توضیحات

نوشته شده توسط مدیر سایت

دسته: درمان

بیمارستان روانپزشکی

بهنرین بیمارستان روانپزشکی

بیمارستان روان‌پزشکی، تیمارستان یا آسایشگاه روانی نوعی بیمارستان است که از آن برای بستری افراد مبتلا به بیماری روانی استفاده می‌شود.بستری کردن بیماران به دلیل اختلالات روانی عمده یا شدید، عبارت است از قرار دادن شخص در محیطی امن، محیطی که در آن روان‌درمانی ارائه می‌گردد. بستری کردن به خودی خود می‌تواند نوعی درمان باشد. بودن در بیمارستان باعث می‌گردد که بیماران، از موقعیت‌هایی که می‌توانند سبب ادامهٔ ناراحتی آنها شود دور بمانند؛ مثلاً اشخاص معتاد ممکن است در زندگی روزمره نتوانند در برابر وسوسهٔ مصرف مواد مقاومت نمایند. بستری شدن به آنها کمک می‌کند تا از رفتارهای خود-مخرب، سالم بیرون بیایند. در بیشتر موارد، بستری کردن باید آخرین راه حل در نظر گرفته شود، یعنی پس از آن که دیگر انواع روان درمانی غیر از جراحی مغزی امتحان شده باشد.

باید به تاریخچه شکل‌گیری بیمارستان‌های روانپزشکی در دنیا و در ایران برگردیم. از ابتدا با توجه به موضوع انگ روانپزشکی و انگ بیمار روانی، بیمارستان‌های روانی شکل گرفت. به‌تدریج این موضوع مورد استقبال خانواده‌های بیماران قرار گرفت، اما با توجه به اینکه روانپزشکی، تخصصی مربوطه به پزشکی است و در ابتدا پزشک باید بیمار را مورد معاینه جسمی و بعد هم روانی قرار بدهد، به دلیل اینکه بسیاری از بیماری‌ها هستند که منشأ روان‌تنی داشته و کاملاً جسمانی بوده و غیر از پزشک هیچ فرد دیگری قادر به تشخیص آن نیست؛ در نتیجه این روند مورد سؤال قرار گرفت و اقبال بر این شد که در بیمارستان‌های عمومی هم بخش‌های روانپزشکی تدارک دیده شود. سپس کم‌ و‌ بیش این مهم صورت گرفت و به تدریج مشخص شد که مشترکات بیماری‌های جسمانی و بیماری‌های روانپزشکی بیشتر از آن است که در ابتدا تصور می‌شد. با توجه به اینکه بیماری‌های روان‌تنی مثلاً بیماری‌های قلبی و دستگاه گوارشی، تنفسی، ادراری، غدد درون‌ریز، پوستی و … مشترکات بسیار زیادی با مسائل روانشناختی دارند، مسئولان در تمام دولت‌ها متوجه شدند که هزینه‌های بسیار زیادی درحال تلف شدن است که بعد از صرف آنها تشخیص بیماری روان‌تنی داده می‌شود. بنابراین زمانی به این نتایج می‌رسند که هزینه‌ها از بین رفته است. از طرف دیگر بسیاری از بیماری‌های روانپزشکی بعد از طی دوره‌ای تبدیل به بیماری‌های جسمانی می‌شوند. مانند صدمات جسمانی که بیمار به خود می‌زند یا بی‌توجهی که نسبت به سلامتی و بهداشت فردی خود دارد.

• با مشاهده تلفیق و هم‌پوشانی رشته روانپزشکی با سایر رشته‌های پزشکی و اینکه بیمار بستری ممکن است هم‌زمان به دو تخصص نیاز داشته باشد، آیا ترجیح بر راه‌اندازی بخش‌های روانی در داخل بیمارستان‌های عمومی بود؟
  

وقتی مشخص شد مشترکات بین رشته روانپزشکی با هر رشته دیگر آنقدر زیاد است و رشته روانپزشکی را به عنوان یک رشته پزشکی اصلی نمی‌توان از سایر تخصص‌ها تفکیک کرد، در اکثر نقاط دنیا عملاً بیمارستان‌های روانپزشکی جمع شده یا به حداقل رسیدند و بخش‌های روانپزشکی در دل بیمارستان‌های عمومی تأسیس شده، رشد و رواج پیدا کردند. ترویج این جریان، منجر به کاهش هزینه‌ها شده است.

• کاهش هزینه‌ها در این مورد چگونه اتفاق افتاد؟
  

هم پزشکان سایر تخصص‌ها و بیماری‌های جسمی و هم روانپزشکان با همراهی و در کنار هم بودن می‌توانند با توافق نظری درخصوص اینکه واقعاً مشکل بیمار چیست، به وحدت نظر رسیده و آن تخصصی که می‌تواند بیشترین کمک را به بیمار کند، وارد عمل شود. بنابراین هزینه‌ها تقلیل پیدا کرده و از ویزیت‌های اضافی و خدمات پاراکلینیکی مانند انواع گرافی‌ها و آزمایشات متعدد و نوارمغز‌ها و…جلوگیری شده و بیمار با صرف کمترین هزینه به بهترین درمان می‌رسد. در ایران هم قانونی به تصویب رسید که حتماً ۱۰ درصد از تخت‌ها در بیمارستان‌های عمومی به بخش های روانپزشکی اختصاص داده شود تا هم انگ بیماری روانی ازبین برود و هم از این مشترکات در یک مرکز یا مجتمع استفاده شود که رابطه مستقیمی هم در کاهش هزینه‌ها خواهد داشت.

• وضعیت کشور ما دراین زمینه چگونه است؟ چه ضعف‌هایی وجود دارد که نیازمند ترمیم است؟
  

متأسفانه قانون اختصاص ۱۰ درصد تخت‌های بیمارستانی به بیماران روانی اجرا نشده است و این موضوع نقطه ضعف بسیار بزرگی برای دانشگاه‌های علوم‌پزشکی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است که این مصوبه را هنوز اجرایی نکرده‌اند. چرا که ضرورت قطعی وجود دارد تا حتماً بیمارستان‌های عمومی به این مهم پرداخته و در جهت بستری بیماران روانی در بخشی که برای آنها تدارک دیده شده، اقدام کنند. منظور از بستری بیمار روانی در بیمارستان عمومی این نیست که تنها ۱۰ عدد تخت را به آنها اختصاص دهند! زیرا چند عدد تخت راه به جایی نمی‌برد.

• یعنی بیمارستان‌های روانپزشکی تأسیس نشود؟
  

منظور ما این نیست که بیمارستان‌های روانپزشکی تأسیس نشود یا ازبین برود! اما بستری بیماران روانپزشکی باید در قالب یک بخش یا مجموعه‌ای که بخش‌های جسمانی هم داشته باشد صورت گیرد تا رسیدگی به نیازهای طبی و روان‌تنی آنها نیز میسر باشد.

• درحال حاضر تخت‌های بیمارستانی در بیمارستان‌های سراسر کشور دچار کمبود است، بنابراین اختصاص ۱۰ درصد از آنها به بیماران روانی کاری دور از عمل است. نظر شما چیست؟
  

از صددرصد تخت‌های بیمارستانی که می‌تواند برای بیماران روانی اختصاص داشته باشد، تنها ۲۰ درصد مهیا است. یعنی باید به ۸۰ درصد از تخت‌های روانپزشکی که دچار کمبود است، دست پیدا کنیم.

• از لحاظ تعداد روانپزشک در چه وضعیتی قرار داریم؟
  

تعداد روانپزشک نیز در سطح کشور مطلوب نیست، زیرا کمتر از دو هزار نفر و شاید ۱۸۵۰ نفر آمار رسمی آنها باشد. درحالی‌که حداقل پنج برابر این تعداد به روانپزشک نیاز داریم.

نامگذاری

برخی معتقدند که واژه «تیمارستان» واژه نامناسبی است و بار معنایی منفی در جهان امروزی دارد. این واژه در زبان فارسی دارای ریشه کهنی است. در شهر گندی‌شاپور که از بناهای ساسانیان بود دو مؤسسه وجود داشت، یکی بیمارستان که به معنی مریض‌خانه است و دیگری تیمارستان به معنی دیوانه‌خانه، و دولت وقت موظف بود در آن از بیماران روانی محلی تیمار نماید، یعنی نگاهداری نماید.

تاریخچه

در اواخر قرون وسطی در شهرها برای رویارویی با مسئلهٔ بیماران روانی تیمارستان ایجاد شد. اما این تیمارستان‌ها در واقع زندان بود، به این معنا که بیماران را در اتاقک‌های تنگ و تاریک و کثیف به زنجیر می‌کشیدند و با آنان بیشتر همچون جانور رفتار می‌کردند تا آدمی.

تحول در تیمارستان‌ها

تا سال ۱۷۹۲ وضع تیمارستان‌ها به همین منوال بود در این سال فیلیپ پینل مسئولیت تیمارستانی در پاریس را به عهده گرفت و پیشرفت‌هایی ایجاد شد، او غل و زنجیر را از بیماران برداشت این عمل نتایج نیکویی به بار آورد. بسیاری از مردمانی که سال‌ها بود آن‌ها را دیوانه می‌پنداشتند و کسی امید به بهبودی شان نداشت، وقتی از بند رها شدند و در اتاقک‌های پاکیزه و آفتاب گیر با آنان به مهربانی رفتار شد به قدری بهبود یافتند که از تیمارستان مرخص شدند.

آموزش همگانی بهداشت روانی

با همهٔ این پیشرفت‌های علمی، در نخستین سال‌های ۱۹۰۰ هنوز عامه مردم بیماری روانی را نمی‌شناختند و تیمارستان و بیمارهای روانی ترس ایجاد می‌کردند، تا اینکه آموزش همگانی بهداشت روانی بر عهده کیلفورد بیرز افتاد. او تجربه‌هایش را در کتاب «ذهنی که خود را بازیافت» منتشر کرد. او توجه چشمگیر عامهٔ مردم را برانگیخت و به تشکیل کمیتهٔ ملی بهداشت روانی یاری رساند. جنبش بهداشت روانی در سازمان گرفتن درمانگاه‌های راهنمایی کودک و احداث مراکز بهداشت روانی و درمان اختلال‌های روانی سهم پرارزشی داشته‌است.

 

 

بخش‌های مختلف بیمارستان روانپزشکی

بیمارستان‌های روانپزشکی به طور معمول شامل چندین بخش مختلف هستند که هرکدام به نوعی از اختلالات روانی یا نیازهای درمانی خاص اختصاص دارند:

الف) بخش اورژانس روانپزشکی

این بخش برای بیمارانی است که وضعیت اضطراری روانی دارند. این وضعیت‌ها ممکن است شامل بحران‌های روانی حاد، خودکشی، اختلالات خلقی شدید یا روان‌پریشی باشد. بیمارانی که وارد این بخش می‌شوند معمولاً تحت نظارت دقیق تیم پزشکی قرار می‌گیرند.

ب) بخش بستری عمومی

این بخش برای بیمارانی است که نیاز به بستری طولانی‌مدت‌تری دارند. معمولاً بیمارانی که دچار اختلالات روانی مزمن مانند اسکیزوفرنی، اختلالات دوقطبی یا افسردگی شدید هستند در این بخش بستری می‌شوند.

ج) بخش درمانی

در این بخش بیماران تحت درمان‌های مختلف روانپزشکی قرار می‌گیرند. درمان‌ها ممکن است شامل دارو درمانی، روان‌درمانی، تراپی‌های گروهی و خانوادگی، و درمان‌های دیگر باشد.

د) بخش توانبخشی

در این بخش بیماران پس از درمان اولیه و تثبیت وضعیت روانی خود، به مرحله بازتوانی و ارتقاء کیفیت زندگی می‌رسند. این بخش می‌تواند شامل کار درمانی، توانبخشی اجتماعی و آموزشی باشد.

هـ) بخش مراقبت‌های ویژه

این بخش برای بیمارانی است که نیاز به مراقبت‌های ویژه دارند و وضعیت‌شان بسیار حساس است. بیماران در این بخش ممکن است به دلایل اختلالات روانی حاد یا رفتارهای خطرناک بستری شوند.

و) بخش مشاوره و روان‌درمانی

این بخش برای ارائه خدمات مشاوره‌ای به بیماران و خانواده‌های آنها طراحی شده است. جلسات مشاوره می‌تواند فردی، گروهی یا خانوادگی باشد.

 

پرسنل و کارمندان بیمارستان روانپزشکی

بیمارستان روانپزشکی شامل تیم‌های مختلفی است که هر کدام مسئولیت‌های خاص خود را دارند:

الف) پزشکان روانپزشک

پزشکان روانپزشک متخصصانی هستند که تشخیص بیماری‌های روانی را انجام داده و درمان‌های دارویی و روان‌درمانی را تجویز می‌کنند. آنها مسئول تصمیم‌گیری‌های پزشکی در مورد بیماران هستند و به طور منظم وضعیت بیماران را بررسی می‌کنند.

