اعتیاد به غذا خوردن یا پرخوری
با توجه به اینکه غذا چیزی است که هیچ یک از ما نمی توانیم بدون آن زندگی کنیم، اعتیاد به غذا ممکن است یک جمله متناقض به نظر برسد. گرسنگی می تواند باعث شود ما از نظر ذهنی خسته، عاطفی تحریک پذیر و از نظر جسمی ناراحت شویم. اما لحظهای که میتوانیم گرسنگی خود را برطرف کنیم، اکثر ما احساس سیری میکنیم و تمرکزمان از غذا تا وعده غذایی بعدی تغییر میکند.
با این حال، برای برخی افراد، غذا منبع تسلی است که فراتر از فواید تغذیهای آن است. برای کسانی که با اعتیاد به غذا دست و پنجه نرم میکنند، با وجود داشتن مقدار زیادی غذا احساس رضایت میکنند، بنابراین احساس خستگی، تحریکپذیری و ناراحتی دائمی را در کسانی که رنج میبرند ایجاد میکند
اعتیاد به غذا وضعیتی است که در آن فرد به خوردن وابستگی پیدا می کند و باعث عدم کنترل، پرخوری و احساس گناه می شود. مانند اعتیاد به مواد مخدر، این اختلال میتواند برای سلامت روان فرد بسیار آزار دهنده باشد و عوارض جسمی متعددی داشته باشد.
فردی که معتاد به غذا است، به خواص مفید غذا، مانند رضایت موقت از خوردن چیزی که طعم خوبی دارد، حساس تر است. معمولاً این مکانیسمها زمانی ظاهر میشوند که بدن فرد فاقد مواد مغذی یا مایعات است یا برای مدت طولانی غذا نخورده است.
با این حال، یک فرد معتاد به غذا به صورت روزانه پذیرای مقدار بیشتری از این مکانیسمهای پاداش خواهد بود. یک معتاد به غذا وقتی گرسنه است به دنبال غذا خوردن نیست بلکه دنبال پاداشی است که میدهد.
به طور طبیعی، اعتیاد به غذا با چاقی، یکی از نگران کننده ترین شرایط جوامع مختلف، ارتباط نزدیکی دارد. برآوردها در مورد تعداد افراد چاق در سطح جهان نشان می دهد که ۲۵ تا ۵۰ درصد افراد چاق هستند. به این ترتیب، کارشناسان ارزیابی اعتیاد به غذا را به عنوان بخشی از درمان چاقی در نظر میگیرند.
علائم اعتیاد به غذا (اعتیاد به خوردن)
از آنجایی که این بیماری به عنوان یک بیماری رسمی شناخته نشده است، تشخیص دقیق علائم اعتیاد به غذا دشوار است. با این حال، چند دستورالعمل کلی وجود دارد که کارشناسان برای تشخیص اینکه آیا یک فرد معتاد به خوردن است یا خیر، ایجاد کرده اند.
بارزترین علامت اعتیاد به غذا پرخوری است، نیاز ناگهانی و تکانشی به خوردن مقدار زیادی غذا. این برای اکثر مردم اتفاق می افتد، اما معتادان به غذا ممکن است به طور مرتب پرخوری کنند.
یکی دیگر از نشانه های بارز اعتیاد به غذا، ناتوانی در کاهش وزن است. داروها، رژیم غذایی و ورزش روی معتادان به غذا تأثیری نمیگذارد، زیرا پرخوری آنها اغلب باعث میشود وزنی که از دست دادهاند، افزایش یابد.
