوزاپین

کلوزاپین یک داروی ضد سایکوز (ضد روان پریشی) است که برای درمان روان‌گسیختگی یا اسکیزوفرنی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در سال ۱۹۷۱ این دارو به عنوان نخستین داروی ضد سایکوز غیر متعارف (آتیپیک) در اروپا معرفی شد ولی به دلیل بروز آگرانولوسیتوز agranulocytosis که منجر به مرگ چند بیمار گردید، توسط کارخانه سازنده از بازار مصرف خارج شد. در سال ۱۹۸۹ پس از آنکه پژوهش‌های تکمیلی قدرت اثربخشی بالای آنرا روی بیماران مبتلا به روان‌گسیختگی نشان دادند، اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا FDA مجدداً با مصرف آن، تنها در مواردی از روان‌گسیختگی که بیماران به سایر درما ن‌ها مقاومت نشان می‌دهند، موافقت نمود. FDA بررسی منظم خون (شمارش گلبول‌های سفید) بیمارانی که این دارو را مصرف می‌کنند ضروری می‌داند. در سال ۲۰۰۲ از سوی FDA اجازه مصرف این دارو برای کاهش خودکشی در بیماران مبتلا به روان‌گسیختگی صادر گردید. غالباً بیمارانی که کلوزاپین مصرف می‌کنند در شش ماه نخست، هر هفته از نظر بیماری‌های خونی کنترل می‌شوند. اگر هیچ عارضه‌ای در این مدت مشاهده نشود، معمولاً این کنترل در شش‌ماهه دوم هر دو هفته و سپس هر ماه انجام می‌گردد.

در یک مطالعه ۲۰۱۳ در مقایسه با ۱۵ داروی ضد روان پریشی در اثربخشی در درمان علائم اسکیزوفرنی، کلوزاپین در رتبه اول قرار گرفت و اثربخشی بسیار بالایی را نشان داد. ۲۵٪ مؤثرتر از آمی سولفید ، ۳۳٪ مؤثرتر از الانزاپین  و دو برابر بیشتر از هالوپریدول، کوئیتاپین و آریپیپرازول مؤثر هستند. کلوزاپین برای درمان علائم بی خوابی مبتلایان به اسکیزوفرنی اثربخش است 

اما اثر کلوزاپین (حداقل در کوتاه مدت) در اقدامات عملکرد کلی مانند توانایی ترک بیمارستان و حفظ شغل منعکس نشده‌است. میزان عود کمتر است و پذیرش بیمار بهتر است. شواهدی وجود دارد که کلوزاپین ممکن است میل به سوء مصرف مواد را در بیماران اسکیزوفرنی کاهش دهد.

ممکن است در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی و پارکینسون بهتر از سایر داروهای ضد روانپزشکی باشد.

این دارو هم بروی نشانه‌های مثبت روان‌گسیختگی positive symptoms(مانند هذیان و توهم) و هم بروی نشانه‌های منفی آن negative symptoms (مانند گریختن از اجتماع و رفتارهای اجتماعی) اثردرمانی قابل توجهی دارد.

• درمان اسکیزوفرنی مقاوم به درمان

در بیمارانی که به سایر داروهای ضد سایکوز متعارف (حداقل دو دارو) مقاومت نشان می‌دهند.

• کاهش احتمال خودکشی در بیماران اسکیزوفرنی که شدیداً در خطر اقدام به خودکشی قرار دارند.
• سایر موارد مصرف (تأیید نشده)
  • -درمان بیماران مبتلا به مانیا (شیدایی)که مقاوم به سایردرمان‌های متعارفند،
  • -درمان بیماران مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزویید و اسکیزوتایپال.

مکانیسم اثرکلوزاپین

• کلوزاپین روی گیرنده‌های دوپامینی (خصوصاً D۴) و سروتونرژیکی اثر می‌کند. این دارو همچنین اثر مهاری بروی گیرنده‌های آدرنرژیک، کولینرژیک و هیستامینی از خود نشان می‌دهد.