ب) پرستاران روانپزشکی

پرستاران در بیمارستان روانپزشکی مسئول مراقبت روزانه از بیماران هستند. آنها داروها را به بیماران می‌دهند، وضعیت عمومی بیمار را ارزیابی می‌کنند و ارتباط مستقیمی با بیماران دارند.

ج) روانشناسان

روانشناسان به ارزیابی و درمان مشکلات روانی و هیجانی بیماران می‌پردازند. آنها ممکن است درمان‌های فردی و گروهی، ارزیابی‌های روان‌شناختی و مشاوره به بیماران و خانواده‌های آنها ارائه دهند.

د) کار درمانگران

کار درمانگران به بیماران کمک می‌کنند تا توانایی‌های اجتماعی، حرکتی و شغلی خود را بهبود بخشند. آنها ممکن است به بیماران در انجام فعالیت‌های روزمره و تعامل با دیگران کمک کنند.

هـ) مشاوران اجتماعی

مشاوران اجتماعی به بیماران و خانواده‌های آنها کمک می‌کنند تا با مشکلات اجتماعی و اقتصادی مواجه شوند. آنها ممکن است به ترتیب‌های قانونی یا ارجاع به خدمات حمایتی کمک کنند.

و) فیزیوتراپ‌ها و درمانگران جسمی

در برخی بیمارستان‌های روانپزشکی، فیزیوتراپیست‌ها و درمانگران جسمی به بهبود وضعیت فیزیکی بیماران کمک می‌کنند، به ویژه اگر بیماران دچار مشکلات جسمی ناشی از بیماری روانی شده باشند.

 

چه بیمارانی در بیمارستان روانپزشکی بستری می‌شوند ؟

الف) اختلالات روانی مزمن

این بیماران ممکن است دچار اختلالات روانی طولانی‌مدت مانند اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی، افسردگی مزمن یا اختلالات شخصیت باشند. آنها ممکن است نیاز به بستری طولانی‌مدت داشته باشند.

ب) اختلالات روانی حاد

افرادی که در شرایط بحرانی قرار دارند، مانند کسانی که به دلیل اختلالات روانی شدید اقدام به خودکشی کرده‌اند یا دارای رفتارهای پرخطر هستند.

ج) بیماران با اختلالات روانی و جسمی همراه

بعضی از بیماران ممکن است علاوه بر اختلالات روانی، با مشکلات جسمی نیز مواجه باشند که نیاز به درمان تخصصی دارند.

د) معتادان و افرادی که مشکلات روانی به دلیل اعتیاد دارند

این افراد ممکن است به دلیل وابستگی به مواد مخدر یا الکل نیاز به درمان در یک بیمارستان روانپزشکی داشته باشند.

 

مدت بستری بیماران در بیمارستان روانپزشکی

مدت بستری بیماران بستگی به نوع و شدت بیماری، درمان‌های تجویز شده و پیشرفت بیمار دارد. برخی از بیماران ممکن است تنها برای چند روز یا هفته بستری شوند، در حالی که دیگر بیماران ممکن است برای ماه‌ها یا حتی سال‌ها نیاز به بستری طولانی‌مدت داشته باشند.بیمارانی که بهبود پیدا کرده‌اند معمولاً از بیمارستان ترخیص می‌شوند اما ممکن است نیاز به پیگیری‌های درمانی داشته باشند.

 

 

ویژگی‌های یک بیمارستان روانپزشکی عالی

یک بیمارستان روانپزشکی ممتاز باید ویژگی‌های زیر را داشته باشد:

• 1. محیط امن و حمایتی: فضای بیمارستان باید آرامش‌بخش و محافظت‌کننده باشد تا بیماران احساس راحتی کنند.
• 2. تیم درمانی با تجربه و متخصص: حضور روانپزشکان، روانشناسان و پرستاران حرفه‌ای و ماهر بسیار مهم است.
• 3. مراقبت‌های جامع و چندجانبه: بیمارستان باید به بیماران خدمات دارویی، روان‌درمانی، توانبخشی و اجتماعی ارائه دهد.
• 4. مدیریت بحران مؤثر: توانایی مدیریت شرایط بحرانی مانند رفتارهای پرخطر یا اضطراب شدید بسیار حیاتی است.
• 5. توجه به حقوق بیماران: احترام به حقوق انسانی بیماران، فراهم کردن حریم خصوصی و حفظ کرامت آنها در محیط بیمارستان.

 

 

تفاوت بیمارستان روانپزشکی با مرکز توانبخشی اعصاب و روان

بیمارستان روانپزشکی بیشتر برای درمان بحران‌های روانی و بیمارانی که نیاز به بستری و مراقبت پزشکی دارند طراحی شده است، در حالی که مرکز توانبخشی اعصاب و روان بیشتر بر توانبخشی و بازگشت بیماران به جامعه متمرکز است. در مراکز توانبخشی، بیمارانی که درمان‌های اولیه را دریافت کرده‌اند، تحت درمان‌های توانبخشی قرار می‌گیرند تا کیفیت زندگی آنها بهبود یابد.

 

محدودیت سنی بیماران در بیمارستان روانپزشکی

بیماران روانپزشکی معمولاً از هر گروه سنی می‌توانند بستری شوند. برخی بیمارستان‌ها بخش‌هایی ویژه برای کودکان و نوجوانان دارند و برخی دیگر برای بزرگسالان یا سالمندان خدمات ویژه ارائه می‌دهند. در موارد خاص، بیمارستان‌های روانپزشکی ممکن است محدودیت‌هایی برای گروه‌های سنی خاص داشته باشند، به ویژه در زمینه نوع درمان‌های قابل ارائه.

 

خدمات بیمارستان روانپزشکی

 بیمارستان‌های روانپزشکی معمولاً خدمات تخصصی و فوق تخصصی برای درمان و مراقبت از بیماران با اختلالات روانی فراهم می‌کنند. این خدمات به بیماران کمک می‌کند تا درمان‌های دقیق‌تر و هدفمندتری را دریافت کنند و بتوانند بهبودی سریع‌تری داشته باشند. در اینجا به برخی از خدمات تخصصی و فوق تخصصی که در بیمارستان‌های روانپزشکی ارائه می‌شود، اشاره می‌کنم:

1. خدمات تخصصی در بیمارستان روانپزشکی

الف) تشخیص و درمان اختلالات روانی

یکی از مهم‌ترین خدمات تخصصی بیمارستان‌های روانپزشکی، تشخیص و درمان دقیق اختلالات روانی است. این خدمات شامل موارد زیر می‌شود:

• تشخیص اختلالات روانی: روانپزشکان متخصص با استفاده از ابزارهای بالینی و آزمون‌های روان‌شناختی، به تشخیص دقیق اختلالات روانی بیماران می‌پردازند.
• درمان دارویی: برای بیماری‌های روانی مانند افسردگی، اسکیزوفرنی، اضطراب، و اختلالات دوقطبی، داروهای ضد روان‌پریشی، ضد افسردگی، ضد اضطراب و تثبیت‌کننده خلق تجویز می‌شود.
• مشاوره روانشناختی: روانشناسان به بیماران مشاوره‌های فردی یا گروهی ارائه می‌دهند تا به آن‌ها در درک و مدیریت مشکلات روانی‌شان کمک کنند.

ب) درمان اختلالات اضطرابی

این اختلالات شامل اضطراب عمومی، حملات پانیک، فوبیاها و اختلالات وسواسی-اجباری (OCD) می‌شود. درمان‌های تخصصی شامل درمان‌های شناختی-رفتاری (CBT) و داروهای ضد اضطراب است.

ج) درمان افسردگی و اختلالات خلقی

در بیمارستان‌های روانپزشکی، درمان افسردگی، اختلال دوقطبی و سایر اختلالات خلقی تحت نظر روانپزشکان و روانشناسان انجام می‌شود. درمان‌ها ممکن است شامل ترکیب داروهای ضد افسردگی، تثبیت‌کننده‌های خلق و روان‌درمانی باشند.

د) درمان اختلالات شخصیتی

افرادی که دچار اختلالات شخصیتی مانند اختلال شخصیت مرزی، ضد اجتماعی یا اختلال شخصیت خودشیفته هستند، نیاز به درمان‌های خاصی دارند. این بیماران معمولاً از درمان‌های روان‌درمانی، از جمله درمان دیالکتیکال-رفتاری (DBT) و درمان شناختی-رفتاری (CBT) بهره می‌برند.

هـ) درمان اختلالات روان‌پریشی (شیزوفرنی)

بیماران مبتلا به اختلالات روان‌پریشی نیاز به درمان‌های خاص و داروهای ضد روان‌پریشی دارند. بیمارستان‌های روانپزشکی تیم‌های تخصصی برای درمان این اختلالات دارند که شامل روانپزشکان، روانشناسان و پرستاران تخصصی است.

و) درمان اختلالات خوردن (مانند آنورکسیا و بولیمیا)

این اختلالات روانی به دلیل رفتارهای غذایی غیرطبیعی مانند پرخوری، کم‌خوری یا آشفتگی در رفتارهای غذایی ایجاد می‌شوند. بیمارستان‌های روانپزشکی معمولاً خدمات تخصصی برای درمان این اختلالات شامل روان‌درمانی، مشاوره تغذیه و درمان‌های گروهی ارائه می‌دهند.

 

2. خدمات فوق تخصصی در بیمارستان روانپزشکی

الف) درمان‌های دارویی پیچیده

در مواردی که بیماران به درمان‌های دارویی معمول پاسخ نمی‌دهند یا مشکلات خاصی دارند (مثلاً واکنش‌های جانبی شدید یا مقاومت به درمان)، بیمارستان‌های روانپزشکی ممکن است درمان‌های دارویی پیچیده‌تری مانند درمان با داروهای جدیدتر یا ترکیبی از داروهای مختلف را به کار ببرند.

ب) درمان‌های الکتروکانواسیون (ECT)

در برخی بیماران با افسردگی شدید و مقاوم به درمان، یا بیماران مبتلا به اختلالات روان‌پریشی، از درمان الکتروکانواسیون (ECT) استفاده می‌شود. این روش درمانی با اعمال جریان الکتریکی به مغز، به تحریک فعالیت‌های مغزی کمک می‌کند و در مواردی که درمان‌های دارویی کارآمد نیست، مؤثر است.

ج) تکنیک‌های پیشرفته روان‌درمانی

در درمان‌های فوق تخصصی، تکنیک‌های روان‌درمانی پیشرفته مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT)، درمان دیالکتیکال-رفتاری (DBT)، درمان مبتنی بر ذهن‌آگاهی (Mindfulness) و درمان‌های تحلیلی عمیق برای کمک به بیماران در مدیریت مسائل پیچیده روانی استفاده می‌شود.

د) درمان‌های نوروفیدبک و بیوفیدبک

این تکنیک‌ها به بیماران کمک می‌کنند تا با آموزش کنترل امواج مغزی، وضعیت ذهنی و روانی خود را بهبود بخشند. این روش‌ها برای بیماران با اختلالات اضطرابی، افسردگی و اختلالات خواب مفید هستند.

هـ) مراقبت‌های ویژه برای اختلالات روانی مرتبط با آسیب مغزی

برخی بیماران ممکن است به دلیل آسیب‌های مغزی یا اختلالات نورولوژیکی، دچار مشکلات روانی شدید شوند. بیمارستان‌های روانپزشکی ممکن است خدمات فوق تخصصی برای درمان این نوع اختلالات، از جمله ارزیابی‌های مغزی پیشرفته، ارائه دهند.

و) برنامه‌های توانبخشی روانی-اجتماعی

در بیمارستان‌های روانپزشکی، علاوه بر درمان‌های دارویی و روان‌درمانی، خدمات توانبخشی ویژه‌ای برای کمک به بیماران جهت بازگشت به جامعه و زندگی روزمره در نظر گرفته می‌شود. این خدمات می‌تواند شامل کار درمانی، مشاوره اجتماعی و گروه‌های حمایت از بیماران باشد.

 

3. خدمات مشاوره‌ای و حمایتی

در بیمارستان‌های روانپزشکی، علاوه بر درمان‌های تخصصی، خدمات مشاوره‌ای و حمایتی برای بیماران و خانواده‌های آنها نیز ارائه می‌شود. این خدمات شامل مشاوره در مورد نحوه مدیریت بیماری، حمایت روانی در دوران بستری و پس از ترخیص، و ارائه راهکارهای عملی برای بهبود کیفیت زندگی بیماران می‌شود.

الف) مشاوره پیش از ترخیص

این نوع مشاوره به بیماران کمک می‌کند تا با چالش‌های بعد از ترخیص از بیمارستان روبه‌رو شوند. بسیاری از بیماران پس از درمان‌های اولیه نیاز به مشاوره و حمایت در زمینه‌های اجتماعی، شغلی و خانوادگی دارند.

ب) آموزش به خانواده‌ها

خانواده‌های بیماران نیاز به آموزش و راهنمایی دارند تا بتوانند به بهترین شکل از عزیزان خود مراقبت کنند. بسیاری از بیمارستان‌های روانپزشکی برنامه‌هایی برای آموزش خانواده‌ها در مورد چگونگی حمایت از بیماران روانی و مدیریت بحران‌های مربوطه دارند.

