لیتیم (به انگلیسی: Lithium)

رده درمانی: داروهای تثبیت‌کننده خلق

اشکال دارویی: قرص

موارد مصرف

لیتیم در درمان اختلال دوقطبی و بیشتر فاز شیدایی آن مصرف می‌شود.این ماده در وهله اول به عنوان داروی روانپزشکی و برای درمان اختلال دوقطبی و اختلال افسردگی عمده مقاوم به درمان استفاده می شد. لیتیم سالهاست که تحقیقات بالینی گسترده ای دارد. این دارو می تواند خطر خودکشی را کاهش دهد.

مکانیسم اثر

این دارو تثبیت‌کننده خلق است. احتمالاً به دلیل شباهت یون لیتیوم به یون سدیم، جایگزین سدیم شده‌و در ایجاد پتانسیل عمل در سلول‌های عصبی اختلال ایجاد می‌کند، بر روی عملکرد واسطه‌های شیمیایی عصبی مثل نوراپی نفرین، سروتونین، دوپامین واستیل کولین و گیرنده‌های آن‌ها تأثیر می‌گذارد.

عوارض جانبی

لیتیم از دسته داروهایی است که ممکن است عوارض جانبی گسترده ای داشته باشد از این رو بایستی مرتب فرد بیمار مصرف کننده تحت کنترل باشد. این دارو چند سالی است که غالبا فقط به افراد دچار اختلال دوقطبی شدیدی که بستری هستند داده می شود. لیتیم ثبات برخی از املاح موجود در خون مانند سدیم و پتاسیم را دستخوش تغییر می کند به این سبب بیشتر ممکن است عوارض جدی داشته باشد. اختلال گوارشی، لرزش، پرنوشی و پر ادراری، افزایش وزن و خیز از عوارض جانبی دارو هستند.عوارض جانبی آن افزایش ادرار ، لرزش دست ها و افزایش تشنگی و عوارض جانبی جدی مثل کم کاری تیروئید ، دیابت بی مزه و مسمومیت با لیتیم را می توان نام برد که با نظارت بر سطح خونی دارو قابل کنترل است.اگر سطح خونی دارو خیلی بیش از حد مجاز باشد علایم اسهال ، استفراغ ، هماهنگی ضعیف ، خواب آلودگی و زنگ زدن در گوش ایجاد می شود .همچنین مصرف لیتیم در بارداری باعث ایجاد مشکلاتی در بچه می شود.اما استفاده از آن در شیردهی بی خطر است.  این دارو در دسته تثبیت کننده خلق قرار می گیرد.