توضیحات

نوشته شده توسط مدیر سایت

دسته: مطالب مرتبط با روانشناسی

چالشهای عاطفی

چالش‌های عاطفی و انواع آن

مقدمه

عواطف و احساسات بخش جدایی‌ناپذیر زندگی انسان هستند و بر تصمیم‌گیری، رفتار و روابط ما تأثیر می‌گذارند. با این حال، گاهی افراد با چالش‌های عاطفی روبه‌رو می‌شوند که می‌توانند بر سلامت روان و کیفیت زندگی آن‌ها تأثیر بگذارند. این چالش‌ها ممکن است ناشی از تجربیات فردی، روابط اجتماعی، محیط زندگی یا شرایط خاص باشند. در این مقاله، به بررسی چالش‌های عاطفی و انواع آن‌ها می‌پردازیم.

چالش‌های عاطفی چیست؟

چالش‌های عاطفی به مجموعه‌ای از مشکلات و فشارهای روانی اشاره دارند که بر احساسات و واکنش‌های هیجانی فرد اثر می‌گذارند. این چالش‌ها می‌توانند کوتاه‌مدت یا طولانی‌مدت باشند و در صورت عدم مدیریت صحیح، ممکن است به مشکلات جدی‌تری مانند اضطراب، افسردگی یا نارضایتی از زندگی منجر شوند.

انواع چالش‌های عاطفی

• چالش‌های عاطفی ناشی از روابط بین‌فردی

  روابط انسانی یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر عواطف افراد هستند. برخی از چالش‌های عاطفی مرتبط با روابط بین‌فردی عبارتند از:

                                مشکلات در روابط عاشقانه : عدم تفاهم، خیانت، جدایی یا طلاق می‌توانند موجب احساس غم، خشم یا ناامیدی شوند.

                                مشکلات خانوادگی : تعارض با والدین، فرزندان یا سایر اعضای خانواده می‌تواند استرس و فشار روانی ایجاد کند.

                                دوستی‌های ناپایدار : از دست دادن یک دوست صمیمی یا عدم حمایت اجتماعی می‌تواند احساس تنهایی و افسردگی ایجاد کند.

 

• چالش‌های عاطفی ناشی از فقدان و سوگ
  از دست دادن عزیزان، چه به دلیل مرگ و چه به دلیل جدایی، می‌تواند احساساتی مانند غم، افسوس، خشم و انکار را برانگیزد. فرآیند سوگ معمولاً شامل مراحل مختلفی است و هر فرد بسته به شرایط خود ممکن است این مراحل را با شدت متفاوتی تجربه کند.

•  چالش‌های عاطفی ناشی از استرس و فشار روانی

زندگی روزمره پر از چالش‌هایی است که می‌توانند فشارهای عاطفی ایجاد کنند، مانند:

مشکلات شغلی: استرس کاری، بیکاری یا نارضایتی از شغل ممکن است موجب اضطراب و کاهش اعتماد به نفس شود.

مشکلات تحصیلی: فشارهای درسی، انتظارات بالا از خود و ترس از شکست می‌توانند استرس‌زا باشند.

مشکلات مالی: نگرانی‌های اقتصادی می‌توانند احساس ناامیدی و اضطراب را در فرد افزایش دهند.

• چالش‌های عاطفی ناشی از بحران‌های شخصی و هویتی

گاهی افراد در شناخت هویت و مسیر زندگی خود دچار سردرگمی می‌شوند. این بحران‌ها معمولاً در دوران نوجوانی، جوانی یا میانسالی رخ می‌دهند و ممکن است شامل موارد زیر باشند:

تردید در انتخاب مسیر زندگی: نداشتن هدف مشخص یا احساس بی‌معنا بودن زندگی.

احساس بی‌ارزشی: کاهش عزت‌نفس و باور به نداشتن توانایی‌های کافی.

ترس از آینده: نگرانی درباره آینده شغلی، خانوادگی و اجتماعی.

 

راه‌های مقابله با چالش‌های عاطفی

• پذیرش احساسات

اولین قدم برای مدیریت چالش‌های عاطفی، پذیرش احساسات است. سرکوب کردن احساسات منفی می‌تواند به مشکلات بلندمدت منجر شود. افراد باید یاد بگیرند که احساسات خود را بشناسند و آن‌ها را بپذیرند.

• صحبت کردن با دیگران

به اشتراک گذاشتن احساسات با یک دوست، مشاور یا اعضای خانواده می‌تواند به کاهش فشارهای عاطفی کمک کند. داشتن حمایت اجتماعی نقش مهمی در مدیریت چالش‌های عاطفی دارد.

• تمرین مهارت‌های خودمراقبتی

روش‌های خودمراقبتی مانند ورزش، مدیتیشن، خواب کافی و تغذیه سالم می‌توانند به بهبود وضعیت روانی کمک کنند.

• جستجوی کمک حرفه‌ای

در مواردی که چالش‌های عاطفی شدید هستند و فرد قادر به مدیریت آن‌ها نیست، مراجعه به روان‌شناس یا مشاور ضروری است. درمان‌های شناختی-رفتاری و روان‌درمانی می‌توانند به فرد کمک کنند تا احساسات خود را بهتر درک کرده و مدیریت کند.

 

نتیجه‌گیری

چالش‌های عاطفی بخشی طبیعی از زندگی هستند، اما در صورت عدم مدیریت صحیح، می‌توانند مشکلات جدی ایجاد کنند. شناخت انواع این چالش‌ها و یادگیری راه‌های مقابله با آن‌ها می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و افزایش سلامت روانی کمک کند. با پذیرش احساسات، صحبت با دیگران، مراقبت از خود و در صورت نیاز دریافت کمک حرفه‌ای، می‌توان این چالش‌ها را با موفقیت پشت سر گذاشت.

توضیحات

نوشته شده توسط مدیر سایت

دسته: مطالب مرتبط با روانشناسی

اورژانس روان

 

هنگامی که شما یا یکی از عزیزانتان یک وضعیت اضطراری بهداشت روانی، مانند افکار خودکشی یا یک دوره روان پریشی شدید را تجربه می کنید، دانستن اینکه برای کمک به کجا باید مراجعه کرد، می تواند طاقت فرسا و دشوار باشد.کارشناسان بهداشت روانی و رفتاری  بر این  باورند  که عامل  زمان می‌تواند در زمان بحران بسیار مهم باشد، و ما می‌دانیم که برای مدیریت شرایط اضطراری سلامت روان نیاز به آموزش تخصصی بشدت احساس میشود .  بخش های اورژانس برای درمان افرادی که با یک نگرانی اورژانسی سلامت روان سروکار دارند مجهز میشوند. در این  مرکز خدمات اورژانس روانپزشکی (PES) توسط  تیمی از پزشکان، روانپزشکان ، روانشناسان ، مشاوران و ارائه دهندگان خدمات سلامت روان  جهت مراقبت‌های بحرانی  و اورژانسی و فوری   به کسانی که به آن نیاز دارند ارائه میشود ما در در این  مرکز مورد آنچه  که در جریان است با شما صحبت نموده و به تعیین سطح مناسب مراقبت از وضعیت شما کمک خواهیم کرد.

اگر در شرایط اورژانس سلامت روان و اعتیاد هستید که نیاز به درمان فوری دارد با شماره  09359321300 تماس بگیرید

اورژانس اعصاب و روان کشور

مرکز فوریتهای اعصاب  و روان ایران

اورژانس روان ایران

مرکز اورژانس بیماران روانی مکانی است که برای دریافت کمک‌های اورژانسی و روان‌پزشکی برای بیماران روانی طراحی شده است. این مرکز معمولاً در نزدیکی بیمارستان‌ها یا مراکز روان‌پزشکی قرار دارد تا به سرعت به بیماران کمک کند.به طور کلی، افرادی که می‌میرند در این مرکز‌ها، معمولاً افرادی هستند که مشکلات روانی شدیدی دارند و نیاز به مراقبت‌های فوری دارند. این ممکن است شامل افرادی با اضطراب شدید، افسردگی، خودکشی‌ها یا حتی مشکلات جسمی مرتبط با مشکلات روانی باشد.

بخش‌های مختلف اورژانس روان

مرکز اورژانس بیماران روانی معمولاً شامل بخش‌های مختلفی هست که شامل مراقبت‌های اورژانسی، روان‌پزشکی، و مشاوره‌های فوری می‌شود.

خدمات ارائه شده در اورژانس روان

این مرکز‌ها خدماتی مانند تشخیص و درمان افسردگی شدید، مشاوره‌های فوری در مورد خودکشی، مدیریت اضطراب شدید، و مراقبت‌های اورژانسی برای افرادی که در حال حادثه‌ای هستند، ارائه می‌دهند.

اهمیت و ضرورت وجود اورژانس روان

ضرورت این مرکز‌ها بسیار بالا است زیرا بسیاری از افرادی که مشکلات روانی دارند، نیاز به مراقبت‌های فوری و مداوم دارند. این مرکز‌ها به عنوان یک پایگاه اولیه برای ارائه خدمات اورژانسی و روان‌پزشکی به افرادی که در حال حاضر در محدوده خطر قرار دارند، عمل می‌کنند.