 

4. سایر خدمات تخصصی

درمان‌های ویژه برای کودکان و نوجوانان: برخی بیمارستان‌های روانپزشکی خدمات ویژه‌ای برای درمان اختلالات روانی کودکان و نوجوانان مانند ADHD، اختلالات اضطرابی، افسردگی و اختلالات رفتاری ارائه می‌دهند.

درمان اختلالات روان‌پزشکی در سالمندان: بیمارستان‌های روانپزشکی به‌ویژه برای سالمندان که ممکن است دچار اختلالات مانند زوال عقل، افسردگی یا اضطراب شوند، خدمات تخصصی و مراقبت‌های ویژه فراهم می‌کنند.

 

 

 

 

در بیمارستان های روانپزشکی  علاوه بر اقدامات تشخیصی و درمانی روان پزشکی ، بر ارائه خدماتی همچون :

• مددکاری
• کار درمانی
• ارزیابی روان شناختی
• روان درمانی گروهی و فردی
• خانواده درمانی
• نوروفیدبک

و هرگونه خدمات تشخیصی و درمانی مورد نیاز مانند RTMS توجه و اقدام صورت گرفته است .

 

ضمنا علاوه بر این در بیمارستان روانپزشکی با حضور :

• متخصصین مغز و اعصاب ” نورولوژی “
• متخصص داخلی
• متخصص قلب و عروق
• بیهوشی
• و تخصص های دیگر

و همچنین با برخورداری از امکانات و تجهیزات:

• نوار مغز
• نوار قلب
• نقشه مغزی
• نوروفید
• آزمایشگاه مجهز
• و …

قادرخواهیم بود به ارزیابی بیماران از جهات مختلف زیستی ، روانی و اجتماعی بپردازیم .

بخش های بیمارستان روانپزشکی معمولا دارای بخش های مختلف شامل :

• درمانگاه
• اورژانس عمومی شبانه روزی
• بخش های مختلف روان پزشکی بزرگسالان شامل موارد زیر می باشد .
• بخش زنان
• آقایان
• جانبازان

برخی از بیمه های طرف قرارداد با بیمارستان های روانپزشکی بشرح زیر میباشد :

• بیمه دی
• بیمه ایران
• بیمه البرز
• بیمه آسیا
• بیمه آتیه سازان حافظ
• بیمه رازی
• بیمه بانک مرکزی
• بیمه بانک سپه
• بیمه بانک ملت
• بیمه بانک صادرات
• بیمه بانک کشاورزی
• بیمه بانک تجارت
• بیمه بانک مسکن
• بیمه بانک رفاه
• بیمه نوین
• بیمه دانا
• بیمه سامان
• بیمه کارآفرین
• بیمه کمک رسان
• بیمه معلم
• بیمه پارسیان
• بیمه نیروهای مسلح

 

تفاوت بیمارستان روانپزشکی با  کلینیک (درمانگاه شبانه روزی اعصاب و روان)

همین اول بگم ما  در کشور کلینیک یا درمانگاه شبانه روزی روانپزشکی یا اعصاب و روان  وجود  نداره . صرفا 4 یا 5 نفر در کشور مجوز اینچنینی دریافت کردند  که  در واقع عنوان کلینیک ترک اعتیاد روانپزشکی . یعنی همون  کمپ ترک اعتیاد دارای امکانات درمانی و پزشکی . اما  متاسفانه  اکثر غریب به  اتفاق مراجعین  به  این کلینیک  ها  از خدمات  و نحوه رسیدگی  و درمان  در  این  مراکز  هیچ رضایتی  نداشته  و بر عکس دچار آسیب های روانی بیشتری شده  اند  .  نکته جالب و  مشترک و حتمی در  همه  این  مراجعین  یک چیزه  و  اون  هم  پرداخت  هزینه  های بسیار بالا  و  وحشتناک  به  این  کلینیک های  انحصاری ست .

تفاوت‌های بین بیمارستان و درمانگاه شبانه روزی نشان می‌دهد که این دو ارگان در خدمات بهداشت و درمان نقش‌های مختلفی دارند. درمانگاه‌ها و کلینیک‌های درمانی معمولاً از بیمارستان‌ها کوچک‌تر هستند، اما خدمات گسترده‌تری نسبت به مطب پزشک ارائه می‌دهند. این تفاوت یکی از جنبه‌های مهم بین درمانگاه و بیمارستان است.

بیمارستان‌ها به عنوان مراکز درمانی بزرگتر، موارد پزشکی جدی‌تری را مدیریت می‌کنند. این شامل بیمارانی است که نیاز به جراحی‌های تخصصی دارند یا افرادی که با بحران‌های سلامت روانی روبه‌رو هستند و نیاز به مراقبت در بیمارستان دارند.

از سوی دیگر، درمانگاه‌های شبانه روزی به بیمارانی که برای قرارهای مراقبت روتینی، پیشگیری، و نگرانی‌های جزئی از نظر بهداشتی مراجعه می‌کنند، خدمات ارائه می‌دهند. به عنوان مثال، افرادی که به دنبال مراقبت در مواقع غیر اضطراری مانند سرماخوردگی هستند، می‌توانند به درمانگاه یا کلینیک شبانه روزی مراجعه کنند.

درمانگاه‌ها و بیمارستان‌ها هرکدام نقش مهمی در ساماندهی خدمات بهداشت و درمان دارند. بیمارستان‌ها با امکانات گسترده و تخصصی خود می‌توانند به بیماران با وضعیت‌های پیچیده و نیازهای درمانی جدی، ارائه خدمات کاملی کنند. از جانب دیگر، درمانگاه‌ها به عنوان مراکز نخستین مراجعه برای مراقبت‌های روزانه و اضطراری، نقش مهمی در حفظ سلامتی عمومی ایفا می‌کنند.

یکی از تفاوت‌های مهم میان بیمارستان و درمانگاه، اندازه و تخصص خدمات آن‌هاست. بیمارستان‌ها با داشتن بخش‌های مختلف از اتاق‌های عمل گرفته تا واحدهای مراقبت ویژه، به توانایی مدیریت موارد پیچیده پزشکی پاسخ می‌دهند. در عوض، درمانگاه‌ها معمولاً مختصرتر و به عنوان مکملی به بیمارستان‌ها شناخته می‌شوند و در ارائه خدمات نگهداری، تشخیص سریع و مراقبت‌های اولیه تخصص دارند.

مهمترین نکته در انتخاب بین بیمارستان و درمانگاه، نوع مشکلات بهداشتی و درمانی فرد می‌باشد. اگر نیاز به مراقبت تخصصی و پیشرفته است، بیمارستان مناسب‌تر است. اما اگر مراقبت‌های روزانه و کمیتهای زیادی از خدمات بهداشتی مورد نیاز است، درمانگاه می‌تواند گزینه‌ی مناسبی باشد.

همچنین، زمان نیز یکی از اصلی‌ترین تفاوت‌هاست. بیمارستان‌ها با توجه به ابعاد بزرگتر و خدمات تخصصی، معمولاً برای مواردی که نیاز به بستری شدن دارند یا مراقبت طولانی‌مدت، گزینه مناسب‌تری هستند. در مقابل، درمانگاه‌ها برای مراقبت‌های سریع و مسائل کم‌اهمیت‌تر، با زمان کمتری برای مراقبت، ایده‌آل هستند.

در ن

تفاوت بیمارستان روانپزشکی با مرکز توانبخشی اعصاب  و روان مزمن (تحت پوشش سازمان بهزیستی)

توانبخشی به عنوان “مجموعه ای از مداخلات طراحی شده برای بهینه سازی عملکرد و کاهش ناتوانی در افراد دارای شرایط سلامت در تعامل با محیط” تعریف می شود.

به زبان ساده، توانبخشی به کودک، بزرگسال یا سالمند کمک می کند تا در فعالیت های روزمره تا حد امکان مستقل باشد و مشارکت در آموزش، کار، تفریح و نقش های معنادار زندگی مانند مراقبت از خانواده را ممکن می‌سازد.  توانبخشی از طریق مشارکت با خود فرد و خانواده‌اش برای رسیدگی به شرایط بهداشت روانی اساسی و علائم آنها، اصلاح محیط برای مطابقت بهتر با نیازهایشان، استفاده از محصولات کمکی، آموزش برای تقویت خودمدیریتی انجام می‌شود. به‌گونه‌ای ایمن و مستقل این استراتژی‌ها با هم می‌توانند به یک فرد کمک کنند که افراد پس از دوره درمانی بتوانند بهتر به نیازهایشان رسیدگی کنند و بر مشکلات فکر کردن، دیدن، شنیدن، برقراری ارتباط، غذا خوردن یا حرکت کردن غلبه کند.

 

 بیمارستان روانپزشکی

 بیمارستان روانپزشکی خصوصی

بیمارستان روانپزشکی دولتی

 بهترین بیمارستان روانپزشکی کشور

بهترین بیمارستان روانپزشکی ایران

بهترین بیمارستان روانپزشکی

بهترین بیمارستان روانپزشکی

بهترین بیمارستان روانپزشکی دولتی

بهترین بیمارستان روانپزشکی خصوصی

لیست بیمارستان های تخصصی روانپزشکی

توضیحات

نوشته شده توسط مدیر سایت

دسته: درمان

 متخصص مغز واعصاب

متخصص مغز و اعصاب به انگلیسی Neurologist یکی از اعضای تیم پزشکی در بخش سیستم عصبی مرکزی و محیطی (مغز و نخاع) است. هرگونه اختلال در عملکرد سیستم‌های عصبی باعث به‌وجودآمدن مشکلات موقتی یا طولانی می‌شود و پزشک نورولوژیست یا متخصص مغز و اعصاب اختلالاتی را که بر مغز، نخاع و سایر اعصاب محیطی تأثیر می‌گذارد، درمان می‌کند. تشخیص و درمان بیماری‌هایی مانند پارکینسون، آلزایمر، سکته مغزی و سردردهای ضربان‌دار میگرنی برعهده نورولوژیست‌ها است. با مشاهده علائم بیماری‌، به متخصصان اعصاب یا در صورت لزوم جراح مغز و اعصاب ارجاع داده می‌شوید. جهت تشخیص و درمان بیماری عصبی، به سایت دکترتو مراجعه کنید و از خدمات دریافت نوبت حضوری یا مشاوره آنلاین که برای شما تهیه شده است، استفاده کنید.

متخصص مغز و اعصاب یا نورولوژیست کیست؟

نورولوژی شاخه‌ای از پزشکی است که به مطالعه و درمان اختلالات سیستم عصبی می‌پردازد و متخصص مغز و اعصاب به انگلیسی Neurologist، اختلال‌های مربوط به نورولوژی و بیماری های مغزی خطرناک را درمان می‌کند. سیستم عصبی یک سیستم پیچیده و تشکیل‌شده از دو بخش است که فعالیت‌های بدن را تنظیم و هماهنگ می‌کند. این دو بخش عبارتند از:

• سیستم عصبی مرکزی، مغز و نخاع
• سیستم عصبی محیطی، اندام‌های حسی مانند چشم، گوش، پوست و همه گیرنده‌های حسی موجود در سراسر بدن.

متخصص مغز و اعصاب پزشکی است که بیماری‌های مغز، نخاع و اعصاب را تشخیص داده و درمان می‌کند. او معمولا بیماری‌ها و اختلالاتی را که بر تفکر و رفتار تأثیر می‌گذارد هم بررسی می‌کند. دکتر مغز و اعصاب جراحی نمی‌کند و صرفا روی درمان بیماری‌هایی تمرکز دارد که نیاز به جراحی ندارند.

۱. کار متخصص مغز و اعصاب چیست؟

نورولوژی یعنی چه و کار دکتر مغز و اعصاب چیست؟ متخصص مغز و اعصاب ابتدا معاینه فیزیکی انجام می‌دهد، سپس آزمایش‌های مختلفی را تجویز می‌کند تا علت اصلی اختلال‌های عصبی را تشخیص ‌دهد. سپس باتوجه به علت اختلال، دارو تجویز می‌کند و یا استراتژی‌های خاصی را برای درمان بیماری‌ عصبی ترتیب می‌دهد. متخصص مغز و اعصاب می‌تواند بیماری افراد را در سنین مختلفی بررسی کند اما معمولا فوق تخصص نورولوژی سالمندان یا نورولوژیست کودک به درمان افراد در سنین خاصی می‌پردازد.

۲. متخصص مغز و اعصاب چه معایناتی انجام می‌ دهد؟ (نورولوژی چگونه انجام میشود؟)

در اولین مراجعه به مطب نورولوژیست، پزشک معمولا یک معاینه فیزیکی و یک معاینه عصبی انجام می‌دهد. او معاینه عصبی اولیه را با سنجیدن وضعیت ذهنی فرد و انعکاس‌های عصبی او بررسی می‌کند. پزشک در روش‌های معمول از ابزارهای ساده آزمایشی مانند چکش رفلکس و نور استفاده می‌کند و وضعیت بیمار را در موارد زیر مورد بررسی قرار می‌دهد:

• قدرت تکلم و سخن گفتن
• مهارت‌های حرکتی
• حدت بینایی و عضلات خارج چشم
• هماهنگی حرکات بدن
• استحکام و قدرت
• رفلکس‌ها.