پس از بررسی دقیق تر، باید بتوانید با جستجوی الگوهای رفتاری خاص پیرامون غذاها متوجه شوید که معتاد به مواد غذایی هستید یا خیر. اگرچه داشتن یکی از این علائم به طور خودکار به معنای اعتیاد شما به غذا نیست، اما ممکن است به این معنی باشد که باید با پزشک مشورت کنید:
- اختلال در کنترل هنگام محدود کردن مصرف غذا
- تکانشگری ناگهانی در مورد غذاهای وسوسه انگیز
- افزایش حساسیت به مکانیسمهای پاداش ناشی از خوردن
- هوس های غذایی مکرر، حتی زمانی که سیر هستید
- آسیب اجتماعی به دلیل انگی که به خاطر افایش وزن شما وجود دارد
- ناتوانی در ترک خوردن غذاهایی که برای شما مضر هستند
احساس اضطراب و افسردگی، همراه با سایر علائم سلامت روان، می تواند ناشی از اعتیاد به خوردن باشد. اگر فکر میکنید ممکن است اعتیاد به خوردن داشته باشید، حتماً با پزشک مشورت کنید تا همه شکهایتان برطرف شود.
آیا اعتیاد به غذا همان اختلال پرخوری است؟
اگرچه آنها از نظر ماهیت مشابه هستند، اما تفاوت ظریفی بین اعتیاد به غذا و اختلال پرخوری وجود دارد. در نظر گرفته می شود که اعتیاد به غذا ناشی از یک واکنش بیوشیمیایی در مغز است. در مقایسه، گفته می شود که اختلال پرخوری از مسیر روانی تری ناشی می شود. فردی که از اختلال پرخوری رنج می برد در نتیجه بسیاری از مسائل عاطفی یا محیطی این کار را انجام می دهد. پزشکان بر این باورند که اعتیاد به مواد غذایی بیشتر یک بیماری بیولوژیکی است، زیرا فردی که با اعتیاد به غذا سروکار دارد به برخی مواد غذایی وابستگی شیمیایی دارد. مانند هر وابستگی مبتنی بر مواد، غذاهای خاص همان انتقال دهنده های عصبی مغز را تحریک می کنند.
با این حال، این احتمال وجود دارد که علل بیوشیمیایی و روانی می توانند همپوشانی داشته باشند. بسیاری از متخصصان پزشکی موافقند که اعتیاد به غذا می تواند از عوامل عاطفی و روانی بسیاری نیز سرچشمه بگیرد. بنابراین، ضروری است که هم اعتیاد به غذا و هم اختلال پرخوری نیاز به درمان کامل حرفه ای برای بهبودی مؤثر داشته باشند.
چگونه اعتیاد به خوردن را ترک کنم؟
ترک اعتیاد غذایی باید همیشه تحت راهنمایی و نظارت یک درمانگر، پزشک یا متخصص تغذیه باشد. مانند بسیاری از اعتیادها، ترک اعتیاد به غذا میتواند منجر به علائم ترک مانند اضطراب شود. با این حال، در اینجا اقدامات توصیه شدهای برای ترک اعتیاد به مواد غذایی آورده شده:
بپذیرید که برای زنده ماندن باید غذا بخورید. اغلب، معتادان به غذا سعی می کنند تا حد امکان از غذا دوری کنند. با این حال، بر خلاف سایر اعتیادها، زنده ماندن بدون غذا غیرممکن است. بنابراین، در عوض، بسیار مهم است که بپذیرید که غذا خوردن عالی است – تا زمانی که آن را در حد اعتدال انجام دهید.
وقتی احساس گرسنگی کردید غذا بخورید. متخصصان دریافتهاند که معتادان به مواد غذایی اغلب هنگام تلاش برای ترک غذا، گرسنگی میکشند. از سوی دیگر، برخی افراد پس از سیر شدن به غذا خوردن ادامه میدهند، که به همان اندازه بد است. در مقیاس گرسنگی از ۱ تا ۱۰، شما باید زمانی که احساس گرسنگی می کنید (۲ تا ۳) غذا بخورید و زمانی که سیر شدید (۵ تا ۶) غذا را متوقف کنید.
به طور منظم ورزش کنید. جای تعجب نیست که ورزش منظم دهها مزیت برای سلامتی شما دارد. با این حال، برای افرادی که سعی در ترک اعتیاد به غذا دارند ضروری است، زیرا به راهاندازی مجدد سیستم پاداش مغز کمک می کند.
اگر میخواهید اعتیاد به خوردن را ترک کنید، با پزشک مشورت کنید. آنها می توانند شما را راهنمایی کنند و برنامهای دقیق برای کاهش وابستگی شما به غذا ارائه دهند.