وجود مراکز اورژانس بیماران روانی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و می‌تواند تاثیرات عمیقی بر جامعه و افرادی که نیاز به کمک فوری روان‌پزشکی دارند، داشته باشد. در اینجا به برخی از دلایل مهمی که این مراکز بسیار حیاتی هستند اشاره می‌کنم:

1. دسترسی به مراقبت‌های فوری: این مراکز امکان دسترسی سریع به خدمات اورژانسی را فراهم می‌کنند و می‌توانند در مواقع بحرانی، کمک‌های فوری و حیاتی ارائه دهند.
2. کاهش بحران‌های روانی: با ارائه مراقبت‌های فوری و موثر، این مراکز می‌توانند به کاهش بحران‌های روانی و جلوگیری از تشدید مشکلات کمک کنند.
3. پشتیبانی از بیماران و خانواده‌ها: این مراکز به بیماران و خانواده‌هایشان پشتیبانی و راهنمایی‌های لازم را ارائه می‌دهند، که می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب ناشی از شرایط بحرانی کمک کند.
4. کاهش بار بر بیمارستان‌ها: با داشتن مراکز تخصصی برای اورژانس بیماران روانی، بار بر بیمارستان‌های عمومی کمتر می‌شود و این امر می‌تواند منجر به افزایش کیفیت خدمات در کل سیستم بهداشت و درمان شود.
5. پیشگیری از خودکشی و رفتارهای آسیب‌زا: این مراکز نقش مهمی در شناسایی و پیشگیری از رفتارهای آسیب‌زا و خودکشی دارند و می‌توانند مداخله‌های موثر و فوری ارائه دهند.
6. افزایش آگاهی عمومی: وجود این مراکز می‌تواند به افزایش آگاهی عمومی درباره مشکلات روانی و اهمیت مراقبت‌های روان‌پزشکی کمک کند، که این امر می‌تواند منجر به کاهش استیگما و افزایش حمایت اجتماعی شود.

این مراکز علاوه بر ارائه خدمات اورژانسی، به بهبود کلی سلامت روانی جامعه نیز کمک می‌کنند و می‌توانند تأثیرات مثبتی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشند.

بله، وجود آمبولانس در مراکز اورژانس بیماران روانی بسیار ضروری است. آمبولانس‌ها نقش حیاتی در ارائه مراقبت‌های فوری به بیماران دارند و می‌توانند در مواقع بحرانی به سرعت بیماران را به مراکز درمانی منتقل کنند. برخی از دلایل اهمیت وجود آمبولانس در این مراکز عبارتند از:

1. واکنش سریع: آمبولانس‌ها می‌توانند به سرعت به محل حادثه برسند و بیماران را به مرکز درمانی منتقل کنند.
2. تجهیزات پزشکی: آمبولانس‌ها دارای تجهیزات پزشکی ضروری هستند که می‌تواند به بیماران در مواقع اضطراری کمک کند.
3. حمل و نقل ایمن: آمبولانس‌ها می‌توانند بیماران را به طور ایمن و با مراقبت‌های پزشکی مناسب به مراکز درمانی منتقل کنند.
4. پشتیبانی فوری: آمبولانس‌ها به تیم پزشکی امکان می‌دهند تا به طور فوری مراقبت‌های پزشکی اولیه را ارائه دهند.

وجود آمبولانس در مراکز اورژانس بیماران روانی می‌تواند به بهبود و افزایش کارآیی خدمات اورژانسی کمک کند و نقش مهمی در نجات جان بیماران ایفا کند.

مراکز اورژانس بیماران روانی معمولاً تخصص‌های مختلفی از جمله پزشکی روانی، پرستاری روانی، شیمی‌دارو، و پزشکی عمومی را در بر می‌گیرند. این تخصص‌ها به این معنی است که اطلاعات و تجربه‌های متنوعی در زمینه روان‌پزشکی و درمان بیماری‌های روانی در این مراکز وجود دارد.

 

اورژانس روان کشور

اورژانس بیماران روانی

اورژانس روان تهران

اگر یک بحران بهداشت روانی فوری را تجربه می‌کنید که به خدمات فوری بخش اورژانس نیاز ندارد، می‌توانید با شماره 09359321300  تماس بگیرید

ویزیت اضطراری در اورژانس روان کرج

در طول ویزیت اضطراری شما چه اتفاقی می افتد:

• یک پرستار تریاژ اورژانس شما را ارزیابی می کند و در مورد شرایطی که شما را به بیمارستان آورده است با شما صحبت می کند.
• پرستار ممکن است خدمات بحران را برای کمک به شما پیشنهاد دهد.
• می توانید بخواهید با یکی از کارشناسان  مدیریت بحران روان صحبت کنید یا یک پزشک اورژانس ممکن است این را توصیه کند.
• پزشکان خدمات بحران می توانند ارزیابی و توصیه های بیشتری به شما ارائه دهند. آنها همچنین می توانند از یک روانپزشک آماده بخواهند که در صورت نیاز در ارزیابی بیشتر و پذیرش به شما کمک کند.
• اگر برای تثبیت نیاز به یک یا دو روز در بیمارستان بمانید، ممکن است شما را به واحد ارزیابی توسعه یافته بحران (EAU) ببریم.

واحد ارزیابی توسعه یافته بحران (EAU) می تواند مکانی امن و راحت را برای ارزیابی بیشتر و تصمیم گیری در مورد آنچه که برای شما مفیدتر است به شما ارائه دهد. تیم درمانی شما ممکن است شامل پرستاری، مددکاری اجتماعی و روانپزشکی باشد. ما در واحد شش تخت برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان داریم.

 

مرکز اورژانس روان ایران

در ایران  محلی اختصاصا با  این نام  و  عنوان وجود  ندارد . پس  بیخود  به  دنبال آن  نگردید  .  صرفا  در بعضی از بیمارستانهای روانپزشکی آنهم  در ساعاتی خاص  بیمران  روان  با شرایط حاد مراجعه نموده  که بجز  ویزیت  روانپزشک  و  یا  مشاوره های سطحی  کار خاصی برای  این  بیماران  انجان نمیشود  .  در واقعیت  اختلال  روان  زمان نمیشناسد  و  ممکن است  هر لحظه  از شبانه  روز  و  هر روزی  علایم  آن بروز  کند  .  بر عکس تمامی  بیماری ها  و  اختلالات  که  خود بیمار را  اذیت  میکند ، این  بیماری  و  اختلال میتواند  بشدت  باعث رنجش اطرافیان  بیمار شده  و  تا  جدی  که  علاوه  بر احتمال  خطرات  جانی  و  مالی  سلامت  جسم  و  روح  جامعه  را  نیز به  خطر  بیاندازد  . 

مرکز اورژانس روان کشور

بررسی اوضاع سلامت  روان  جامعه ایران :

سلامت روان یکی از ابعاد مهم و اساسی زندگی انسان ها است که به طور مستقیم بر کیفیت زندگی و عملکرد فردی و اجتماعی افراد تاثیر می گذارد. در ایران، وضعیت سلامت روان به دلایل مختلفی از جمله فشارهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، چالش های جدی را تجربه می کند. در این نوشتار به بررسی ابعاد مختلف سلامت روان ایرانیان، چالش ها، و راهکارهای بهبود آن خواهیم پرداخت.

تعریف سلامت روان

سلامت روان به معنای وجود بهزیستی روانشناختی و عدم وجود بیماری های روانی است. این وضعیت شامل توانایی فرد در لذت بردن از زندگی، ایجاد تعادل بین فعالیت های زندگی و مقابله با چالش های روزمره است. سازمان بهداشت جهانی (WHO) سلامت روان را به عنوان یک جزء اساسی از سلامت کلی تعریف می کند که شامل بهزیستی ذهنی، خودکارآمدی، و توانایی های عاطفی و فکری فرد است.

در حالی که بیماری روانی می تواند یک مسئله مزمن باشد، که در بسیاری از موارد نیاز به درمان مداوم دارد، ممکن است موارد اضطراری نیز وجود داشته باشد  .بر اساس آمار و گزارش های مختلف، وضعیت سلامت روان در ایران در سال های اخیر به شدت نگران کننده بوده است. طبق بررسی ها، اختلالات روانی به عنوان یکی از علل اصلی ناتوانی در کشور شناخته شده اند و حدود ۲۵ درصد از جمعیت ایران به نوعی اختلال روانی مبتلا هستند.اگر فکر  میکنید  این  عدد نگران کننده است  که هست  پس بهتر است بدانید که  با توجه به  تحقیقات مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا  (CDC) ، تقریباً 5 میلیون آمریکایی هر ساله برای مشکلات مربوط به سلامت روان به بخش های اورژانس مراجعه می کنند.

1. فشارهای اقتصادی و اجتماعی: بحران های اقتصادی، بیکاری، و نابرابری های اجتماعی از جمله عواملی هستند که بر سلامت روان تاثیر منفی می گذارند. این فشارها می توانند منجر به افزایش اضطراب و افسردگی در جامعه شوند.

2. عدم دسترسی به خدمات درمانی: بسیاری از افراد به خدمات روان درمانی و مشاوره دسترسی ندارند. این موضوع به ویژه در مناطق روستایی و کمتر توسعه یافته بیشتر مشهود است.