۳. رشته های فوق تخصص مغز و اعصاب کدامند؟

سیستم عصبی یک سیستم پیچیده است و تخصص در هر بخش نیاز به سال‌ها مطالعه و کسب تجربه دارد. پزشکان فوق تخصص مغز و اعصاب یا رشته ی مغز و اعصاب، تکامل یافته‌ی تخصص مغز و اعصاب هستند یعنی بسیاری از متخصصان پس از پایان دوره رزیدنتی خود به مطالعه زیرمجموعه خاصی از نورولوژی می‌پردازند و تمرکز خود را روی یک بخش خاص محدود می‌کنند تا بهترین راهکارهای درمان را در آن حیطه به بیماران ارائه دهند.

یک متخصص مغز و اعصاب براساس علم نورولوژی ممکن است آموزش خود را بر روی موارد زیر متمرکز کند:

• داروی سردرد
• داروی عصبی عضلانی
• مراقبت عصبی
• عصبی انکولوژی
• نورولوژی سالمندان
• اختلالات خودمختار
• نورولوژی عروقی (مراقبت از سکته مغزی)
• نورولوژی کودک یا متخصص مغز و اعصاب کودکان
• نورورادیولوژی مداخله‌ای
• صرع.

۴. محل کار متخصص مغز و اعصاب کجاست؟

نورولوژیست بیماران خود را در کلینیک یا مطب خصوصی خود ویزیت می‌کنند اما بسیاری از آنها در بیمارستان‌های دولتی و خصوصی هم کار می‌کنند. اگر بیمار نیاز به جراحی داشته باشد، بیمار را به جراح مغز و اعصاب ارجاع می‌دهند. برخی از متخصصان مغز و اعصاب در کنار سایر متخصصان سلامت به عنوان بخشی از یک تیم کار می‌کنند، مانند تیم سکته مغزی بیمارستان یا تیم مراقبت‌های ویژه.

۵. فرق نورولوژیست (متخصص مغز و اعصاب) با جراح مغز و اعصاب چیست؟ (تفاوت نورولوژی و نوروسرجری)

هم متخصصان مغز و اعصاب و هم جراح مغز و اعصاب افرادی را که دارای اختلالات مغزی و عصبی هستند، درمان می‌کنند. تفاوت جراح مغز و اعصاب با متخصص مغز و اعصاب یا فرق نورولوژیست با جراح مغز و اعصاب این است که جراحان مغز و اعصاب جراحی انجام می‌دهند، در حالی که متخصصان مغز و اعصاب این کار را نمی‌کنند.

به طور کلی، بیمار ابتدا با یک متخصص مغز و اعصاب ملاقات می‌کند که علائم او را ارزیابی کند و در مورد برنامه درمانی تصمیم‌گیری می‌کند. اگر متخصص مغز و اعصاب تشخیص دهد که فرد نیاز به جراحی دارد، او را به جراح مغز و اعصاب ارجاع می‌دهد.

۶. جراح مغز و اعصاب کیست؟

جراح مغز و اعصاب یا دکتر مغز و استخوان پزشکی است که بیماری‌های مربوط به مغز، ستون فقرات و سایر قسمت‌های سیستم عصبی شما را تشخیص داده و درمان می‌کنند. تفاوت آنها با متخصصان مغز و اعصاب در این است که جراح مغز و اعصاب به طور خاص در زمینه جراحی آموزش دیده‌است. درحالی که متخصص مغز و اعصاب بر سایر اشکال درمان تمرکز می‌کند و اجازه جراحی ندارد.

۷. تفاوت متخصص مغز و اعصاب با روانپزشک چیست؟

متخصص مغز و اعصاب ناهنجاری‌های سیستم عصبی را درمان می‌کند مانند ضربه مغزی اما متخصص اعصاب و روان یا پزشکی که به بررسی بیماریهای روانی می پردازد کسی است که می‌تواند افسردگی و سایر بیماری‌های روانی را درمان کند و رابطه بین مغز شما و اقداماتی را که انجام می‌دهید مطالعه ‌کند.

فرق متخصص مغز و اعصاب با روانپزشک این است که اگرچه متخصصان مغز و اعصاب شرایط سلامت روان مانند افسردگی را درمان نمی‌کنند، اما مهم است که با آنها در مورد سلامت روان خود صحبت کنید. اگر نوعی بیماری در رابطه با سلامت روان شما تشخیص داده شده‌است، به نورولوژیست خود اطلاع دهید. این بیماری روانی ممکن است علائمی مشابه بیماری‌های عصبی ایجاد کند. به عنوان مثال، افسردگی می‌تواند منجر به مشکلات غیرقابل توضیحی در حافظه شود.

متخصص مغز و اعصاب چه بیماری‌ هایی را درمان می‌ کند؟

نورولوژیست شرایط و بیماری‌هایی را درمان می‌کند که بر عملکرد عصبی شما تأثیر می‌گذارد مانند آسیب به مغز یا نخاع، سکته مغزی یا شرایط مزمن مانند صرع. در ادامه تک تک بیماری‌هایی که توسط دکتر مغز و اعصاب درمان می‌شود را بررسی می‌کنیم.

۱. متخصص لرزش سر یا جراحت سر

همه آسیب‌ها و جراحت‌هایی که به سر وارد می‌شود نیاز به ملاقات با نورولوژیست ندارند، اما گاهی اوقات ممکن است برای تعیین میزان آسیب‌ها و برنامه‌ریزی درمان به یک متخصص مغز و اعصاب نیاز باشد.

به عنوان مثال، افرادی که دچار ضربه مغزی با علائم سبکی سر و عدم تعادل شده‌اند ممکن است علائمی داشته باشند که برای چندین ماه باقی بماند. مثلا ممکن است برای سردردها و مشکلات حافظه‌ای که ممکن است ایجاد شود به معاینه متخصص مغز و اعصاب و انجام آزمایش و درمان‌های جانبی نیاز داشته باشند.

۲. درمان سردردهای مزمن

همه ما ممکن است گاهی دچار سردرد شویم اما برخی افراد به صورت مکرر دچار سردرد شدید می‌شوند و نیاز به مراقبت‌های بیشتری دارند.

اگر چندین بار در هفته سردردهای غیرقابل تحملی دارید و با داروها و روش‌های درمانی پزشک عمومی بهبود نیابد، ممکن است پزشک شما را به نورولوژیست ارجاع دهد. متخصص مغز و اعصاب می‌تواند علت سردرد شما را مشخص کند و اگر سردرد به دلیل آسیب به بخش تعادلی باشد، به درمان عدم تعادل در راه رفتن شما کمک کند.

 

۳. متخصص مغز و اعصاب برای میگرن

اگر دچار بیماری میگرن هستید و در موقعیت‌های مختلف مورد حمله میگرن قرار می‌گیرید و می‌خواهید بدانید برای میگرن به چه دکتری مراجعه کنیم؟ باید گفت به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید. این بیماری علاوه بر دردناک بودن، اغلب باعث حساسیت به نور و صدا، حالت تهوع و سرگیجه می‌شود. درد میگرن کجای سر است؟ معمولا در یک سمت سر، شقیقه سمت راست یا سمت چپ به صورت ضربان‌دار و با شدت زیاد ایجاد می‌شود. درد میگرن معمولا می‌تواند ساعت‌ها یا روزها ادامه داشته باشد.

متخصص مغز و اعصاب و بهترین دکتر میگرن می‌تواند علت سردرد شما را تشخیص دهد و حساسیت به هرگونه محرکی که ممکن است میگرن شما را تحریک کند شناسایی کند. سپس نحوه اجتناب از آن‌ها را توصیه می‌کند و داروهایی برای پیشگیری و درمان میگرن تجویز خواهد کرد.

۴. متخصص نورولوژی و درمان اسکلروز چندگانه

مولتیپل اسکلروزیس یا MS یک بیماری مزمن است که بر مغز و نخاع شما تأثیر می‌گذارد و باعث بی‌حسی، ضعف و تحلیل‌رفتن اندام‌های حسی می‌شود. بسیاری از افراد دچارضغف بینایی یا حرکتی می‌شوند. ام اس یک بیماری پیشرونده است و علائم می‌تواند در زمان‌های مختلف و در افراد مختلف، متفاوت باشد.

آیا بیماری ام اس واگیردار است؟ اگرچه هنوز علت دقیق آن مشخص نشده است اما تحقیقات پزشکان نشان می‌دهد که این بیماری مسری نیست. نورولوژیست می‌تواند ام اس را تشخیص دهد و با درمان‌ها و داروهای مناسب به شما کمک کند وضعیت خود را مدیریت کنید.

برخی افراد به اشتباه بیماری گیلن باره را با ام اس یکی می‌دانند. تفاوت ام اس با گیلن باره چیست؟ در حالی که ام اس میلین سیستم عصبی مرکزی (مغز، نخاع و اعصاب بینایی) را از بین می‌برد، سندرم گیلن باره (GBS) میلین اعصاب محیطی را که از ساقه مغز و نخاع به اعصاب دیگر خارج می‌شوند، نابود می‌کند. در واقع هر بیماری به بخش خاصی از سیستم عصبی جمله می‌کند.

۵. متخصص مغز و اعصاب برای ترک اعتیاد

روانپزشکان، متخصصین داخلی، پزشک خانواده و نورولوژیست‌ها، می‌توانند در پزشکی اعتیاد تخصص داشته باشند. اگر شما یا یکی از عزیزانتان با اعتیاد دست و پنجه نرم می‌کنید، بهتر است برای درمان و اطلاع از بهترین روش ترک اعتیاد از مشورت‌های پزشکان متخصص و روش‌های درمانی مانند گروه درمانی استفاده کنید. در حال حاضر روش درمانی ماتریکس در روانشناسی، یکی از موثرترین روش‌ها برای درمان اعتیاد است.

۶. درمان تشنج یا صرع

انواع تشنج در مغز شما شروع می‌شود و می‌تواند خطرناک باشد. این بیماری باعث حرکات کنترل نشده و احساسات عجیب و غریب می‌شود. در بسیاری از موارد، فرد هوشیاری خود را هم از دست می‌دهد.

پس از تشنج، پزشک ممکن است شما را برای آزمایشات بیشتر به متخصص مغز و اعصاب ارجاع دهد. متخصص مغز و اعصاب می‌تواند آزمایشات و تصویربرداری‌های مختلفی برای یافتن علت تشنج شما تجویز کند و می‌تواند تشنج طولانی مدت و انواع بیماری صرع را نیز تشخیص دهد. پس از تشخیص، نورولوژیست داروها و درمان‌هایی را برای کمک به کنترل تشنج و صرع تجویز می‌کند.

 

پارکینسون زمانی رخ می‌دهد که مغز شما نتواند دوپامین مورد نیاز برای کنترل حرکت بدن شما را بسازد. این مساله باعث لرزش، سفتی و عدم هماهنگی می‌شود. متخصص مغز و اعصاب می‌تواند شما را از نظر پارکینسون ارزیابی کند و مطمئن شود که هیچ بیماری دیگری باعث علائم شما نمی‌شود.

سپس درمان‌ها و داروهایی را تجویز می‌کند که می‌تواند به شما در مدیریت علائم بیماری پارکینسون کمک کند. تشخیص و درمان بیماری‌های سیستم مغز و اعصاب مانند ms، پارکینسون، تشنج، صرع، سردرد، میگرن، سکته مغزی و تومور مغزی به عهده دکتر مغز و اعصاب است.

۸. متخصص مغز و اعصاب برای سکته مغزی

سکته مغزی زمانی رخ می‌دهد که بدن شما به هر دلیلی نتواند به مغزتان خون‌رسانی کند. آیا سکته مغزی باعث مرگ میشود؟ زمانی که به مغز خون‌رسانی نشود، سلول‌های مغز شروع به مردن می‌کنند. این مساله می‌تواند باعث مشکل در گفتار، فلج برخی اندام‌ها، عدم کنترل احساسات و موارد دیگر شود.

زمانی که سکته مغزی تمام شد، برای بازیابی مهارت‌های از‌دست‌رفته به درمان نیاز خواهید داشت. متخصص مغز و اعصاب می‌تواند میزان آسیب به مغزتان را ارزیابی کند و یک برنامه درمانی برای کمک به بهبودی تجویز کند.

۹. متخصص مغز و اعصاب برای لکنت زبان

درمان لکنت زبان به طور معمول نیازمند تلاش مشترک گفتاردرمانگران و پزشکان مغز و اعصاب است. روش‌های درمانی سنتی که در درمان لکنت رشدی استفاده می‌شوند برای بهبود علائم موثر هستند. تاکنون گفتار درمانی به عنوان پایه اصلی درمان لکنت زبان توسط بهترین پزشکان لکنت زبان استفاده شده است.