موارد منع مصرف کلوزاپین

کلوزاپین در بیماران مبتلا به تشنج کنترل نشده، بیماران مبتلا به بیماری‌های خونی میلو پرولیفراتیو و آگرانولوسیتوز ایجاد شده در اثر مصرف قبلی دارو، منع مصرف مطلق دارد. موارد دیگری با منع مصرف نسبی، مانند اختلال کبدی و اختلالات قبلی دستگاه قلبی و عروقی وجود دارند.

عوارض جانبی کلوزاپین

آگرانولوسیتوز، اختلالات قلبی مانند میوکاردیت و کاردیو میوپاتی، کاهش تحرک دستگاه گوارش همراه با یبوست شدید، عوارض عصبی، افزایش وزن و دیابت

-کلوزاپین خواب‌آور شدید بوده، و به طرز قابل توجهی cns را غیرفعال می‌کند، لذا ممکن است در طول روز باعث

گیجی شود، و در طول شب خواب را بسیار سنگین می‌کند، و فرد را تا مرز بیهوشی می‌برد.

کلوزاپین ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند که برخی از آنها جدی و بالقوه کشنده است. عوارض جانبی شایع شامل یبوست، شب ادراری، آبریزش از دهان شبانه، سفتی عضلات، خواب آلودگی، لرزش، افت فشار خون وضعیتی، هیپرگلیسمی و افزایش وزن. خطر ابتلا به علائم اکستراپیرامیدال، مانند دیسکینزیای tardive، کمتر از داروهای ضد روانپزشکی معمولی است. این ممکن است به دلیل اثرات آنتی کولینرژیک کلوزاپین باشد. علائم خارج هرمی یا اکستراپیرامیدال ممکن است بعد از اینکه فرد از داروهای ضد روانپریشی دیگر به کلوزاپین تغییر مکان داد، تا حدودی فروکش کند.

کلوزاپین دارای پنج هشدار جعبه سیاه است که شامل هشدارهای مربوط به آگرانولوسیتوز، دپرسانت سیستم عصبی مرکزی، لکوپنی، نوتروپنی، اختلال تشنج، سرکوب مغز استخوان، زوال عقل، افت فشار خون، میوکاردیت، افت فشار خون اورتوستاتیک (با یا بدون سنکوپ) و تشنج می‌باشد.  کاهش آستانه تشنج ممکن است مربوط به دوز باشد و تیتراسیون اولیه آهسته با دوز ممکن است خطر بروز تشنج را کاهش دهد. تیتراسیون آهسته دوز همچنین ممکن است خطر افت فشارخون ارتوستاتیک و سایر عوارض جانبی قلبی عروقی را کاهش دهد.

بسیاری از مردان در هنگام ارگاسم به عنوان یک عارضه کلوزاپین، انزال را تجربه کرده‌اند، هرچند که این موضوع در راهنماهای رسمی دارویی ثبت نشده‌است.

آگرانولوسیتوز

کلوزاپین یک هشدار جعبه سیاه برای آگرانولوسیتوز ناشی از دارو دارد. بدون نظارت، آگرانولوسیتوز در حدود ۱٪ افرادی که کلوزاپین را طی چند ماه اول درمان مصرف می‌کنند رخ می‌دهد.^[۱۹] خطر ابتلا به آن در حدود ۳ ماه پس از درمان است و پس از گذشت یک سال، به میزان قابل توجهی پس از آن کاهش می‌یابد.

آگرانولوسیتوز ناشی از کلوزاپین می‌تواند گذرا باشد.