3. نگرش های فرهنگی: باورهای نادرست و تابوهای اجتماعی در مورد بیماری های روانی، مانع از آن می شود که افراد به راحتی به دنبال کمک و درمان باشند. بسیاری از افراد به دلیل ترس از قضاوت اجتماعی، از بیان مشکلات روانی خود خودداری می کنند.

مرکز اورژانس روان تهران

مرکز اورژانس روان کرج

مرکز اورژانس روان ملی

مرکز  اورژانس اعصاب و روان

مرکز  اورژآنس اعصاب و روان کشور

مرکز  اورژآنس اعصاب و روان ایران

مرکز  اورژآنس اعصاب و روان تهران

مرکز  اورژآنس اعصاب و روان کرج

اورژانس اعصاب

اورژانس بیماران اعصاب و روان

اورژانس بیماران روان

بستری  اورژانسی بیمار روانی

کارشناسان مدیریت بحران روان

مرکز  فوریتهای روان

مرکز  فوریتهایروانپزشکی

مرکز  فوریتهای اعتیاد

مرکز  فوریتهای روانشناسی

مرکز  فوریتهای خودکشی

مرکز  مدیریت بحران روان

مرکز  مدیریت بحران روانپزشکی

مرکز  مدیریت بحران اعتیاد

مرکز  مدیریت بحران روانشناسی

مرکز  مدیریت بحران خودکشی

بحران روان

بحران اعتیاد

خودکشی

وظایف  سازمان  بهزیستی  در حوزه آسیب های روان

رئیس مرکز فوریت های اجتماعی سازمان بهزیستی کشور گفت: کارشناسان این مرکز سال گذشته در مجموع به حدود ۴ هزار و 500 مورد خودکشی رسیدگی کردند که برخی از آنها به صورت حضوری و برخی از آنها به صورت تلفنی گزارش شد(به  اعداد  رند  این  عزیزان در  گزارشات دقت  کنید   ) .این  در حالی ست که  تقریبا  همه کسانی که  با  سامانه  123 سازمان  بهزیستی  تماس گرفته  اند  از برخورد  و  نحوه  پاسخگویی این  سامانه  گلایه  مند  بوده  و در بسیاری از موارد  حتی پاسخی  از  این  سامانه  دریافت  نمی کنند  .  بسیاری از  کارشناسان  عدم  استفاده  سازمان  بشدت ضعیف  بهزیستی  از  تکنولوژی های  روز  ارتباطی و  سیستم  های  مدیریت  اطلاعات  را  دلیل  این  ناکارامدی  عنوان  میکنند  . بسیاری  نیز  ضعف  در  منابع  انسانی  و  عدم  استفاده  سازمان  بهزیستی  از  نیروهای  انسانی  متخصص و  کارامد  را  دلیل  این  امر  میدانند  هر  چند  که  با ضعف شدید  در ساختار  مدیریتی و م الی بهزیستی  بسیاری  از  متخصصین و افراد  حرفه ای  حاضر به  همکاری با این سازمان  نیستند ..  از اینرو  بسیاری  از پرسنل این سازمان  از  افراد  و مددجویان  تحت  پوشش  بهزیستی انتخاب شده که  عمدتا  خود ایشان   بخشی  از جامعه  هدف  آسیب دیده  بهزیستی  محسوب  میشوند  .  بنابر این  توقع  ارائه  خدمات  با کیفیت در  سطح  استادنداردهای جهانی  از سازمان بهزیستی ،  بیشتر  شبیه یک  رویا  و  لطیفه  است تا  واقعیت  . جای  تاسف هم  اینجاست  که  هیچ  مدیری  طی  این سالها  در این  حوزه اقدامات  اساسی  و زیر بنایی انجام  نداده ،  یا  نخواسته  و یا  امکات  این  اجازه  را از  وی  سلب نموده  است  .  هرچند  برخی  از  مدیران نیز  همیشه  این  سازمان  را ضعیف  ،  فقیر  و حاشیه ساز  میخواهند  تا بتوانند  در  مواقع  لازم از  محرومیت  حاکم بر جامعه  هدف  این سازمان ، شو  ها  و  کارناولهای  تبلیعاتی  براه  بیاندازند .  نه  تنها سامانه 123  بلکه  هیچیک از بخشهای این سازمان ضعیف  ،وظایف  خود را به  نحو شایسته  و  قابل  قبول  انجام نمیدهند  .سازمانی بشدت  ضعیف ، ناکارامد  و بی  هدف  با  مدیرانی  عمدتا  نالایق و سیاست زده که  صرفا براساس رانت  و رابطه  میزهای  مدیریتی این سازمان را اشغال نموده  اند .  امیدواریم  که دولتمردان و مدیران  دلسوز بالادستی سریعا   در این خصوص  تصمیمات  ساختاری  را  گرفته  و تغییرات لازم را در بدنه این سازمان  بلاتکلیف  ایجاد  نمایند.

 

اورژانس اعتیاد

اورژانس خودکشی

 

 

 اورژانس روانشناسی

اورژانس اعتیاد

 

 

• اورژانس روان

توضیحات

نوشته شده توسط مدیر سایت

دسته: مطالب مرتبط با روانشناسی

بهترین روانشناس

روانشناس خوب ، روانشناس عالی ، روانشناس حرفه ای، روانشناس فوق حرفه ای

 

زمانی که نام روانشناس به گوش ما می خورد، تصویر فردی صبور، مهربان با قدرت شفقت بالا در ذهن ما تداعی می‌شود. فردی که با تمام وجود به حرف‌های ما گوش می‌سپارد، بدون آن که قضاوتمان کند. یک روانشناس خوب، کسی است که همیشه می‌توانیم بر روی کمک او حساب کنیم. کسی که بدون شک با او، از تمامی گذرگاهی‌های سخت و آسان زندگی عبور خواهیم کرد. به نظر شما یک روانشناس حاذق، آگاه و با تجربه، چه ویژگی‌هایی دارد؟

بدون شک در زندگی ما انسان‌ها، مسائل و مشکلاتی به وجود می‌آیند که برای حل آن‌ها بسیار ناتوان می‌شویم. شاید بارها و بارها به آن‌ها فکر کرده باشیم، راه‌های مختلف را رفته باشیم، حتی با دیگران مشورت کرده باشیم، اما به هیچ کجا نرسیده‌ایم! در این گونه مواقع، یک روانشناس متخصص و با تجربه، تنها کسی است که می‌تواند با دانش و تجربیات ارزشمندی که در طول سال‌ها تحصیل و مداوای بیماران به دست آورده است، به ما کمک کند.

 

 

 

24 ویژگی یک روانشناس خوب

یک روانشناس خوب باید مجموعه‌ای از ویژگی‌های حرفه‌ای و شخصیتی را داشته باشد تا بتواند به مراجعین خود کمک کند. در ادامه، ۲۴ ویژگی مهم یک روانشناس خوب را همراه با توضیحات ارائه می‌کنم:

۱. همدلی (Empathy)

یک روانشناس خوب باید بتواند احساسات و تجربه‌های مراجع را درک کند و بدون قضاوت، خود را در جایگاه او قرار دهد. همدلی باعث ایجاد رابطه‌ای مبتنی بر اعتماد و امنیت روانی می‌شود که به مراجع کمک می‌کند احساس کند شنیده و درک شده است.

۲. شنونده‌ی فعال (Active Listening)

روانشناس باید مهارت شنوندگی فعال را داشته باشد، یعنی نه‌تنها به صحبت‌های مراجع گوش دهد، بلکه با زبان بدن و بازخوردهای مناسب نشان دهد که توجه کامل دارد. این مهارت کمک می‌کند تا مراجع احساس کند که حرف‌هایش مهم هستند و درک درستی از مشکل او صورت گرفته است.

۳. صبر و حوصله (Patience)

روند درمان روان‌شناختی به زمان نیاز دارد و تغییر در افکار و رفتارهای مراجع به‌سرعت رخ نمی‌دهد. روانشناس باید صبور باشد و اجازه دهد مراجع با سرعت خود پیش برود. همچنین، در مواجهه با مراجعینی که دچار مقاومت هستند، باید آرامش خود را حفظ کند.

۴. عدم قضاوت (Non-Judgmental Attitude)

یک روانشناس خوب نباید مراجع را به خاطر افکار، احساسات یا تجربیاتش قضاوت کند. پذیرش بدون قید و شرط کمک می‌کند که مراجع احساس امنیت کند و مشکلات خود را بدون ترس از سرزنش مطرح نماید.

۵. رازداری (Confidentiality)

حفظ حریم خصوصی مراجعین یکی از اصول اساسی در روان‌شناسی است. مراجع باید مطمئن باشد که اطلاعات شخصی و مشکلاتش نزد روانشناس محفوظ می‌ماند، مگر در شرایطی که خطر جدی برای خود یا دیگران وجود داشته باشد.

۶. مهارت‌های ارتباطی قوی (Strong Communication Skills)

روانشناس باید بتواند به‌وضوح و با زبان ساده مفاهیم روان‌شناختی را توضیح دهد و همچنین، سوالات و بازخوردهای مناسبی ارائه دهد. توانایی برقرار کردن ارتباط مؤثر، اساس ایجاد رابطه‌ی درمانی موفق است.