۱۰. بهبود تومورهای مغزی

توده‌ای از سلول‌های غیر طبیعی در مغز که منجر به اختلال در عملکرد شناختی می‌شود تومور مغزی نام دارد و متخصص مغز و اعصاب می‌تواند در درمان سرطان تومور مغزی به شما کمک کند.

۱۱. ترومای مغزی و سایر آسیب‌ های سیستم عصبی

آسیب به مغز، ناشی از یک نیروی بیرونی که گاهی منجر به تغییر حالت هوشیاری و اختلال دائم یا موقت در عملکردهای شناختی، فیزیکی یا روانی می‌شود از جمله مواردی است که متخصص مغز و اعصاب به درمان آن می‌پردازد.

یکی دیگر از بیماری‌های مهم، سرطان نخاع است. سرطان نخاع درمان دارد؟ در این بیماران، در درجه اول، هدف از درمان کاهش درد است. زیرا ممکن است درد زیادی را تحمل کنند. با ‌وجود جدید‌ترین امکانات و تکنولوژی پیشرفته در جراحی نخاع، همچنان درمان کامل این بیماری در ابهام است.

۱۲. علائم عصبی پس از بهبودی از  COVID-۱۹

تأثیر کرونا بر مغز و اعصاب چیست؟ پزشکان هنوز در مورد COVID-۱۹ درحال یادگیری هستند و اثراتی که این ویروس می‌تواند بر مردم بگذارد را مطالعه می‌کنند. مشاهده شده‌است که برخی از افرادی که کووید-۱۹ داشته‌اند، برخی علائم عصبی را حتی پس از درمان کرونا هم تجربه می‌کنند. این علائم طولانی‌مدت می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• سردرد
• خستگی
• درد
• مشکل خواب
• لخته شدن خون و سکته

متخصص مغز و اعصاب می‌تواند کمک کند که بیمار مطمئن شود هیچ دلیل دیگری جز کرونا برای علائم وجود ندارد و همچنین می‌توانند به بیماران در مدیریت و درمان این علائم کمک کنند.

۱۳. متخصص مغز و اعصاب برای آلزایمر و فراموشی

برای بیماری آلزایمر به چه دکتری مراجعه کنیم؟ متخصص مغز و اعصاب، متخصص در بیماری‌های مغز و سیستم عصبی است. بیماری آلزایمر و نشانه های آلزایمر نیز از سلول‌های مغزی سرچشمه می‌گیرند. نورولوژیست‌ها آموزش‌های ویژه‌ای در زمینه ارزیابی توانایی‌های تفکر از جمله حافظه، توجه، زبان، خواندن و مهارت‌های حل مسئله دارد. همچنین می‌توانند در موارد شدیدتر، علت فراموشی و مشکلات حافظه موقتی را هم بررسی کنند.

۱۴. متخصص مغز و اعصاب و ستون فقرات

بیماری‌های ستون فقرات یا کمردرد و لرزش هم گاهی نیاز به بررسی توسط متخصص مغز و اعصاب دارند. با این حال، یک متخصص مغز و اعصاب برای درمان بیماری‌های عصبی مغز و  درد ستون فقرات آموزش دیده است، در حالی که متخصص ارتوپد، متخصص در درمان انواع بیماری‌های ستون فقرات است.

۱۵. بیماری های رایج سیستم عصبی

سایر علائم عصبی مانند سرگیجه، ازدست‌دادن حافظه یا درد غیر قابل توضیح می‌تواند ناشی از چندین بیماری باشد. به‌عنوان مثال، درد غیرقابل توضیح می‌تواند نتیجه شرایط متعددی باشد که باعث می‌شود اعصاب شما بیش‌از‌حد فعال شوند، در‌حالی که سرگیجه می‌تواند نتیجه آسیب یا التهاب مغز شما باشد.

از‌دست‌دادن حافظه، افزایش فراموشی و مشکل در تمرکز ممکن است مواردی باشند که پزشک عمومی شما را به متخصص مغز و اعصاب ارجاع دهد. متخصص مغز و اعصاب می‌تواند تشخیص دهد که علت این علائم زوال عقل است یا بیماری عصبی دیگری که بر حافظه تأثیر می‌گذارد.

برخی از شرایط دیگری که متخصص مغز و اعصاب درمان می‌کند عبارت‌اند از:

• کمر درد
• تنگی کانال نخاعی
• آسیب یا عفونت مغز و نخاع
• بیماری نوروپاتی
• نوروپاتی محیطی (بیماری که بر اعصاب شما تأثیر می‌گذارد)
• لرزش (حرکات غیرقابل کنترل).

نورولوژیست ها از چه آزمایش‌ هایی برای تشخیص بیماری استفاده می‌ کنند؟

بر اساس نتیجه معاینه فیزیکی و انعکاسی فرد و ارزیابی نتایج معاینه، متخصص مغز و اعصاب ممکن است آزمایش‌های دیگری را تجویز کند که در ادامه آنها را معرفی می‌کنیم.

انواع روش تشخیص بیماری عصبی	روش استفاده از تجهیزات پزشکی
پونکسیون کمری	برای تشخیص بیماری‌های نخاعی استفاده می‌شود.
تست تانسیلون	یک تست تشخیصی است برای ارزیابی میاستنی گراویس است. میاستنی گراویس یک بیماری عصبی عضلانی است که با ضعف عضلانی مشخص می‌شود.
الکترومیوگرافی (EMG)	این آزمایش برای کمک به تشخیص ناهنجاری‌های عصبی عضلانی استفاده می‌شود.
الکتروانسفالوگرام (EEG)	EEG می‌تواند به تشخیص تعدادی از بیماری‌ها از جمله صرع، اختلالات خواب و تومورهای مغزی کمک کند.
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)	یک آزمایش تصویربرداری پزشکی غیر تهاجمی است که تصاویر دقیقی از ساختار داخلی بدن انسان، از جمله اندام‌ها، استخوان‌ها، ماهیچه‌ها و رگ‌های خونی تولید می‌کند.
سی تی اسکن ct scan brain	سی تی مغز ممکن است برای ارزیابی مغز از نظر تومورها و سایر ضایعات، آسیب‌ها، خونریزی داخل جمجمه، ناهنجاری‌های ساختاری (مانند هیدروسفالی، عفونت‌ها، عملکرد مغز یا سایر شرایط) انجام شود.

۱. پونکسیون کمری

اگر نورولوژیست معتقد باشد مشکلات عصبی و علائم شما ناشی از اختلال در نخاع شما است ممکن است از مایع نخاعی شما نمونه بگیرد و روی آن آزمایش کند. در طی پونکسیون کمری یک سوزن به ستون فقرات وارد می‌شود و پس از بی‌حسی، از مایع نخاعی نمونه‌برداری می‌شود.

معمولا پزشک در صورت شک به موارد زیر پونکسیون کمری را تجویز می‌کند:

• علائم مننژیت
• آنسفالیت
• میلیت
• سرطان خون
• بیماری‌های خود ایمنی، مانند ام اس (MS)
• زوال عقل
• خونریزی در مغز.

۲. تست کشش یا تست تانسیلون

میاستنی گراویس یک بیماری عصبی عضلانی نادر است که ماهیچه بازوها و پاها را ضعیف می‌کند. تست کشش به پزشک شما در تشخیص میاستنی گراویس کمک می‌کند. در این آزمایش، پزشک دارویی به نام تنسیلون را به شما تزریق می‌کند و از فرد خواسته می‌شود که حرکات مختلفی مانند نشستن و ایستادن، باز و بسته کردن پاها و بالا بردن بازوها انجام دهد سپس پزشک تأثیر دارو را بر حرکات ماهیچه‌ای بیمار مشاهده می‌کند و آن را تحلیل می‌کند.

۳. الکترومیوگرافی (EMG)

الکترومیوگرافی، فعالیت الکتریکی بین مغز (یا نخاع) و اعصاب محیطی حرکتی را بررسی می‌کند. در واقع متخصص مغز و اعصاب از الکترومیوگرافی برای ارزیابی میزان واکنش عضلات فرد به تحریک الکتریکی نورون‌های حرکتی (اعصاب تخصصی کنترل‌کننده حرکت ماهیچه‌ها) استفاده می‌کند.

برای انجام الکترومیوگرافی، یک تکنسین آموزش‌دیده، سوزن‌های کوچکی به نام الکترود را در عضله فرو می‌کند. این الکترودها فعالیت الکتریکی مختلفی را که در بافت ماهیچه‌ای شما در طول دوره‌های حرکت و استراحت رخ می‌دهد، ثبت می‌کنند.

دستگاه الکترومیوگراف یک الکترومیوگرام تولید می‌کند که نتایج آزمایش در آن ثبت شده‌است و متخصصان مغز و اعصاب می‌توانند از نتایج برای تشخیص بیماری‌های عصبی عضلانی مانند میاستنی گراویس و ALS استفاده کنند.

۴. الکتروانسفالوگرام (EEG)

متخصص مغز و اعصاب برای اندازه‌گیری و ثبت فعالیت الکتریکی مغز، الکتروانسفالوگرام یا نوار عصب و عضله را تجویز می‌کند. برای انجام آزمایش، یک تکنسین الکترودهایی را در اطراف پوست سر قرار می‌دهد که شبیه فنجان‌هایی کوچک هستند سپس تکنسین، تغییراتی در محیط ایجاد می‌کند (مانند نورهای مختلف یا نویزها) تا دستگاه سیگنال‌های مغز را اندازه‌گیری کند. این روش به تشخیص بیماری‌های مغز، از جمله التهاب، تومورها و جراحات، و همچنین تشنج و اختلالات روانپزشکی کمک می‌کند.

۵. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)

 ام آر آی از تصویربرداری مغناطیسی و امواج رادیویی برای گرفتن عکس از داخل مغز شما استفاده می‌کند. این آزمایش می‌تواند به نورولوژیست کمک کند تا تورم و سایر آسیب‌های مغزی را بررسی کند.

۶. سی تی اسکن مغزی

کاربرد سی تی اسکن برای درمان بیماری‌های نورولوژی این است که از ترکیب اشعه ایکس و فناوری تصویربرداری کامپیوتری برای ایجاد تصاویر دقیق از مغز و نخاع و اعصاب محیطی، استفاده می‌کند. این آزمایش به پزشکان اجازه می‌دهد هر گونه ناهنجاری را که می‌تواند باعث بروز علائم شما شود، بررسی کنند.

متخصصان مغز و اعصاب ممکن است از انواع دیگر آزمایشات نیز استفاده کنند:

• آزمایش خون و ادرار
• تصویربرداری از مغز یا ستون فقرات با سونوگرافی یا پت اسکن
• آزمایش ژنتیک
• بیوپسی
• آنژیوگرافی مغز.

 

ویژگی بهترین متخصصان مغز و اعصاب چیست؟

وقتی پزشک عمومی شما را به متخصص مغز و اعصاب ارجاع می‌دهد نوبت به جستجوی یک متخصص مغز و اعصاب خوب می‌رسد. یافتن یک پزشک خوب، به ویژه برای بیمارانی که ممکن است برای یک بیماری مزمن نیاز به مراقبت طولانی مدت داشته باشند، بسیار مهم است.

یک متخصص مغز و اعصاب خوب، پزشکی است که ترکیبی از دانش فنی و مهارت‌های ارتباطی دلسوزانه داشته باشد. بیماری‌های نادر زیادی در مغز و اعصاب وجود دارد؛ بنابراین مهم است که متخصص در هنگام مراجعه بیمار، برای بیماران وقت بگذارد تا بتواند به آنچه در حال وقوع است پی ببرد و شرایط و درمان آن را به تفصیل توضیح دهد. پزشک باید به تاریخچه بیمار توجه زیادی داشته باشد و تمام پیشینه‌های پزشکی بیمار را بشنود.

بیشتر بیماری‌های عصبی پیچیده هستند و در قرارهای پنج دقیقه‌ای قابل کشف نیستند. شما کسی را می‌خواهید که بتواند زمان کافی را برای شما صرف کند و یک تیم پشتیبانی داشته باشد (پرستار، تکنسین یا سایر متخصصان اعصاب) تا بتواند با شما تماس بگیرد و وضعیت شما را پیگیری کند. متخصص خوب باید با بیمار خود صادقانه صحبت کند و درباره وضعیت بیمار به صورت شفاف توضیح دهد و بتواند روحیه بیمار را تقویت کند و از نگرانی‌های او بکاهد.

 

چه موقع و چه زمانی به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنیم؟

اگر علائم زیر را داشته باشید پزشک عمومی ممکن است شما را به یک نورولوژیست ارجاع دهد:

• سردردهای مکرر یا شدید
• ضعف عضلانی
• مشکلات حرکتی
• ازدست‌دادن هماهنگی
• فلج جزئی یا کامل
• مشکلات گفتاری یا زبانی
• گیجی یا سرگیجه
• تشنج یا ازدست‌دادن هوشیاری
• مشکلات حافظه یا سردرگمی
• مشکلات خواب مانند آپنه انسدادی خواب
• تغییرات حسی در حس لامسه، بینایی، بویایی یا چشایی.