سمیت قلبی

میوکاردیت یک عارضه جانبی جانبی کلوزاپین است که معمولاً در اولین ماه از شروع آن بروز می‌کند.اولین علائم بیماری تب است که ممکن است با علائم مرتبط با دستگاه تنفسی فوقانی، عفونت دستگاه گوارش یا مجاری ادراری همراه باشد. به‌طور معمول پروتئین واکنشی C (CRP) با شروع تب افزایش می‌یابد و در آنزیم قلبی، تروپونین، تا ۵ روز بعد افزایش می‌یابد. گایدلاین‌های مانیتورینگ توصیه می‌کند چک CRP و تروپونین را در ابتدا و سپس هر هفته برای ۴ هفته اول پس از شروع کلوزاپین و زیرنظر گرفتن بیمار از نظر علائم ونشانه‌های بیماری بررسی کنید.علائم نارسایی قلبی کمتر دیده می‌شود و ممکن است با افزایش تروپونین ایجاد شود. یک مطالعه مورد شاهدی اخیر نشان داد که خطر افزایش میوکاردیت ناشی از کلوزاپین با افزایش سرعت تیتراسیون دوز کلوزاپین، افزایش سن و همزمان والپروات سدیم افزایش می‌یابد.

کاهش حرکت دستگاه گوارش

یکی دیگر از طیف عوارض جانبی ناشناخته و خطرناک برای زندگی، کمبود تحرک دستگاه گوارش است که ممکن است به صورت یبوست شدید، انقباض مدفوع، ایلئوس، انسداد روده، مگاکولون حاد، ایسکمی یا نکروز بروز کند.^[کمبود تحرک کولون در ۸۰٪ افرادی که کلوزاپین تجویز می‌کنند وقتی عملکرد دستگاه گوارش بطور عینی با استفاده از نشانگرهای رادیوپلاسک اندازه‌گیری می‌شود، رخ می‌دهد. کم‌تحرکی دستگاه گوارش ناشی از کلوزاپین در حال حاضر میزان مرگ و میر بالاتری نسبت به عوارض جانبی شناخته شده آگرانولوسیتوز دارد. بررسی کوکران (Cochrane Reviewe) شواهد کمی را برای کمک به راهنمایی تصمیمات در مورد بهترین درمان کم‌کاری دستگاه گوارش ناشی از کلوزاپین و سایر داروهای ضد روانگردان یافت.نشان داده شده‌است که نظارت بر عملکرد روده و استفاده مقدماتی از مسهل‌ها برای کلیه افراد تحت درمان با کلوزاپین باعث بهبود زمان انتقال کولون و کاهش عواقب جدی می‌شود.

افزایش بزاق دهان

تولید بیش از حد بزاق یکی از رایج‌ترین عوارض کلوزاپین (۳۰–۸۰٪) است. تولید بزاق به خصوص در شب و اولین چیزی که در صبح زیاد است، آزار دهنده است.در حالی که کلوزاپین یک آنتاگونیست موسکارینی در گیرنده‌های M1، M2، M3 و M5 است، کلوزاپین یک آگونیست کامل در زیر مجموعه M4 است. از آنجا که M4 در غده بزاقی بسیار بیان شده‌است، فعالیت آگونیست M4 آن مسئول افزایش بزاق است. افزایش بزاق ناشی از کلوزاپین به احتمال زیاد یک پدیده مرتبط با دوز است و با شروع دارو، بدتر می‌شود. علاوه بر کاهش دوز یا کاهش تیتراسیون دوز اولیه، سایر مداخلات که فوایدی را نشان داده‌اند شامل داروهای آنتی کولینرژیک جذب شده به صورت سیستمیک مانند دیفن هیدرامین و داروهای آنتی کولینرژیک موضعی مانند ipratropium bromide.  کاهش بزاق ممکن است با خوابیدن حوله بر روی بالش در شب مدیریت شود.

عوارض جانبی CNS

شامل خواب آلودگی، سرگیجه، سردرد، لرزش، سنکوپ، اختلالات خواب، کابوس، بی‌قراری، آکینزیا، اضطراب، تشنج، سفتی، آکاتیزیا، گیجی، خستگی، بی خوابی، هایپرکینزیا، ضعف، بی حالی، آتاکسی، گفتار نامفهوم، افسردگی، پرش‌های میوکلونیک، و اضطراب. هذیان، توهم، هذیان، فراموشی، میل جنسی افزایش یا کاهش، پارانویا و تحریک پذیری، غیرطبیعی EEG، بدتر شدن روان پریشی، پارستزی، صرع، و علائم وسواسی جبری به ندرت دیده می‌شود. کلوزاپین مشابه سایر داروهای ضد روانپزشکی به ندرت باعث سندرم بدخیم عصبی می‌شود.