۷. خودآگاهی (Self-Awareness)

روانشناس باید از احساسات، باورها و پیش‌فرض‌های خود آگاه باشد تا این عوامل بر روند درمان تأثیر منفی نگذارند. شناخت نقاط قوت و ضعف شخصی کمک می‌کند که روانشناس بتواند نقش خود را بهتر ایفا کند.

۸. انعطاف‌پذیری (Flexibility)

هر مراجع منحصر‌به‌فرد است و روانشناس باید بتواند روش‌های درمانی را متناسب با نیازهای هر فرد تنظیم کند. داشتن رویکردی انعطاف‌پذیر باعث می‌شود که درمان متناسب با شرایط و تغییرات زندگی مراجع پیش برود.

۹. تفکر انتقادی (Critical Thinking)

روانشناس باید توانایی تحلیل دقیق مسائل را داشته باشد و بتواند اطلاعات را به‌صورت منطقی و علمی بررسی کند. این ویژگی کمک می‌کند که او تشخیص‌های درستی ارائه دهد و از روش‌های درمانی مؤثر استفاده کند.

۱۰. آگاهی علمی و به‌روز بودن (Scientific Knowledge & Staying Updated)

علم روان‌شناسی همواره در حال پیشرفت است و یک روانشناس خوب باید دانش خود را به‌روز نگه دارد. مطالعه‌ی پژوهش‌های جدید، شرکت در کارگاه‌های آموزشی و یادگیری تکنیک‌های نوین درمانی از ضرورت‌های حرفه‌ای این شغل است.

۱۱. مهارت حل مسئله (Problem-Solving Skills)

روانشناس باید بتواند مشکلات مراجع را تحلیل کرده و برای آن‌ها راه‌حل‌های مناسبی ارائه دهد. داشتن تفکر تحلیلی و خلاقیت در ارائه‌ی راهکارهای درمانی، تأثیر بسزایی در موفقیت فرآیند درمان دارد.

۱۲. حمایت‌گری (Supportiveness)

روانشناس باید فضایی امن و حمایت‌کننده برای مراجع ایجاد کند تا او احساس کند که در این مسیر تنها نیست. حمایت عاطفی به مراجع کمک می‌کند تا با انگیزه بیشتری به حل مشکلات خود بپردازد.

۱۳. ثبات احساسی (Emotional Stability)

روانشناس باید بتواند احساسات شخصی خود را کنترل کند و در جلسات درمانی دچار واکنش‌های احساسی افراطی نشود. حفظ آرامش و ثبات هیجانی به مراجع نیز کمک می‌کند تا احساس امنیت داشته باشد.

۱۴. احترام به تنوع فرهنگی و فردی (Cultural Competence)

افراد با پیشینه‌های فرهنگی، اعتقادی و اجتماعی متفاوتی به روانشناس مراجعه می‌کنند. روانشناس باید به این تفاوت‌ها احترام بگذارد و بدون تعصب، رویکردی مناسب با شرایط فرهنگی مراجع اتخاذ کند.

۱۵. توانایی ایجاد انگیزه در مراجع (Motivational Ability)

گاهی مراجعین امید و انگیزه‌ی کافی برای تغییر ندارند. روانشناس باید بتواند به آن‌ها انگیزه دهد و با روش‌های مناسب، آن‌ها را به سمت بهبود و رشد فردی سوق دهد.

۱۶. مهارت تنظیم مرزها (Setting Boundaries)

روانشناس باید بتواند مرزهای حرفه‌ای را رعایت کند و از ایجاد روابط شخصی با مراجعین پرهیز نماید. تنظیم مرزهای مشخص به حفظ رابطه‌ی درمانی سالم کمک می‌کند.

۱۷. توانایی مدیریت استرس (Stress Management Skills)

Mahdi, [27.01.25 00:17]روان‌شناسی شغلی چالش‌برانگیز است و روانشناسان ممکن است با استرس بالایی مواجه شوند. داشتن مهارت‌های مدیریت استرس باعث می‌شود که آن‌ها بتوانند وظایف خود را بدون فرسودگی شغلی انجام دهند.

۱۸. خلاقیت در درمان (Creativity in Therapy)

برخی مراجعین به رویکردهای درمانی معمولی پاسخ نمی‌دهند، بنابراین روانشناس باید خلاق باشد و روش‌های نوآورانه‌ای برای کمک به آن‌ها به کار بگیرد.

۱۹. قابلیت مشاهده‌ی دقیق (Strong Observation Skills)

علاوه بر شنیدن صحبت‌های مراجع، روانشناس باید بتواند از طریق زبان بدن، تن صدا و رفتارهای او سرنخ‌هایی درباره‌ی وضعیت روحی‌اش دریافت کند.

۲۰. فروتنی (Humility)

یک روانشناس خوب باید بپذیرد که همیشه همه‌ی پاسخ‌ها را ندارد و در صورت لزوم، از سایر همکاران یا متخصصان مشورت بگیرد.

۲۱. تمرکز بر نقاط قوت مراجع (Strength-Based Approach)

روانشناس باید به مراجع کمک کند که نقاط قوت خود را شناسایی کرده و از آن‌ها برای حل مشکلات استفاده کند.

۲۲. توانایی ایجاد رابطه‌ی درمانی قوی (Strong Therapeutic Alliance)

یک رابطه‌ی درمانی موفق بر اساس اعتماد، احترام و درک متقابل شکل می‌گیرد و روانشناس باید این پیوند را تقویت کند.

۲۳. علاقه‌ی واقعی به کمک به دیگران (Genuine Interest in Helping Others)

روانشناس باید از کار خود لذت ببرد و انگیزه‌ی او کمک به دیگران باشد، نه صرفاً منافع شخصی.

۲۴. صداقت و شفافیت (Honesty & Transparency)

یک روانشناس خوب باید صادق باشد و در ارائه‌ی اطلاعات، ارزیابی‌ها و مسیر درمانی شفاف عمل کند.

با داشتن این ویژگی‌ها، یک روانشناس می‌تواند نقش مؤثری در بهبود سلامت روان مراجعین داشته باشد.

Mahdi, [27.01.25 00:18]بیماران از پیشینه‌های فرهنگی، مذهبی و اجتماعی مختلفی می‌آیند. روانپزشک باید به این تفاوت‌ها احترام بگذارد و درمان را بر اساس ارزش‌های بیمار تنظیم کند.

۱۸. کار تیمی (Teamwork Skills)

روانپزشکان اغلب با سایر متخصصان، از جمله روانشناسان، مددکاران اجتماعی و پزشکان عمومی همکاری می‌کنند. توانایی کار تیمی به آن‌ها کمک می‌کند تا درمانی جامع برای بیماران ارائه دهند.

۱۹. داشتن رویکرد انسانی (Humanistic Approach)

یک روانپزشک خوب نباید فقط به بیمار به‌عنوان یک پرونده‌ی پزشکی نگاه کند، بلکه باید درک کند که او انسانی با احساسات، تجربیات و نیازهای منحصر‌به‌فرد است.

۲۰. دقت و جزئی‌نگری (Attention to Detail)

برخی علائم بیماری‌های روانی ممکن است بسیار ظریف باشند. روانپزشک باید دقت بالایی داشته باشد تا نکات مهم را تشخیص دهد و از نشانه‌های جزئی غافل نشود.

۲۱. مهارت تنظیم مرزهای حرفه‌ای (Setting Professional Boundaries)

روانپزشک باید مرزهای مشخصی بین خود و بیماران تعیین کند. ایجاد روابط شخصی با بیماران یا مداخله‌ی بیش از حد در زندگی آن‌ها، می‌تواند روند درمان را مختل کند.

۲۲. توجه به رفاه بیمار (Patient-Centered Care)

یک روانپزشک خوب باید درمان را بر اساس نیازهای واقعی بیمار طراحی کند. او باید به‌جای تمرکز صرف بر علائم بیماری، به بهبود کیفیت زندگی بیمار توجه کند.

۲۳. پذیرش محدودیت‌های خود (Recognizing Own Limitations)

روانپزشک نباید تصور کند که همیشه همه‌ی پاسخ‌ها را دارد. در برخی موارد، او باید بیماران را به متخصصان دیگر ارجاع دهد یا از همکاران خود مشورت بگیرد.

۲۴. صداقت و شفافیت (Honesty and Transparency)

روانپزشک باید در مورد وضعیت بیمار، گزینه‌های درمانی و عوارض جانبی داروها کاملاً شفاف باشد. این صداقت به بیمار کمک می‌کند که اعتماد کند و روند درمان را بهتر دنبال کند.

 

یک روانپزشک خوب ترکیبی از مهارت‌های علمی، انسانی و حرفه‌ای را دارد که به او کمک می‌کند تا بیماران را به بهترین شکل ممکن درمان کند.

 

روانشناس کیست؟

متخصص روانشناس فردی است که آموزش‌های تخصصی و آکادمیک در حوزه مطالعه رفتار و فرایندهای ذهنی دیده است و می‌تواند به دیگران کمک کند تا مسائل روان‌شناختی خود را مدیریت کنند و از نظر روانی به تکامل و خودشکوفایی برسند. به‌طور کلی، واژه «متخصص روانشناس» (Psychologist) در مورد افرادی به‌کار می‌رود که در دو حوزه فعالیت دارند.