 

 

نتیجه‌ گیری و راهنمای مراجعه به دکتر

بدن انسان دارای یک سیستم بسیار پیچیده عصبی است که برای ارسال و دریافت سیگنال‌های الکتریکی و کنترل هر کاری که انجام می‌دهیم تکامل یافته است. این سیگنال‌ها که بین سیستم عصبی (مغز و نخاع و اعصاب محیطی) و سایر سیستم‌ها و اندام‌های بدن در رفت و آمد است بدن را همانطور که ما قصد داریم حرکت می‌دهند. اما در برخی افراد، برخی مشکلات یا شرایط می‌تواند عملکرد سیستم عصبی را مختل کند.

در حال حاضر بیش از ۶۰۰ بیماری عصبی مختلف وجود دارد که افراد ممکن است در مقطعی از زندگی خود با آنها دست و پنجه نرم کنند. این شرایط می‌تواند از میگرن و سایر مشکلات سردرد گرفته تا صرع، سکته، بیماری آلزایمر و زوال عقل و دیستروفی عضلانی متغیر باشد. برای درمان و کنترل این بیماری‌ها تنها راه چاره مراجعه به دکتر مغز و اعصاب یا در موارد شدیدتر، جراح فوق تخصص مغز و اعصاب است.

 

 

جراح مغز و اعصاب کیست و چه جراحی‌هایی انجام می‌دهد؟

سیستم عصبی شامل دو بخش مرکزی و محیطی است که اختلال در عملکرد هر کدام باعث ایجاد بیماری‌های خاصی می‌شود. برای درمان این بیماری‌ها می‌توانید به انواعی از پزشکان و متخصصان حوزه مغز و اعصاب مراجعه کنید. برای تشخیص و درمان بیماری‌هایی که بر عملکرد سیستم عصبی تأثیر گذاشته و حرکات فرد را دچار اختلال می‌کند و با دارو قابل درمان و کنترل هستند باید به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کرد، بیماری‌هایی مانند پارکینسون و ام اس.

گاهی برای درمان بیماری‌های مغز و اعصاب نیاز به انجام جراحی است، اینجاست که جراح مغز و اعصاب وارد کار می‌شود. برخی از بیماری‌ها مانند تومور مغزی یا ضربه‌های مغزی و نخاعی هم نیاز به جراحی دارند و شما برای درمان باید به جراح مغز و اعصاب مراجعه کنید. در سامانه مرکز روان لیست بهترین جراحان و متخصصان مغز و اعصاب وجود دارد. می‌توانید به صورت آنلاین از متخصصین مربوطه در کوتاه‌ترین زمان ممکن، نوبت بگیرید.

جراح مغز و اعصاب در چه زمینه‌ای تخصص دارد؟

جراح مغز و اعصاب پزشکی است که بیماری‌های مربوط به مغز، نخاع، ستون فقرات و سایر قسمت‌های سیستم عصبی را تشخیص داده و در صورت نیاز با جراحی درمان می‌کند. تفاوت جراح مغز و اعصاب با نورولوژیست این است که جراح به طور خاص در زمینه جراحی آموزش دیده است درحالی که متخصص مغز و اعصاب نمی‌تواند جراحی انجام دهد و بر سایر روش‌های درمانی تمرکز دارد.

جراح مغز و اعصاب در درمان بیماری‌های عصبی تخصص دارد و علاوه بر جراحی می‌تواند وظایف دیگری هم انجام دهد. به طور مثال می‌تواند با سایر متخصصان مانند پزشکان اورژانس و متخصصان مغز و اعصاب همکاری کند و به ارزیابی و توان‌بخشی افراد مبتلا به بیماری‌های عصبی کمک کند.

 

وظیفه‌ی جراح مغز و اعصاب چیست؟

به عنوان مجرب‌ترین و آموزش‌دیده‌ترین متخصص حوزه مغز و اعصاب شناخته می‌شود و زمان زیادی را صرف مشاوره با سایر پزشکان در موارد مختلف می‌کند. جراح مغز و اعصاب فهرستی از بیماری‌های خاص را دارد که هر کدام از آنها چالش‌های منحصربه‌فردی دارند. همه این موارد به جراحی نیاز ندارند، اما بعضی از آنها به احتمال زیاد نیاز به جراحی خواهند داشت.

جراحان مغز و اعصاب افراد مبتلا به طیف وسیعی از مشکلات عصبی مانند درد پایین کمر، اختلالات سیستم عصبی محیطی، تومورهای مغزی و سندرم تونل کارپال را درمان می‌کنند. جراح حوزه اعصاب، از جدیدترین فناوری‌های تصویربرداری برای یافتن علت مشکل استفاده می‌کند. زمانی که جراح شما منبع و علت مشکل را بداند، می‌تواند روشی برای درمان مؤثر آن پیدا کند.

 

جراح مغز و اعصاب از چه ابزارهایی برای تشخیص اختلالات مغز و نخاع استفاده می‌کند؟

روش‌های آزمایشگاهی و تست‌های زیادی وجود دارد که در مسیر تشخیص، و انجام جراحی به جراح کمک می‌کند مانند موارد زیر:

• مگنتوآنسفالوگرافی (MEG): از این روش‌ برای پیدا کردن دلیل تشنج و صرع استفاده می‌شود.
• الکتروانسفالوگرافی (نوارمغزی): برای ایجاد نوار مغزی تکنسین تعدادی الکترود روی پوست سر قرار می‌دهد تا فعالیت الکتریکی مغز را ثبت کند. این روش به تشخیص بیماری‌های مغزی مثل التهاب مغز، تومور و جراحات و صدمات مغزی نخاعی کمک می‌کند.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی یا آم آر آی (MRI): برای ایجاد تصاویر دقیق از سیستم عصبی به ویژه مغز و نخاع از امواج رادیویی و مغناطیسی استفاده می‌شود که به آن ام آر آی می‌گویند.
• توموگرافی گسیل پوزیترون  یا پت اسکن (PET): اغلب برای کشف سرطان در مغز و نخاع استفاده می‌شود.
• توموگرافی کامپیوتری یا سی تی اسکن (CT): سی تی اسکن آزمایشی است که با استفاده از اشعه ایکس و فناوری تصویربرداری کامپیوتری از سیستم عصبی تصویر ایجاد می‌کند و در اختیار جراح قرار می‌دهد.
• آنژیوگرافی: از آنژیوگرافی برای تصویربرداری از رگ‌های خونی استفاده می‌شود. برای انجام آنژیوگرافی نوعی ماده رنگی به رگ بیمار تزریق می‌شود سپس با استفاده از اشعه ایکس یک تصویر مشخص از سیستم جریان خون ایجاد می‌شود. این آزمایش برای تشخیص اختلالات عروقی مغز استفاده می‌شود.
• بررسی مایع مغزی و نخاعی با پونکسیون کمری: در این روش، جراح با استفاده از یک سوزن که به ستون فقرات وارد می‌کند، از مایع مغزی و نخاعی نمونه‌برداری می‌کند تا بیماری‌هایی نظیر مننژیت، سرطان خون، ام اس و زوال عقل و غیره را تشخیص دهد.

 

دوره تحصیلی رشته مغز و اعصاب

جراح مغز و اعصاب را بشناسید پس از اینکه هفت سال دوره عمومی را می‌گذراند، حدود ۵ الی ۶ سال دوره رزیدنتی (دستیار جراح) را پشت سر می‌گذارد. پس از به دست‌آوردن تجربه کافی در زمینه جراحی می‌تواند انواع بیماری‌های مغز و نخاع را با دارو درمان کند یا برای درمان برخی بیماری‌ها مثل تومور مغزی و ضایعات عروقی مغز، بیمار را جراحی کند.

همانطور که گفتیم هر جراح مغز و اعصاب پنج الی شش سال دوره رزیدنتی را می‌گذارند. در این دوره دانشجویان پزشکی یک دوره تکمیلی به عنوان دستیار جراح مغز می‌گذرانند و به صورت عملی آموزش می‌بینند. علاوه بر این، آموزش‌های مختلفی در زمینه علوم پایه مغز و نخاع و سایر اجزای سیستم عصبی می‌بینند و باید دوره‌های زیادی را بگذرانند. این دوره‌ها در واقع انواعی از بوردهای تخصصی جراحی مغز و اعصاب و ستون فقرات هستند که به صورت کلی شامل موارد زیر است:

• بورد تخصصی جراحی مغز و اعصاب و ستون فقرات: برای دریافت بورد تخصصی، پزشک باید دو مرحله آزمون بگذراند. در صورتی که در هر دو این آزمون‌ها قبول شود می‌تواند بورد تخصصی مغز و اعصاب را دریافت کند.
• دریافت انواع فلوشیپ‌های مغز و ستون فقرات: فلوشیپ نوعی دوره کوتاه مدت پزشکی است که از چند ماه تا نهایتا دو سال متغیر است. از جمله فلوشیپ‌های معروف می‌توان به فلوشیپ جراحی مغز، فلوشیپ جراحی ستون فقرات و فلوشیپ جراحی بسته مغز و نخاع اشاره کرد.

 

جراح مغز و اعصاب به تشخیص و درمان چه بیماری‌هایی می‌پردازد؟

جراح به تشخیص و درمان بسیاری از بیماری‌های عصبی می‌پردازد که عبارت است از:‌

۱. مننژیت

مننژیت یک عفونت جدی در قسمت بیرونی مغز یا نخاع است و علائم آن شبیه علائم تب است، اما معمولا طولانی‌تر و شدیدتر است. برای درمان مننژیت بسته به ویروسی یا باکتریایی بودن عفونت به نوع خاصی از جراحی نیاز است.

---

۲. اختلالات ستون فقرات

اختلالات ستون فقرات طیف وسیعی از مشکلات و بیماری‌ها را شامل می‌شود که جراح مغز و اعصاب می‌تواند آنها را درمان کند. دیسک‌های ستون فقرات صفحات نرم و منعطفی هستند که بین مهره‌های شما قرار می‌گیرند‌. دیسک‌ها از ساییده شدن استخوان‌های ستون فقرات شما به یکدیگر جلوگیری می‌کنند. فتق دیسک ستون فقرات زمانی رخ می‌دهد که مواد داخلی دیسک متورم شده و از غشای بیرونی عبور کند. یا مثلا اگر دیسک‌های ستون فقرات ساییده یا پاره شوند شما دچار درد و ناراحتی در قسمت کمر می‌شوید. سایر بیماری‌های ستون فقرات عبارت‌اند از:

• تومورهای ستون فقرات و نخاع
• آسیب دیدگی و شکستگی مهره‌های ستون فقرات
• لغزندگی مهره‌های ستون فقرات
• تنگی کانال نخاعی ستون فقرات.

 جراح مغز و اعصاب برای درمان بیماری ستون فقرات، انواعی عمل خاص انجام می‌دهد که نسبتا سریع هستند و طی یک روز انجام می‌شوند.

---

۳. بیماری پارکینسون

مغز برای کنترل حرکات بدن نوعی ماده به نام دوپامین ترشح می‌کند. درصورتی که مغز نتواند به اندازه کافی دوپامین بسازد اختلال در حرکات بدن به وجود می‌آید و می‌تواند باعث لرزش و مشکلات تعادلی شود. اکثر افراد مبتلا به پارکینسون با دارو درمان می‌شوند، اما برخی موارد پیچیده‌تر هستند. هنگامی که این بیماری به شدت بر کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارد، جراح می تواند با جراحی، نوعی الکترود در بدن بکارد که مغز شما را برای ساختن دوپامین تحریک کند و علائم را تسکین دهد.

---

۴. صرع

اختلال در سیستم عصبی مرکزی ممکن است باعث تشنج و صرع شود. چندین روش جراحی وجود دارد که جراحان می‌توانند برای درمان صرع از آنها استفاده کنند. مانند جراحی لیزر ابلیشن که ضایعات خاصی را که در مغز باعث تشنج می‌شود مورد هدف قرار می‌دهد.

---

۵. تومورهای مغزی

زمانی که سلول‌های مغز به صورت غیرطبیعی و غیرقابل کنترل رشد کنند باعث ایجاد توده‌ای در مغز می‌شوند که به آن تومور مغزی گفته می‌شود و می‌تواند به مغز و بخش‌های سالم آن فشار وارد کند و عملکرد سایر قسمت‌ها را دچار اختلال کند. جراح مغز و اعصاب می‌تواند بدون آسیب به مغز این تومورها را خارج کند و جان بیمار را نجات دهد.

---

۶. ضایعات عروق مغز

هرگونه مشکل در رگ‌های خونی مغز که باعث اختلال در خون‌رسانی به سلول‌های مغز شود، به ضایعات عروق مغز معروف است. این مشکل می‌تواند باعث سکته مغزی شود. از جمله اختلالت عروق مغز عبارت است از:

• آمبولی مغز یا ایجاد حباب در جریان خون
• لخته خون در عروق مغز که به ترومبوسیز معروف است.
• آسیب به رگ‌های خونی مغز
• اختلالات جمجمه.