بی‌اختیاری ادرار

کلوزاپین با بی‌اختیاری ادرار ارتباط دارد،اگرچه ظاهراً ممکن است کمتر شناخته شود.

علایم ترک

ترک ناگهانی ممکن است منجر به اثرات برگشتی کولینرژیک، اختلالات حرکات شدید و همچنین باعث بازگشت شدید علایم سایکوتیک می‌شود. توصیه شده‌است که بیماران، خانواده‌ها و مراقبان از علائم و خطرات ناشی از ترک ناگهانی کلوزاپین آگاه شوند. هنگام قطع کلوزاپین، کاهش تدریجی دوز برای کاهش شدت اثرات ترک توصیه می‌شود.

افزایش وزن و دیابت

علاوه بر هایپرگلیسمی، افزایش قابل توجه وزن اغلب در بیماران تحت درمان با کلوزاپین مشاهده می‌شود. نشان داده شده‌است که اختلال در متابولیسم گلوکز و چاقی عوامل مؤثر در سندرم متابولیک بوده و خطر بیماری‌های قلبی و عروقی را افزایش می‌دهد. داده‌ها حاکی از آن است که کلوزاپین نسبت به برخی دیگر از داروهای ضد روان پریشی غیر آتیپیک احتمالاً بیشتر باعث ایجاد عوارض متابولیکی می‌شود.^[۳۹] یک مطالعه نشان داده‌است که الانزاپین و کلوزاپین باارجحیت اینکه بدن انرژی خود را از چربی (به جای کربوهیدرات‌ها)، بدست می‌آورد، در متابولیسم اختلال ایجاد می‌کند. سطحکربوهیدراتهای باقیمانده بالا است، با ایجادمقاومت به انسولین (باعث دیابت) می‌شود

تداخلات

فلووکسامین متابولیسم کلوزاپین را مهار می‌کند و باعث افزایش معنی دار سطح کلوزاپین در خون می‌شود.

هنگامی که کاربامازپین همزمان با کلوزاپین مورد استفاده قرار می‌گیرد، نشان داده شده‌است که کلوزاپین را در سطح پلاسما کاهش می‌دهد و در نتیجه اثرات سودمند کلوزاپین را کاهش می‌دهد.اگر کاربامازپین قطع شود یا دوز کاربامازپین کاهش یابد، باید اثرات درمانی کلوزاپین کنترل شود. در این مطالعه، کاربامازپین توصیه می‌شود که به دلیل افزایش خطر آگرانولوسیتوز ، همزمان با کلوزاپین مصرف نشود.

گزارش‌های منتشر شده حاکی است که استفاده از بنزودیازپین‌ها و کلوزاپین به‌طور هم‌زمان می‌تواند منجر به واکنش شدید جانبی مانند ایست تنفسی، ایست قلبی و مرگ ناگهانی شود.

سیپروفلوکساسین مهار کننده CYP1A2 است و کلوزاپین یک بستر اصلی CYP1A2 است. مطالعه تصادفی شده از افزایش غلظت کلوزاپین در افراد اسکیزوفرنی همزمان با مصرف سیپروفلوکساسین گزارش داد. بنابراین، اطلاعات تجویز کلوزاپین توصیه می‌کند «کاهش دوز کلوزاپین توسط یک سوم دوز اصلی» هنگامی که سیپروفلوکساسین و سایر مهار کننده‌های CYP1A2 به درمان اضافه می‌شوند، اما پس از حذف سیپروفلوکساسین از درمان، توصیه می‌شود کلوزاپین را به دوز اصلی برگردانید. .