• از دانش روانشناسی خود برای حل مشکلات روانی مانند اختلال‌های روانی، مشکلات رشدی یا روابط بین‌فردی استفاده می‌کنند.
• به عنوان «دانشمندان علوم انسانی و اجتماعی» (Humanistic and Social Scientists) به تحقیق و آموزش در حوزه روانشناسی می‌پردازند.

  همچنین روانشناس‌ها به سه‌دسته اصلی تقسیم می‌شوند که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم.

  • روانشناس‌های کاربردی: این افراد به‌صورت عملیاتی از اصول روانشناسی برای تحقیق و حل مسائل روانی مراجع‌ها استفاده می‌کنند. روانشناس‌های تربیتی، صنعتی‌وسازمانی و سلامت از انواع روانشناس‌های کاربردی محسوب می‌شوند.
  • روانشناس‌های پژوهش‌گر: این افراد به مطالعه و آزمایش بر روی انسان‌ و حیوانات می‌پردازند. محل کار روانشناس پژوهش‌گر در دانشگاه‌ها، مشاغل خصوصی یا تحقیقات دولتی است. پژوهش‌های این متخصصان در حوزه گسترده‌ای از جمله فرایندهای شناختی، «علوم اعصاب» (Neuroscience)، شخصیت، رشد و رفتار اجتماعی انجام می‌شود.
  • روانشناس‌های سلامت روان: این متخصصان برای بهبود حال افراد دارای اختلال روانی یا ناتوانی‌های ذهنی و جسمی تلاش می‌کنند. متخصصان سلامت روان شامل «روانشناسان بالینی» (Clinical Psychologists)، «روانشناسان مشاور» (Counseling Psychologists) و «روانشناسان مدرسه» (School Psychologists) می‌شود.

  «انجمن روانشناسی آمریکا» (American Psychological Association |APA) به عنوان معتبرترین کانون فعال در حوزه روانشناسی در دنیا، ۵۴ حوزه فعالیت حرفه‌ای و کسب‌وکار روانشناسی مختلف را معرفی کرده است. بیشتر مردم در مواجهه با سؤال روانشناس کیست تنها به‌ یاد روانشناس‌های کاربردی می‌افتند، در حالی‌که متخصصان روانشناسی فعالیت‌های علمی بسیار گسترده‌ای دارند.

  کسب و کار روانشناس

  حوزه‌های فعالیت روانشناس بسیار گسترده هستند و به‌طور معمول، متخصص‌های روانشناسی در چند حوزه به صورت موازی فعالیت می‌کنند. برای مثال، بخشی از هفته خود را به روان‌درمانی مراجع‌ها در کلینیک اختصاص می‌دهند، بخشی از هفته را مشاوره‌های تبلیغات یا جذب‌واستخدام در حوزه روانشناسی صنعتی‌وسازمانی می‌کنند و انتهای هفته خود را به آموزش و تربیت کارآموزان روانشناسی می‌پردازند. حال که می‌دانیم روانشناس کیست و با سه دسته اصلی روانشناسان آشنا شده‌ایم، وقت آن شده تا به کسب و کار روانشناس در جامعه اشاره کنیم. در ادامه، مهم‌ترین حوزه‌های فعالیت روانشناس را مبتنی بر شاخه‌های روانشناسی توضیح می‌دهیم.

   
  • «روانشناسی بالینی» (Clinical Psychology): به افراد دارای مشکلات روانی کمک می‌کنند تا با حال بد خود کنار بیایند و با کمک تکنیک‌های روان‌درمانی بهبود بیابند.
  • «روانشناسی صنعتی‌وسازمانی یا شغلی» (Industrial Organizational Psychology or Occupational Psychology): به نیروهای شرکتی کمک می‌کنند تا بازدهی بهتری داشته، از کار خود لذت‌ ببرند و روابط سازمانی پایدار و مؤثر داشته باشند. همچنین با ارزیابی وضعیت روانی، توانمندی‌ها و ویژگی‌های شخصیتی نیروهای مناسب را برای شرکت جذب می‌کنند.
  • «مشاوره پیش‌از ازدواج» (Premarital Counseling): به افراد در شُرُف ازدواج کمک می‌کنند تا خودشان و شریک آینده زندگی‌شان را به‌شناسند.
  • «مشاوران انتخاب رشته» (Field Selection Consultants): به دانش‌آموزان و دانش‌جویان کمک می‌کنند تا رشته تحصیلی و فعالیت شغلی منطبق با توانمندی‌ها و ویژگی‌های شخصیتی‌شان پیدا کنند.
  • «روانشناسی ورزشی» (Sports Psychology): به ورزشکاران کمک می‌کنند تا بر روی مسابقات تمرکز کنند، انگیزه بالا داشته باشند و استرس خود را کنترل کنند.
  • «روانشناسی تربیتی» (Educational psychology): به دانش‌آموزان و دانشجویان کمک می‌کنند تا بر روی فرایندهای درسی تمرکز کنند و چالش‌های زندگی خود را برطرف کنند. همچنین بهترین شیوه‌های آموزشی را برای دانش‌آموزان انتخاب می‌کنند.
  • «روانشناسی بالینی کودک» (Clinical Child Psychology): مشکلات روانی کودکان را تشخیص داده و بهبود می‌دهند.
  • «روانشناسی بالینی خانواده» (Clinical Family Psychology): تعارض‌های خانوادگی را التیام می‌دهند.
  • «روانشناسی کودکان با نیازهای ویژه» (Rehabilitation psychology): با استفاده از تمرینات مختلف کودکان دارای معلولیت یا ناتوانی‌های ذهنی و رفتاری را توانمند می‌کنند.
  • «روانشناسی شناختی» (Cognitive Psychology): به ارزیابی شیوه‌های یادگیری بدون فراموشی، «ضریب هوشی» (Integigence Quitiont |IQ) و «هوش هیجانی» (Emotional Quitiont |EQ)، حل مسئله و تصمیم‌گیری، انواع تفکر، تشخیص خطاهای شناختی، هیپنوتیزم و مدل‌های تلقین می‌پردازد.

 

 

 

• • «روانشناسی مثبت‌گرا» (Positive Psychology): شیوه‌هایی را برای مثبت‌نگری، زندگی شاد، افزایش انگیزه و انرژی و امیدواری بیشتر به آینده تدوین می‌کند.
  • «روانشناسی تجربی» (Experimantal Psychology): روش‌های علمی را برای تحقیقات روانشناسی طراحی می‌کند تا نتایج دقیق‌تری به‌دست بیاید.
  • «روانشناسی اجتماعی» (Social Psychology): به تأثیر حضور حقیقی یا تخیلی افراد در گروه بر یک‌دیگر، تصمیم‌های جمعی و روابط درون تیمی می‌پردازد.
  • «روانشناسی سالمندی» (Geropsychology): به ارزیابی وضعیت روانی سالمندان، حفظ انگیزه در دوره بازنشستگی، سازگاری با پدیده آشیانه خالی، افسردگی سالمندی، افزایش مثبت‌اندیشی و مواجهه با مرگ می‌پردازد.
  • «روانشناسی قانونی» (Forensic Psychology): در تیم‌های قضایی قرار می‌گیرد و به ارزیابی وضعیت روانی مجرمان، پدیده جرم و شیوه تحقیق‌های قانونی مشغول می‌شوند.
  • «روانشناسی سلامت» (Health psychology): تأثیر وضعیت روانی افراد را بر روی سلامت جسمی آن‌ها ارزیابی می‌کند. همچنین سعی در شناسایی عادت‌های ناسالم افراد و عوامل روانی تأثیرگذار بر بیماری‌ها دارد.
  • «روانشناسی تبلیغات» (Advertisement Psychology): شیوه‌هایی را برای تأثیرگذاری بر مخاطب، هدایت و متقاعد کردن او در راستای خرید محصولات یا خدمات تدوین می‌کند.
  • «روانشناسی فرهنگی» (Cross Cultural Psychology): تأثیر فرهنگ‌های مختلف بر روی نگرش اعضای جامعه و روابط اجتماعی آن‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهد.
  • «روانشناسی محیط‌گرا» (Environmental Psychology): به ارزیابی اقلیم‌های مختلف بر روی وضعیت روانی افرادی که در آن مناطق زندگی می‌کنند می‌پردازد.
  • «روانشناسی تطبیقی» (Comparative psychology): با ارزیابی و تحقیق بر روی حیوانات نزدیک به انسان، اطلاعات زیادی از فرایندهای روانی آن‌ها به‌دست می‌آورد و فرضیاتی در رابطه با فرایندهای روانی انسان تولید می‌کند.
  • «روانشناسی فیزیولوژیک» (Biological or physiologic Psychology): تأثیر فرایندهای بیولوژیک بدن و عوامل زیستی را بر روی فرایندهای روانی مورد ارزیابی قرار می‌دهد.
  • «عصب‌روانشناسی» (Neuropsychology): با استفاده از ارزیابی‌های مغزی، اختلال‌های مختلف روانی را تشخیص داده و تأثیر مغز را بر این اختلال‌ها روشن می‌کند. همچنین درمان‌های عصب‌شناسی برای برخی اختلال‌ها مانند بیش‌فعالی تدوین می‌کند.
  • «روانشناسی اعتیاد» (Addiction Psychology): روانشناسی اعتیاد بهترین شیوه‌های تغییر عادات را ابداع کرده، در مواجهه با فشار روانی دوره ترک به مراجع‌ها کمک می‌کند و با انجام تحقیقات، عوامل ایجاد اعتیاد در افراد و قشر آسیب‌پذیر جامعه را شناسایی می‌کند.