---

۷. بیماری هیدروسفالی

بیماری هیدروسفالی یک بیماری شایع مغز است که زمانی رخ می‌دهد که مایعات اضافی در مغز تجمع یابد. این تجمع مایعات در مغز می‌تواند باعث فشار به بافت مغز و تورم و بزرگ‌شدن جمجمه شود.

جراح مغز و اعصاب از چه روش‌های جراحی برای درمان اختلالات مغز استفاده می‌کند؟

جراحان مغز و اعصاب از تکنیک‌ها و فناوری‌های پیشرفته برای ارزیابی و درمان بیماری‌های عصبی، از جمله بسیاری از اختلالات نادر یا پیچیده استفاده می‌کنند. آنها با تیمی از پزشکان آموزش دیده در بسیاری از زمینه‌ها کار می‌کنند تا مناسب‌ترین روش درمان را برای شما تعیین کنند. برخی از جراحی‌های مختلفی که جراح ممکن است برای بیمار استفاده کند عبارت است از:

۱. جراحی کرانیوتومی

در طی عمل جراحی باز معمولی، جراح مغز نیاز دارد جمجمه را باز کند. این تکنیک که به عنوان جراحی کرانیوتومی شناخته می‌شود معمولا در مواقع اضطراری برای درمان آسیب‌های تروماتیک استفاده می‌شود. در این روش با استفاده از ابزارهای تخصصی، بخشی از استخوان جمجمه (به نام فلپ استخوانی) را برمی‌دارند و پس از اتمام جراحی فلپ جایگزین می‌شود.

---

۲. جراحی آندوسکوپی

جراحی آندوسکوپی نوعی جراحی مغز است که طی آن جراح مغز، جمجمه را سوراخ می‌کند و یک ابزار لوله مانند به نام آندوسکوپ وارد جمجمه می‌کند تا تصاویر ویدئویی را از اعماق مغز روی مانیتور منتقل کند. سپس جراح از طریق سوراخ‌های اضافی که در جمجمه ایجاد می‌کند، با استفاده از تصاویر زنده می‌تواند ابزارهای جراحی را برای درمان خونریزی‌های داخل جمجمه، تومورها، هیدروسفالی و نشت مایع مغزی نخاعی و موارد دیگر وارد کند و مشکل را درمان کند.

---

۳. میکروسرجری

میکروسرجری اغلب برای پاک کردن پلاک از شریان کاروتید که مغز را تغذیه می‌کند استفاده می‌شود. برای درمان آنوریسم، جایگزینی دیسک‌های ستون فقرات (میکرودیسککتومی) یا برداشتن فشار مهره‌های ستون فقرات (لامینکتومی) هم از میکروسرجری استفاده می‌شود. جراح مغز برای کمک به جراحی از میکروسکوپ اتاق عمل با تصاویر نمایش داده شده بر روی مانیتور استفاده می‌کند.

تکنیک‌ها و روش‌های مختلفی برای انجام جراحی سیستم عصبی وجود دارد که تعیین نوع آن به دلیل انجام جراحی، مهارت و تخصص جراح و محل جراحی بستگی دارد.

۴. رادیوسرجری استریواستاتیک

رادیوسرجری استریوتاکتیک از پرتوهای هدفمند برای تعیین دقیق موقعیت تومورهای مغزی و سایر ناهنجاری‌ها استفاده می‌کند. دوربین‌ها و میدان‌های الکترومغناطیسی عمل جراحی را هدایت می‌کنند. رادیوسرجری‌ استریواستاتیک اغلب همراه با پرتودرمانی برای درمان تومورها یا AVM استفاده می‌شود.

---

۵. جراحی شانت گذاری

قبلا درمورد بیماری هیدروسفالی توضیح دادیم که در شرایطی که مایعات مغزی به طور غیرطبیعی در مغز تجمع یابند بیماری هیدروسفالی پدید می‌آید. شانت گذاری نوعی جراحی است که جراح با استفاده از آن مایع اضافی مغز را تخلیه می‌کند.

---

۶. جراحی کرانیوپلاستی

جراح مغز برای درمان افرادی که در سانحه‌های مختلفی دچار شکستی و آسیب استخوان جمجمه می‌شوند از کرانیوپلاستی استفاده می‌کند و طی این روش استخوان جمجه را بازسازی و ترمیم می‌کند.

---

۷. جراحی قاعده جمجمه

فقط جراحانی می‌توانند این عمل را انجام دهند که فلوشیپ جراحی قاعده جمجمه را گذرانده باشند. در ناحیه جمجمه، رگ‌ها و عروق خونی بسیاری وجود دارد که این امر باعث ظرافت و حساسیت جراحی مغز می‌شود. اگر عمل جراحی قاعده جمجمه توسط جراحان بی‌تجربه صورت گیرد ممکن است جان بیمار به خطر بیوفتد.

 

روش‌‌های جراحی برای درمان اختلالات ستون فقرات چیست؟

وظایف و توانایی‌های جراح مغز و اعصاب تنها منحصر به مغز و اعصاب محیطی نمی‌شود! او می‌تواند مشکلات و بیماری‌های ستون فقرات را هم درمان کند. برای جراحی و تخصص در زمینه ستون فقرات جراح باید دوره‌های فلوشیپ مربوطه را بگذراند. برخی از انواع جراحی ستون فقرات عبارت‌اند از:

• جراحی کایفوپلاستی: در روش کایفوپلاستی، شکستگی‌ها و آسیب‌های ستون فقرات با استفاده از سیمان‌های استخوانی بازسازی و ترمیم می‌شود.
• جراحی لغزندگی مهره‌های ستون فقرات: جراح برای درمان اختلال‌های ناشی از لغزندگی‌ مهره‌های ستون فقرات از روش‌های مختلفی استفاده می‌کند. از جمله: جراحی فیوژن ستون فقرات و دکمپرشن ستون فقرات.
• جراحی تنگی کانال نخاعی ستون فقرات: مطمئن‌ترین راه درمان تنگی کانال نخاعی ستون فقرات، جراحی است. این اختلال اگر به موقع درمان نشود می‌تواند خطرات جبران ناپذیری برای فرد داشته باشد.
• جراحی بیرون زدگی دیسک کمر و گردن: جراح برای درمان بیرون زدگی دیسک کمر و گردن از روش‌های مختلف جراحی استفاده می‌کند. مثلا با استفاده از لیزر دیسک کمر، جراحی دیسککتومی ستون فقرات و جراحی فیوژن می‌تواند این مشکل را رفع کند.

---

بهترین جراح مغز و اعصاب چه ویژگی‌هایی دارد؟

زمانی که متخصص مغز و اعصاب شما را به جراح مغز و اعصاب ارجاع می‌دهد زمان آن رسیده که بهترین جراح را شناسایی و انتخاب کنید. اما بهترین جراح مغز و اعصاب چه ویژگی‌هایی دارد؟ پاسخ این سؤال به این بستگی دارد که مشکل شما چیست و برای چه بیماری متخصص شما را به جراح ارجاع داده است. سعی کنید به جراحانی مراجعه کنید که ویژگی‌های زیر را داشته باشند:

• تخصص کافی: بهترین جراح مغز برای شما پزشکی است که دوره‌های فلوشیپ مختلفی را در زمینه بیماری شما گذرانده باشد و دارای تجربه کافی برای جراحی شما باشد. پزشک با تجربه احتمال موفقیت جراحی را به صد نزدیک می‌کند. سعی کنید به تابلوی پزشکان همیشه دقت کنید. واژه‌های فلوشیپ و بورد تخصصی نشان‌دهنده متخصص بودن یک جراح در زمینه خاصی است.
• توجه به جزئیات و دقت بالا: دقت و توجه به جزئیات جراحی، دو مورد از مهم‌ترین ویژگی‌های شخصیتی جراح اعصاب است. جراحان مغز و اعصاب باید از مهارت دستی بالایی برخوردار باشند تا بتوانند ظریف‌ترین کارها را با دقت زیادی انجام دهند. آنها باید در انجام اعمال و حرکات خود هماهنگی عالی داشته باشند.
• مدیریت مؤثر استرس: حرفه جراحی مغز و اعصاب می‌تواند بسیار استرس‌زا باشد و به تمرکز زیاد و توانایی تصمیم‌گیری سریع و صحیح در کوتاه‌ترین زمان ممکن نیاز دارد. جراحان مغز و اعصاب دارای مسئولیت سنگینی در قبال بیماران هستند زیرا اغلب با بیمارانی سر و کار دارند که دچار بیماری‌های پیچیده و نادر مغزی و عصبی می‌باشند که زندگی آنها در خطر مرگ قرار دارد.
• انتقال حس همدلی و دلسوزی به بیماران: جراحان مغز باید دلسوز باشند و توانایی نشان‌دادن همدلی به بیمار را داشته باشند. در عین حال، آنها باید بتوانند مرزهای حرفه‌ای را حفظ کنند و از همزادپنداری بیش‌از‌حد با بیماران خودداری کنند.
• توانایی حل مسئله و جمع آوری اطلاعات: علم جراحی مغز و اعصاب به طور مداوم در حال رشد و تکامل است، بنابراین برای جراحان مغز بسیار مهم است که از پیشرفت‌های اخیر در عمل جراحی مطلع باشند.

نتیجه‌گیری و راهنمای مراجعه به پزشک

جراحی مغز و اعصاب یکی از تخصص‌های سخت و بسیار حساس در پزشکی است. این جراح عمومل با بیماری‌های پیچیده و سخت سیستم مغز اعصاب را درمان می‌کند. تفاوت جراح و متخصص در این زمینه این است که نورولوژیست اجازه جراحی ندارد و زمانی که کار به جراحی می‌رسد باید بیمار را به دست جراح مغز و اعصاب بسپرد. این جراح در زمینه درمان بسیاری از بیماری‌های سیستم عصبی مثل انواع تومورها، صرع، پارکینسون، بیماری‌های ستون فقرات و غیره تخصص دارد.

جراح مغز و اعصاب از روش‌های مختلفی برای انجام جراحی استفاده می‌کند که تا حد زیادی به مشکل شما و محل انجام جراحی و تخصص جراح دارد. جراحی بخش‌های مختلف سیستم عصبی از جمله مغز، نخاع و غیره بسیار حساس و مهم است. گاهی یک اشتباه کوچک می‌تواند زندگی بیمار را زیرورو کند یا حتی به قیمت جان بیمار تمام شود. پس باید در انتخاب جراح دقت زیادی داشت و با آگاهی کامل و بعد از بررسی‌های زیاد پزشک را انتخاب کرد.

توضیحات

نوشته شده توسط مدیر سایت

دسته: درمان

درمان در کلینیک های روانپزشکی

کلینیک روانپزشکی خدمات بهداشتی و رفتاری و مشاوره ای جامع برای افراد یک جامعه ( کودکان و بزرگسالان ) از جمله بستری در بیمارستان و همچنین روانپزشکی سرپایی و فوری را فراهم می آورد.

مشاوره و درمان روانپزشکی مداوم بیماران توسط تیم چند رسانه ای روان پزشکان، روانشناسان، مدد کاران اجتماعی بالینی، پرستاران، کاردرمانی، درمانگران تفریحی، کارکنان برای طیف گسترده ای از اختلالات روانی ارائه می شود.

کلینیک همچنین خدمات مشابه ی را برای جمعیت های خاص از جمله سالمندان، زنان و بیماران مبتلا به یک نوع اختلال پزشکی مشترک ارائه می دهد.

برنامه های بستری روانپزشکی ما بر ارزیابی و تشخیص سریع و فشرده بیمار تمرکز دارد، درمان شامل همکاری بین تیم درمانی، بیمار و خانواده بیمار است.

درمان‌ های قابل ارائه در کلینیک روانپزشکی شامل مشاوره با بیمار، دارو درمانی و روان‌ درمانی‌ ها هستند.

درمان های کلینیک روانپزشکی :

ارزیابی و درمان اختلالات خوردن، اختلالات هراس و اضطراب، اختلالات شخصیتی و درمان روانی اجتماعی افسردگی یا استرس.

روانپزشکی سالمندان

ارزیابی و درمان بیماران 65 سال به بالا با علائم افسردگی، اضطراب، علائم رفتاری زوال عقل و سایر اختلالات روانپزشکی که از اثرات بیولوژیکی و روانی پیر شدن افراد است.

روان درمانی فردی

روان درمانی طولانی مدت برای بیماران مبتلا به مشکلات شخصی، تمام تشخیص ها از جمله مواردی که به دارو احتیاج دارند در نظر گرفته می شود.

زن و شوهر و خانواده

ارزیابی و درمان مشکلات رابطه، درگیری زناشویی، طلاق، ازدواج مجدد و مشکلات والدین.

عواقب مصرف داروی روانگردان

ارزیابی و معالجه بیمارانی که در اثر بیماری روانی یا آسیب پزشکی مانند سرطان، بیماری قلبی، سکته مغزی یا درد مزمن دچار علائم روانشناختی یا رفتاری می شوند.

اختلالات هوشیاری

مشاوره و مدیریت دارو برای بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی  و روانپزشکی.