  متخصصان روانشناسی به‌طور میانگین ۶ سال آموزش‌های تخصصی می‌بینند و با گذراندن مقطع «کارشناسی» و «کارشناسی ارشد» وارد بازار کار می‌شوند. حال می‌دانیم که روانشناس کیست و در چه مشاغلی فعالیت دارد.

  تفاوت کار روانشناس و روانپزشک

  روانشناس‌های فعال در حوزه آسیب‌های روانی، متخصصان روانشناسی بالینی نام داشته و در فضای درمانی به آن‌ها «رواندرمانگر» (Psycho Therapist) گفته می‌شود . روان‌پزشک‌ها نیز پزشک‌های عمومی هستند که به‌‌صورت تخصصی در گرایش روان‌پزشکی آموزش دیده‌اند. در ادامه، به‌صورت دقیق‌تر فعالیت‌های هر کدام را توضیح می‌دهیم.

  • فعالیت حرفه‌ای روانشناس بالینی: متخصص بالینی دارای مدرک «کارشناسی ارشد» (Master Degree) یا «دکتری» (PhD or PsyD) روانشناسی بالینی است. او رویکرد درمانی خاصی دارد و بر اساس مدل درمانی خود، شروع به روان‌درمانی می‌کند. فرایند روان‌درمانی متخصص بالینی صرفاً با گفتار درمانی (talk therapy) اتفاق میفتد. مدت‌زمان جلسات روان‌درمانی بین ۴۵ دقیقه تا یک ساعت است. در ادامه، مراحل روان‌درمانی متخصص روان‌شناسی بالینی را بیان می‌کنیم.
    • گرفتن شرح حال کامل به‌همراه همدلی و تحکیم «رابطه درمانی» (Teraputic Relationship)
    • تشخیص مشکلات روانی و دلایل شکل‌گیری آن‌ها
    • انجام آموزش‌های درمانی لازم در صورت نیاز
    • استفاده از مدل‌ درمانی و به‌کار بردن انواع تکنیک‌های «شناختی» (Cognitive)، «هیجانی» (Emotional) و «رفتاری» (Behavioral) برای درمان اختلال روانی
  • فعالیت حرفه‌ای روان‌پزشک: روان‌پزشک بعد از گذراندن دوره پزشکی عمومی، مدرک تخصصی روان‌پزشکی را دریافت می‌کند و با استفاده از داروهای روان‌پزشکی به درمان اختلال‌های روانی می‌پردازد. در بیشتر مواقع، فرایند درمانی روان‌پزشک شامل گرفتن شرح‌حال جزئی، تشخیص اختلال روانی و تجویز دارو برای درمان اختلال می‌شود. مدت‌زمان درمان جلسات ویزیت روان‌پزشک بسیار کمتر از روانشناس است.

  در نتیجه سه تفاوت اصلی روانشناس و روانپزشک در استفاده از دارو، تحصیلات متفاوت و مدت‌زمان جلسات است. با توجه به این تفاوت‌ها، هر کدام از این متخصص‌ها در موقعیت خاصی اثرگذارتر عمل می‌کنند. حال به‌طور کامل می‌دانیم روانشناس کیست و تفاوت او با روان‌پزشک چیست. در ادامه، هر کدام از این موقعیت‌ها را بیان می‌کنیم.

  در چه مواقعی به روانشناس بالینی نیاز داریم؟

  فرایندهای روان‌درمانی برای موارد متعددی کاربرد دارد که در ادامه بیان می‌کنیم.

  • اختلالات روانی سطحی‌تر: برای اختلالات روانی نه‌چندان شدید مانند اضطراب، فوبیا و افسردگی خفیف.
  • روابط بین‌فردی: مشکلات روابط بین‌فردی و مهارت‌های زندگی.
  • مشکلات شخصیتی: اختلال‌های شخصیتی و منش‌شناختی.
  • درمان غیردارویی: افرادی که تمایل به مصرف داروهای روان‌پزشکی ندارند.

  پیشنهاد می‌شود که برای شروع فرایند درمان، در ابتدا با داروهای روان‌پزشکی مواجه نشوید و بعد از مشورت با روان‌شناس به روان‌پزشک مراجعه کنید.

   

  چه موقع به روانپزشک نیاز داریم

  در برخی موارد، درمان‌های دارویی اهمیت بسیار زیادی پیدا می‌کند و مراجعه به روان‌پزشک بسیار ضروری می‌شود. این موارد را در ادامه بیان می‌کنیم.

  • اختلالات روانی شدید: وجود اختلالات روانی بسیار شدید (مانند «افسردگی عمده» (Majer Deppresion)).
  • ریشه‌های زیستی: وجود اختلال‌هایی که عوامل زیستی بسیار قوی دارند (مانند «اختلال دوقطبی» (Bipolar Disorder)).
  • توهم و هذیان: وجود «توهم» (Hallusination) و «هذیان» (Dellusion) در افراد.
  • عدم همکاری بیمار: وجود بیمارانی که برای فرایند درمانی همکاری ندارند یا از نظر هوشی یا آگاهی، امکان روان‌درمانی ندارند.
  • درمان فوری: افرادی که به دلایلی نیاز به درمان سریع اختلال دارند (برای مثال، نزدیک بودن روز کنکور).

  در نتیجه فعالیت حرفه‌ای روانشناس و روان‌پزشک به‌طور کامل با یکدیگر تفاوت دارد و هر کدام در موارد خاصی مورد نیاز هستند. حال می‌دانیم روانشناس کیست و چه زمان‌هایی باید به روانشناس بالینی مراجعه کرد.

  اثر‌گذارترین روانشناسان تاریخ

  حال که تا این بخش از مطلب مجله فرادرس، می‌دانیم روانشناس کیست و چه‌کار می‌کند، وقت آشنایی با اثرگذارترین روانشناسان است. علم روانشناسی مسیر پرفراز و نشیبی در طول تاریخ داشته و با نجات بیماران روانی از زندان‌ها و شکنجه‌های قرون وسطا، کمک بزرگی به نسل بشر، کاهش اختلالات روانی و افزایش رفاه زندگی کرد. در ادامه، ۱۰ نفر از اثرگذارترین روانشناسان تاریخ را نام می‌بریم.

  1. «فردریک اسکینر» (Burrhus Frederic Skinner): او مدافع سرسخت رویکرد رفتاری بود و با فعالیت‌های خود، این مکتب رفتارگرایی را به یکی از مهم‌ترین رویکردهای روانشناسی تبدیل کرد. برخی از تکنیک‌های درمانی او مانند «اقتصاد ژتونی» (Token Economies) و «اصلاح رفتاری» (Behavior Modification) هنوز هم به‌صورت گسترده در دنیا استفاده می‌شود.
  2. «ژان پیاژه» (Jean Piaget): ژان پیاژه تأثیرگذارترین فرد در تاریخ برای فهم فرایند رشد شناختی کودکان است. فعالیت‌های او تغییرات بزرگی در شاخه‌های روانشناسی شناختی، روانشناسی رشد و روانشناسی تربیتی ایجاد کرد.
  3. «زیگموند فروید» (Sigmund Freud): به‌یقین فروید معروف‌ترین و بحث‌برانگیزترین روانشناس دنیا است. نظریات او به‌عنوان «مکتب روانکاوی» (Psychoanalitic) در دنیا شناخته شد و به جامعه علمی دنیا نشان داد که مؤلفه‌های زیستی تنها دلایل اختلال‌های روانی نیست.
  4. «آلبرت بندورا» (Albert Bandura): فعالیت‌های آلبرت بندروا در سال ۱۹۶۰، نقش بسیار مؤثری در انقلاب مکتب شناخت در حوزه روانشناسی داشت. «نظریه یادگیری اجتماعی» (Social Learning Theory) تأکید بسیار زیادی بر روی «یادگیری مشاهده‌ای» (Observational Learning)، «تقلید» (Imitation) و «الگویابی» (Modeling) داشت.
  5. «لئون فستینگر» (Leon Festinger): نظریه «ناهماهنگی‌های شناختی» (Cognitive Dissonance) و «مقایسه اجتماعی» (Social Comparison) در حوزه روانشناسی اجتماعی حاصل نبوغ فستینگر است. این دانشمند نقش زیادی در شناخت تأثیر موقعیت‌های اجتماعی بر افراد دارد.
  6. «ویلیام جیمز» (William James): ویلیام جیمز به‌عنوان پدر علم روانشناسی معرفی شده است. آثار او در زمان خود کمک‌های فراوانی کرد تا علم روانشناسی از پزشکی و فلسفه جدا شده و به‌عنوان یک علم مستقل محسوب شود. در حال حاضر تلاش‌ها و نوشته‌های او در کتابی ۱۲۰۰ صفحه‌ای به‌نام «اصول روانشناسی» (The Principles of Psychology) موجود است.
  7. «ایوان پاولوف» (Ivan Pavlov): این پژوهشگر خودش را روانشناس نمی‌دانست اما تحقیقات او در ابداع «نظریه شرطی‌سازی کلاسیک» (Classical Conditioning)، کمک‌های زیادی به شکل‌گیری نظریه‌های یادگیری امروزی و پیشرفت رویکرد رفتاری کرد. پاولوف در تحقیقات خود از «شیوه‌های تجربی‌» (Experimental Methods) و علمی استفاده می‌کرد. در نتیجه تلاش‌های او باعث شد تا علم روانشناسی از مفاهیم انتزاعی و ناملموسی مانند ناهشیار یا رویاها گذر کند و به ارزیابی‌های عینی و ملموس رفتاری به‌پردازد.
  8. «کارل راجرز» (Carl Rogers): کارل‌ راجرز از نظریه‌پردازان رویکرد انسان‌گرا بود و به توانمندی‌ها و ظرفیت‌های بالقوه افراد توجه ویژه داشت. نظریات او تأثیرات عظیمی بر روی روانشناسی و آموزش داشت. همچنین آفریننده مدل درمانی «مراجع‌محور» (Client Centered Therapy) است.
  9. «اریک اریکسون» (Erik Erikson): مراحل رشد روانی‌-اجتماعی اریکسون مهم‌ترین و تأثیرگذارترین نظریه در شاخه روانشناسی رشد است که به‌طور کامل تغییرات رشدی افراد را در قالب «مراحل رشدی» (Developmental Stages) تببین کرد. همچنین مدل درمان «روانشناسی خود» (Ego Psychology) مبتنی بر رویکرد «روان‌کاوی» (Psychoanalytic) نیز با همکاری «آنا فروید» (دختر زیگموند فروید) و اریک‌ اریکسون ابداع شد.
  10. «لئون ویگوتسکی» (Lev Vygotsky): این دانشمند روسی تنها ۳۸ سال عمر کرد و در دوران حیات خود چندان معروف نشد، یکی از مهم‌ترین دلایل آن، ناشناخته بودن آثار این دانشمند در کشورهای غربی تا همچین چند دهه اخیر است. اما نوشته‌های او تأثیرات بزرگی در نظام آموزشی و تربیتی سال‌های اخیر داشته است. همانند ژان‌پیاژه، فعایت‌های ویگوتسکی تأثیر قابل توجهی بر روانشناسی رشد و روانشناسی آموزشی داشته است.

  البته ده‌‌ها دانشمند تأثیرگذار دیگر نیز در حوزه روانشناسی وجود دارد، اما سعی کردیم تا به‌صورت خلاصه، مهم‌ترین این دانشمندان را نام ببریم.

  توانمندی‌های روانشناس فعال در حوزه تحقیقات

  حوزه پژوهشی نیاز به افرادی دارد که به کار با اطلاعات، مباحث نظری و بنیادی روانشناسی علاقه‌مند هستند. در ادامه، ویژگی‌های این افراد را معرفی می‌کنیم.

  • «اشتیاق به یادگیری» (Learner): پایبندی به مطالعه همیشگی در طول عمر، از صلاحیت‌های روانشناس است. زیرا با توجه به حجم زیاد تحقیقات روانشناسی در دنیا، همواره ایده‌های جدید و رویکردهای نوینی به‌وجود می‌آیند. در نتیجه روانشناس با مشارکت در سمینارها و مطالعه پژوهش‌های جدید، همواره باید اطلاعات خود را به‌روز کند.
  • «علاقه به جست‌وجوی اطلاعات» (Input): اگر پژوهشگران حوزه روانشناس از جستجو کردن و گردآوری اطلاعات لذت ببرند، به‌سرعت در حوزه تحقیقی و پژوهشی پیشرفت می‌کنند و به‌موفقیت می‌رسند.

  البته بسیاری از ویژگی‌های ذکر شده در روانشناس فعال در حوزه سلامت مانند «علاقه‌ به مسائل فرهنگی» یا «داشتن تفکر تحلیلی» برای روانشناس فعال در حوزه تحقیقات نیز اهمیت دارد.

  وظایف روانشناس :

  تا اینجا یاد گرفتیم که روانشناس کیست و اثرگذارترین روانشناس‌های تاریخ آشنا شده‌ایم، حال وقت آن رسیده تا با انواع وظایف روانشناس آشنا شویم. در ادامه، مهم‌ترین حوزه‌های فعالیت روانشناس را نام می‌بریم.

  • وظایف روانشناس در اورژانس اجتماعی: روانشناسان اورژانس با همکاری تیم اورژانس تلاش می‌کنند تا در بحران‌های طبیعی، افرادی که با تروما مواجه می‌شوند را آرام کرده و با شرایط جدید سازگار کنند. همچنین زمانی که فردی در معرض خودکشی بوده یا در خطر شدیدی قرار دارد، این روانشناس‌ها با افراد تحت خطر ارتباط گرفته و سعی می‌کنند تا وضعیت را تحت کنترل بگیرند.
  • وظایف روانشناس در مراکز ترک اعتیاد: متخصصان روانشناسی در مراکز ترک اعتیاد به مراجعه‌کننده‌ها کمک می‌کنند تا دوره ترک را با موفقیت به‌پایان برسانند، فشار ترک را راحت‌تر تحمل کنند، افکار ناکارآمد خود را در حوزه مواد تغییر دهند و زندگی جدیدی را شروع کنند.
  • وظایف روانشناس در مراکز توانبخشی: روانشناس‌های متخصص نیازهای ویژه آموزش‌های تخصصی در حوزه ارتباط با کودکان دارای نیازهای ویژه مانند کودکان «اوتیسم» (Autism) یا دارای «سندرم داون» (Down Syndrom) می‌بینند. همچنین شیوه‌هایی را برای ارزیابی میزان ناتوانی و شیوه‌های توانبخشی یاد می‌گیرند.
  • وظایف روانشناس مدرسه: روانشناس مدرسه در تلاش است تا دانش‌آموزان را در بهترین شرایط فکری و وضعیت روانی قرار دهد تا با بیشترین بازدهی ممکن درس بخوانند. همچنین در برطرف کردن چالش‌های بین‌فردی، مشکلات خانوادگی و دغدغه‌های «وجودی» (Existential) دوران نوجوانی (زیر سؤال بردن مسائل بنیادین) دانش‌آموزان را همراهی می‌کنند.
  • وظایف روانشناس بالینی در بیمارستان: روانشناس بالینی در بیمارستان‌ها با استفاده از شیوه‌های تشخیصی مانند مصاحبه تشخیصی، ارزیابی رفتاری و تست‌های روانشناسی به تشخیص اختلال‌های بیماران روانی می‌پردازد. همچنین با «آموزش‌های روانشناختی» (Psycho Education) به بیماران، مفاهیم مختلف مانند مهارت‌های اجتماعی، خودکنترلی یا حل مسئله بیماران را افزایش می‌دهد تا سازگاری بیشتری با محیط پیدا کنند. همچنین برای بیماران مستعد، جلسات روان‌درمانی فردی و گروهی برگزار می‌کند.
  • وظایف روانشناس سلامت: بیشتر فعالیت‌های روانشناسان سلامت به‌صورت پژوهشی بوده و با هدف پیدا کردن عوامل روانی دخیل در بیماری‌های جسمی است. برای مثال، «تأثیر خشم سرکوب شده بر سرطان» یا «تأثیر استرس بر فشار خون یا بیماری‌های قلبی» در حوزه روانشناسی سلامت مطرح می‌شود. همچنین به بیماران کمک می‌کنند تا خودشان را در بهترین حالت بهداشت روانی قرار دهند و با این کار، مسیر بهبود بیماران را تسهیل می‌کنند.
  • وظایف روانشناس عمومی: فعالیت‌های تخصصی روانشناس‌های عمومی در حوزه پژوهش‌های بنیادین و کاربردی روانشناسی است. اما با توجه به عمومیت این شاخه از روانشناسی، متخصصان روانشناسی عمومی در تمام حوزه‌های فعالیت روانشناسی می‌توانند فعالیت قابل توجهی داشته باشند.
  • وظایف روانشناس کودک: متخصصان روانشناسی کودک به روانشناس‌های بالینی کودک‌، روانشناس‌های کودکان با نیازهای ویژه و روانشناس‌های تربیتی تقسیم می‌شوند. اما روانشناس کودک بیشتر به روانشناس بالینی کودک گفته می‌شود که به ارزیابی، علت‌شناسی و درمان اختلال‌های روانی کودکان می‌پردازند.

  البته وظایف روانشناس بستگی به حوزه فعالیت او دارد. بسیاری از روانشناس‌ها فعالیت‌های متنوع دیگری دارند و اینجا تنها به مهم‌ترین آن‌ها اشاره کرده‌ایم. تا اینجا با تمام اطلاعات مورد نیاز برای این‌که بدانیم روانشناس کیست و چه فعالیت‌هایی انجام می‌دهد آشنا شده‌ایم. حال بخواهید وارد حوزه روانشناسی شوید، با آگاهی کامل این کار را انجام خواهید داد.