عوارض احتمالی جراحی مغز و اعصاب

عوارض روانی یا رفتاری ناشی از اعمال جراحی مغز و اعصاب که به خاطر اختلالات عصبی مانند اختلالات حرکتی، صرع، ضربه مغزی یا سکته مغزی انجام می گیرد.

وسواس فکری

ارزیابی و درمان روانپزشکی برای بیماران مبتلا به تشخیص اولیه اختلال وسواس، مثل خرید اجباری و چیدن پوست و ...

افسردگی

مشاوره ثانویه و مدیریت مداوم بر داروهای تجویزی اختلالات خلقی در هر دوره از بیماری افسردگی.

سلامتی زنان

ارزیابی و درمان اختلالات روانپزشکی خاص زنان و علائم رفتاری یا روانی مربوط به افسردگی پس از زایمان، یائسگی، ناباروری و مشکلات بارداری.

اختلالات دوقطبی

مشاوره ثانویه، ارزیابی و مدیریت دارو در مورد اختلالات دوقطبی انواع I و II.

 

روانپزشک و تشخیص بیماری های روانپزشکی

روانپزشک پزشکی است که در سلامت روان از جمله اختلالات ناشی از مصرف مواد تخصص دارد؛ روانپزشکان برای ارزیابی هر دو جنبه روحی و جسمی مشکلات روانی صلاحیت دارند.

مردم به دلایل زیادی به دنبال کمک های روانپزشکی هستند؛ این مشکلات می تواند ناگهانی پیش بیاید، مانند حمله اضطراب، توهم های وحشتناک، افکار خودکشی یا شنیدن "صداها"، یا ممکن است طولانی مدت تر باشد، مانند احساس غم، ناامیدی  یا اضطراب که هرگز به نظر نمی رسد بلند شود یا عملکرد زندگی را دچار مشکل کند.

تشخیص بیماران

روانپزشک می تواند طیف کاملی از آزمایش های پزشکی و روانی را انجام دهند که همراه با بحث و گفتگو با بیماران، با ارائه شرح حال از وضعیت جسمی و روانی یک بیمار به او کمک کند.

در کلینیک روانپزشکی رابطه پیچیده ای که بین بیماریهای عاطفی و پزشکی دیگر و هم چنین عوامل ژنتیکی و سابقه خانوادگی که وجود دارد توسط روانپزشک تشخیص داده می شود.

ارزیابی داده های پزشکی و روانپزشکی، برای تشخیص بیماری افراد منجر به تهیه یک برنامه درمانی موثر می گردد.

 

روانپزشکان از چه درمانی استفاده می کنند؟

روانپزشکان بسته به نیاز هر بیمار، از انواع مختلفی از درمانها استفاده می کنند - از جمله اشکال مختلف روان درمانی، داروها، مداخلات روانی- اجتماعی و سایر روشهای درمانی.

روان درمانی که معمولا گفتار درمانی نامیده می شود، درمانی است که شامل رابطه گفتگو بین یک درمانگر و بیمار است.

می توان از آن برای درمان طیف گسترده ای از اختلالات روانی و مشکلات عاطفی استفاده کرد؛ هدف از روان درمانی از بین بردن یا کنترل علائم ناتوان کننده یا نگران کننده است تا بیمار بتواند عملکرد بهتری داشته باشد.

بسته به میزان مشکل، درمان ممکن است فقط در طول یک یا دو هفته چند جلسه طول بکشد یا ممکن است در طی یک سال از جلسات زیادی طول بکشد.

روان درمانی می تواند به صورت جداگانه و به صورت زوج، با خانواده یا گروه انجام شود.

انواع بسیاری از روان درمانی وجود دارد که به بیماران کمک می کند تا رفتارها یا الگوهای فکری خود را تغییر دهند، روان درمانی که به بیماران کمک می کند تا تأثیر روابط و تجربیات گذشته بر رفتارهای فعلی را کشف کنند و روان درمانی که مناسب برای حل سایر مشکلات به روش های خاص است، وجود دارد.

رفتار درمانی شناختی، درمانی با هدف است که بر حل مسئله متمرکز است و روانکاوی نوع فشرده روان درمانی است که نیاز به جلسات مکرر طی چند سال دارد.

درمان دارویی در روانپزشکی، به همان روشی که داروها برای درمان فشار خون بالا یا دیابت استفاده می شود، استفاده می شود.

پس از انجام ارزیابی های دقیق، روانپزشکان می توانند داروهایی را برای کمک به درمان اختلالات روانی تجویز کنند.

روانپزشك در تهران

داروهای روانپزشکی می توانند به اصلاح عدم تعادل در شیمی مغز که تصور می شود در برخی از اختلالات روانی نقش دارند، کمک کنند.

بیماران تحت درمان با داروهای طولانی مدت برای نظارت بر اثربخشی دارو و هرگونه عوارض جانبی احتمالی، باید به طور دوره ای با روانپزشک خود ملاقات کنند.

 

 

انواع داروها

داروهای ضد افسردگی که برای درمان افسردگی، اختلال هراس، اضطراب، اختلال وسواس فکری، اختلال شخصیت مرزی و اختلالات خوردن استفاده می شود.

داروهای ضد روان پریشی که برای درمان علائم روانی (توهمات در بیداری)، اسکیزوفرنی و اختلالات دو قطبی استفاده می شود.

آرام بخش ها و ضد اضطراب ها که برای درمان اضطراب و بی خوابی استفاده می شود.

هیپنوتیزم که برای القاء و حفظ خواب استفاده می شود.

تثبیت کننده حالت که برای درمان اختلال دوقطبی استفاده می شود.

روانپزشکان اغلب داروها را به همراه روان درمانی تجویز می کنند.

بعضی اوقات از درمان های دیگر نیز استفاده می شود؛ مثل درمان با تشنج الکتریکی که یک روش درمانی است شامل اعمال جریان الکتریکی بر روی مغز است، بیشتر در درمان افسردگی شدید استفاده می شود که به درمان های دیگر پاسخ نداده است و از نور درمانی برای درمان افسردگی فصلی استفاده می شود.

خدمات قابل ارائه در کلینیک های روانپزشکی

مراجعین به کلینیک روانپزشکی معمولا در یکی از شاخه های روانپزشکی دسته بندی شده و مورد بررسی قرار می گیرند.

روانپزشکی کودک و نوجوان: یکی از مهم ترین مراحل سنی مرحله ی بلوغ و رشد فکری و جسمی فرد است که اگر در این مرحله به کودک، توجه لازم و کافی نشود، در نهایت موجب شکل گیری نادرست شخصیت او شده و عواقب جبران ناپذیری را در پی دارد.

روانپزشکی سالمندان: سالمندی و سال خوردگی مرحله ای از زندگی است و بیماری محسوب نمی شود و دارای موارد مخصوص به خود است و این موارد و مسایل اغلب با کاهش توانایی ذهن و بدن همراه است.

روانپزشکی پزشکی قانونی (قانونی): روانپزشکی قانونی به بررسی عملکرد رفتاری فرد بر حسب ارادی یا غیر ارادی بودن اعمال در جریان اعمال خلاف قانون می ‌پردازد.

روانپزشکی اعتیاد: امکان بستری شدن و یا درمان سرپایی ترک اعتیاد توسط روانپزشک با توجه به شرایط بیمار.

• داروی درد
• داروی روانگردان (ذهن و بدن)
• داروی خواب

برخی از روانپزشکان کلینیک روانپزشکی مسئولیت های دیگری را نیز در زمینه روانکاوی یا تحقیقات روانپزشکی انتخاب می کنند.

 

 

در کلینیک روانپزشکی به روانشناس ارجاع داده می شویم یا روانپزشک؟

روانپزشکی یک شاخه از علوم پزشکی است که روانپزشک قادر به انجام روان درمانی و تجویز داروها و سایر روشهای درمانی می کند.

با این حال روانشناس دارای نقطه ی قوت در روانشناسی بالینی است و غالباً آموزش های گسترده ای را در زمینه تحقیق یا عمل بالینی انجام می دهد. روانشناسان اختلالات روانی را با روان درمانی درمان می کنند و برخی نیز در آزمایش و ارزیابی روانشناسی تخصص دارند.

معمولا بیماران پس از مشاوره و روان درمانی با روانشناس اگر به نتیجه نرسند به روانپزشک برای تجویز داروهای روانپزشکی ارجاع داده می شوند.

 

چه زمانی باید به کلینیک روانپزشکی مراجعه کنیم؟

معمولا اکثر افراد در مورد بیماری های روانی کوتاهی می کنند و تا زمانی که بیماری به مراحل بالایی نرسیده به پزشک مراجعه نمی کنند، روان انسان همانند بدن او گاهی بیمار می شود و اگر به موقع درمان نشود می تواند تبعات زیادی برای او و اطرافیانش داشته باشد.

بنابراین هنگامی که از مشکلی رنج می بریم باید به فکر راه حل آن باشیم، البته گاهی بیماری های روانی برای خود شخص قابل تشخیص نیست ولی اطرافیان متوجه وضعیت می شوند، پس زمانیکه اطرافیان ما در مورد مشکلی که در رفتار و اخلاق یا سبک زندگی مان می بینند و با ما صحبت می کنند به جای جبهه گرفتن، مراجعه به یک کلینیک روانپزشکی می تواند بسیار سودمند باشد.

روانشناس براي درمان افسردگي

پیام رسان های عصبی به مجموعه مواد شیمیایی طبیعی مغز که نقش مهمی در تنظیم خلق و خو و روحیات و تنظیم حالات هیجانی و تنظیم جریان و محتوای افکار دارند گفته می شود پس یکی از دلایل پیدایش بیماری های روانی در افراد کاهش یا افزایش این پیام رسان های عصبی در مغز و تغییر شیمی مغز است.

 

کاهش یا افزایش پیام رسان های عصبی موجب اختلالات روانی می شود؛ زیرا کاهش پیام رسان های عصبی مانند دوپامین یا سروتونین موجب ایجاد حالات افسردگی، اضطراب، کاهش اعتماد به نفس و کاهش انگیزه در زندگی و بی هدف زندگی کردن شده است.

ترکیبات دارویی مانند فلوکستين با افزایش تدریجی میزان سروتونين باعث تنظیم خلق و خو و کاهش افسردگی در بیمار می شود.

مشکلات روانی می تواند تاثیر مخربی بر بیمار و خانواده ی او بگذارد، اگر بیمار به موقع درمان نشود نه تنها بیماری او تشدید می شود بلکه مانند ویروسی به اطرافیان بیمار منتقل می شود چرا که فرد بیمار با رفتار نامتعادل خود موجب افسردگی و استیصال بقیه اعضای خانواده شده و محیط اطراف خود را متشنج می کند.

 

انواع بیماری روانی خطرناک

اختلال دوقطبی: یک بیماری روانی مزمن که باعث تغییرات خلقی می شود به طوری ناگهان از یک فرد شاد به یک فرد افسرده تبدیل می شود (دمدمی مزاجی).

این نوسانات خلقی شدیدتر قدرت تفکر و تصمیم گیری را تحت شعاع قرار می دهد.

دیستیمیا: یا افسردگی مزمن، هر چند بیماری چندان شدیدی نیست اما طول درمان این بیماری حداقل دو سال زمان می برد.

 

اختلال اضطراب عمومی: این بیماری موجب نگرانی بیمار در مورد اکثر مسائل زندگی، حتی آن هایی که هیچ دلیلی برای نگرانی وجود ندارد، می شود.

این اختلال اضطراب عمومی در ابتدا شاید قابل کنترل باشد ولی پس از مدتی از کنترل خارج شده و زندگی بیمار را مختل می کند.

افسردگی شدید: باعث می شود که بیمار تا هفته ها احساس کرختی یا بی حالی کند، و گاهی به خودکشی منجر می شود.

بیماری روانی اختلال وسواس اجباری: افراد مبتلا به این اختلال درخواست های نا به جا و غیر منطقی از اطرافیان دارند و با وجود اینکه می دانند افکارشان غیر منطقی است باز هم نمی توانند خود را متقاعد کنند تا مانع از رفتار هایشان شوند؛ این افراد اکثرا در روابط زناشویی دچار مشکل هستند.

اختلال استرس پس از ضربه: برخی از افراد که در جریان یک سانحه یا اتفاق تلخ قرار می گیرند دچار استرس می شوند ولی گاهی پس از سانحه این استرس در فرد باقی می ماند و روان فرد را بیمار می کند.

شیزوفرنی: یا اسکیزوفرنی یک بیماری روانی مزمن است و باعث ایجاد یک وضعیت جدی می شود. بیمار توهم های گوناگونی می بیند و گاها صداهای بلندی می شنود، فرد بیمار تصمیم گیری و برقراری ارتباط با دیگران را از دست می دهد چرا که مرز بین توهم و واقعیت را نمی تواند تشخیص دهد.

فوبیا اجتماعی: یا ترس اجتماعی، در این اختلال فرد بیمار از ترس قضاوت بیجای دیگران از برقراری ارتباط با آنها خودداری می کند.

توضیحات

نوشته شده توسط مدیر سایت

دسته: درمان

روانپزشک یا متخصص اعصاب و روان کیست؟ وظایف او در قبال چه بیمارانی است؟