  سؤالات متداول

  حال که در مطلب از مجله فرادرس به‌طور کامل با مفاهیم پیرامون روانشناس و علم روانشناسی آشنا شده‌ایم، می‌توانیم به سؤالات متداول در حوزه روانشناسی بپردازیم.

  روانشناس زرد کیست و روانشناسی زرد را چگونه تشخیص دهیم؟

  روانشناسی زرد به مفاهیمی از علم روانشناسی گفته می‌شود که پایه‌های علمی قوی ندارند و بیشتر از تجربیات روانشناس زرد بیان شده یا نوشته می‌شود. همچنین به مفاهیم روانشناسی که با هدف تبلیغاتی ساده‌ شده و عمق یا دقت خود را از دست داده‌اند نیز روانشناسی زرد گفته می‌شود. البته به این معنا نیست که روانشناسی زرد لزوماً اشتباه یا ناکارآمد باشد، اما نمی‌توان به آن اتکا کرد و احتمال اشتباه بودن آن بسیار زیاد است.

  بهترین روانشناس کیست؟

  بهترین روانشناس کسی است که توانایی همدلی، تحلیل اطلاعات و تفکر خلاقانه داشته باشد. همچنین قابل اعتماد بوده و استانداردهای اخلاقی محکمی داشته باشد. برای این‌که بدانیم بهترین روانشناس کیست نیاز داریم کمی با اطلاعات روانشناسی آشنا شده‌ باشیم.

  آیا روانشناس میتواند  دارو تجویز کند ؟

  خیر؛ روانشناس به‌هیچ‌عنوان اجازه تجویز دارو ندارد. او تنها می‌تواند نیاز به دارو را تشخیص دهد و برای درمان دارویی، مراجعه‌کننده را به روان‌پزشک

   

 

بهترین روانشناس ایران

بهترین روانشناس کشور

بهترین روانشناس زن

بهترین روانشناس مرد

بهترین روانشناس آقا

بهترین روانشناس خانم

بهترین روانشناس ایران

بهترین روانشناس مهرشهر

بهترین روانشناس طهران

بهترین روانشناس کرج

بهترین روانشناس اصفهان

بهترین روانشناس مشهد

بهترین روانشناس خوزستان

بهترین روانشناس شیراز

بهترین روانشناس بوشهر

بهترین روانشناس شمال

بهترین روانشناس رامسر

بهترین روانشناس شهسوار

بهترین روانشناس گرگان

 

بهترین روانشناس بندرانزلی

بهترین روانشناس رشت

بهترین روانشناس آستارا

بهترین روانشناس اردبیل

بهترین روانشناس تبریز

بهترین روانشناس آذربایجان

بهترین روانشناس ارومیه

بهترین روانشناس کردستان

بهترین روانشناس سنندج

بهترین روانشناس کرمانشاه

بهترین روانشناس مهباد

بهترین روانشناس میانه

بهترین روانشناس قزوین

بهترین روانشناس زنجان

بهترین روانشناس همدان

بهترین روانشناس فارس

بهترین روانشناس ترک

بهترین روانشناس کرد

بهترین روانشناس شیراز

بهترین روانشناس بندرعباس

بهترین روانشناس سیستان

بهترین روانشناس سیستان و بلوچستان

بهترین روانشناس کرمان

بهترین روانشناس بم

بهترین روانشناس زاهدان

بهترین روانشناس یزد

بهترین روانشناس اصفهان

بهترین روانشناس گلپایگان

بهترین روانشناس نجف آباد

بهترین روانشناس اراک

بهترین روانشناس کاشان

بهترین روانشناس کاشمر

بهترین روانشناس بیرجند

بهترین روانشناس بروجرد

بهترین روانشناس بجنورد

بهترین روانشناس جیرفت

بهترین روانشناس جهان

بهترین روانشناس خرم آباد

بهترین روانشناس لرستان

بهترین روانشناس شوش

بهترین روانشناس ایلام

بهترین روانشناس مازندران

بهترین روانشناس ساری

بهترین روانشناس چالوس

بهترین روانشناس نوشهر

بهترین روانشناس تویسرکان

بهترین روانشناس خلخال

بهترین روانشناس جهانشهر

بهترین روانشناس عظیمیه

 

بهترین روانشناس قم

بهترین روانشناس چهارمحال بختیاری

بهترین روانشناس گناوه

بهترین روانشناس کیش

بهترین روانشناس قشم

بهترین روانشناس چابهار

بهترین روانشناس فردیس

بهترین روانشناس فیروزکوه

 

بهترین روانشناس

بهترین روانشناس

بهترین روانشناس

 

 

 

توضیحات

نوشته شده توسط مدیر سایت

دسته: مطالب مرتبط با روانشناسی

مطالب حوزه روانشناسی

مرکز روان,مرکزروان,روانشناس,روان شناس,روانپزشک,روان پزشک,مشاور,اعتیاد,ترک اعتیاد,مخدر,مواد مخدر,دوقطبی,اسکیزو,اسکیزوفرن,روان درمانگر,مرکزروان البرز,مرکز روان تهران,مراکزروان,مراکز روان,نقشه مغزی,,مراکز روان,مراکزروان,روان,روانی,روانی مزمن,بیمار روانی,تیمارستان,مرکز روان استان البرز,مرکز روان شهرستان کرج,مرکز روان,بهترین مرکز روان,مرکز روان کشور,مرکز روان ایران,مرکز روان ملی,مرکز روان بین المللی,مرکز اعصاب و روان البرز,مرکز اعصاب و روان کرج,کلینیک اعصاب و روان البرز,کلینیک اعصاب و روان کرج,کلینیک روان البرز,کلینیک روان کرج,مرکز روانشناسی البرز,مرکز روانپزشکی البرز,مرکز روانشناسی کرج,مرکز روانشناسی البرز,مرکز روان استان البرز,اعصاب و روان استان البرز,بهترین روانپزشک,بهترین روانپزشک البرز,بهترین روانپزشک استان البرز,بهترین روانپزشک کرج,بهترین روانپزشک شهرستان کرج,بهترین روانپزشک,بهترین روانشناس,بهترین بیمارستان روانپزشکی کرج,بهترین بیمارستان روانپزشکی البرز,بهترین بیمارستان روانپزشکی استان البرز,آمبولانس بیماران روانی,آمبولانس بیماران اعصاب و روان,بهترین روانشناس,بهترین مشاور,سکس تراپی,خانواده درمانی,زوج درمانی,گروه درمانی,مشاوره آنلاین در کرج,مشاوره آنلاین در البرز,شیزوفرنی,بایپولار,پارانویید,کودک روان,سالمند روان,بهزیستی,بهزیستی استان البرز,بهزیستی کشور,وزارت بهداشت
مرکز روان آذربایجان شرقی,مرکز اعصاب و روان آذربایجان شرقی,مرکز روان آذربایجان غربی,مرکز اعصاب و روان آذربایجان غربی,مرکز روان اردبیل,مرکز اعصاب و روان اردبیل,مرکز روان اصفهان,مرکز اعصاب و روان اصفهان,مرکز روان البرز,مرکز اعصاب و روان البرز,مرکز روان ایلام,مرکز اعصاب و روان ایلام,مرکز روان بوشهر,مرکز اعصاب و روان بوشهر,مرکز روان تهران,مرکز اعصاب و روان تهران,مرکز روان چهارمحال و بختیاری,مرکز اعصاب و روان چهارمحال و بختیاری,مرکز روان خراسان جنوبی,مرکز اعصاب و روان خراسان جنوبی,مرکز روان خراسان رضوی,مرکز اعصاب و روان خراسان رضوی,مرکز روان خراسان شمالی,مرکز اعصاب و روان خراسان شمالی,مرکز روان خوزستان,مرکز اعصاب و روان خوزستان,مرکز اعصاب و روان مرکز روان زنجان,مرکز اعصاب و روان زنجان,مرکز اعصاب و روان مرکز روان سمنان,مرکز اعصاب و روان سمنان,مرکز روان سیستان و بلوچستان,مرکز اعصاب و روان سیستان و بلوچستان,مرکز روان فارس,مرکز اعصاب و روان فارس,مرکز روان قزوین,مرکز اعصاب و روان قزوین,مرکز روان قم,مرکز اعصاب و روان قم,مرکز روان کردستان,مرکز اعصاب و روان کردستان,مرکز روان کرمان,مرکز اعصاب و روان کرمان,مرکز روان کرمانشاه,مرکز اعصاب و روان کرمانشاه,مرکز روان کهگیلویه وبویراحمد,مرکز اعصاب و روان کهگیلویه وبویراحمد,مرکز روان گلستان,مرکز اعصاب و روان گلستان,مرکز روان گیلان,مرکز اعصاب و روان گیلان,مرکز روان لرستان,مرکز اعصاب و روان لرستان,مرکز روان مازندران,مرکز اعصاب و روان مازندران,مرکز روان مرکزی,مرکز اعصاب و روان مرکزی,مرکز روان هرمزگان,مرکز اعصاب و روان هرمزگان,مرکز روان همدان,مرکز اعصاب و روان همدان,مرکز روان یزد,مرکز اعصاب و روان یزد,