چه چیزی باعث اعتیاد به مواد غذایی می شود؟
مانند بسیاری از اعتیادها، دلیل روشنی برای اعتیاد به غذا وجود ندارد که بتوان آن را برای هر فردی اعمال کرد. جنبه روانشناختی اعتیاد از فردی به فرد دیگر متفاوت است – با این حال، برخی تحقیقات اولیه نشان می دهد که ممکن است عوامل شیمیایی و عصبی عامل بوجود آمدن اعتیاد به غذا باشد.
متخصصان خاطرنشان می کنند که غذاهایی با سطوح قند، چربی و نمک بالا می توانند رفتارهایی شبیه به اعتیاد ایجاد کنند که به یک ماده شیمیایی به نام دوپامین مربوط می شود. دوپامین ترکیبی در مغز است که به عنوان یک سیستم پاداش، به ما لذت می دهد.
مطالعات دیگر نشان می دهد که، علاوه بر عوامل عصبی، افراد دارای شرایط روانی خاص ممکن است بیشتر مستعد اعتیاد به غذا باشند. به عنوان مثال، افراد مبتلا به پرخوری عصبی، اختلال استرس پس از سانحه، ممکن است احتمال بیشتری برای ایجاد اعتیاد به خوردن داشته باشند.
علل اعتیاد به غذا
در زیر دلایل اعتیاد به مواد غذایی ذکر شده است که باید به آنها توجه کنید:
- افسردگی
- فشار
- اضطراب
- عزت نفس پایین
- تصویر ضعیف از خود
- اختلالات اشتها
- اختلال وسواس جبری (OCD)
چه کسی می تواند به خوردن معتاد شود؟
وقتی کسی در مورد اعتیاد به غذا آگاهی مییابد، اغلب فکر میکند که فقط افراد چاق تحت تأثیر این اعتیاد قرار میگیرند. با این حال، کارشناسان معتقدند که هر کسی می تواند به هر درجهای به غذا معتاد شود.
برخی عوامل می توانند فرد را مستعد ابتلا به اعتیاد غذایی کنند. برای مثال، قومیت، جنسیت، وضعیت اقتصادی، آسیب های قبلی و راهنمایی ضعیف والدین ممکن است بر احتمال اعتیاد شما به غذا تأثیر بگذارد. به طور مشابه، همانطور که قبلاً اشاره کردیم، شرایط روانی نیز می تواند در این معادله نقش داشته باشد.
اگر فکر می کنید در معرض خطر ابتلا به اعتیاد به غذا هستید، با یک پزشک مجاز مشورت کنید. یک متخصص آموزش دیده می تواند راهنمایی دقیقی با توجه به عوامل شما ارائه دهد.
در ضمن افرادی که اعتیاد به خوردن دارندر میتوانند در جلسات پرخوران گمنام شرکت کرده و با کمک دیگر همدردان خود، اعتیاد به خود را ترک کرده و در مسیر بهبودی از این نوع اعتیاد گام بردارند.
شکستن ننگ اعتیاد به غذا
بر اساس گزارش مرکز ملی اختلالات خوردن ، حدود دوازده میلیون بریتانیایی به عنوان محصول پرخوری به دنبال کمک هستند. امروزه، اعتیاد به غذا اغلب دچار سوء تفاهم می شود و می تواند انگ های زیادی به آن متصل شود. یکی از تصورات غلط رایج این است که افرادی که پرخوری می کنند، حریص یا تنبل هستند. این درست نیست، اما شرمساری دیگران به خاطر اعتیادشان به غذا اغلب باعث ایجاد احساس تحقیر در فرد رنج میشود که فقط او را به سمت یک عادت مخرب سوق میدهد.
چرخه معیوب
اعتیاد به غذا درست مانند هر اعتیاد دیگری است . این یک رفتار ناسازگار است. افراد ممکن است برای تسکین هرگونه منفی مانند استرس، افسردگی یا اضطراب بیش از حد غذا بخورند، اما این احساس زودگذر است و مسائل ذاتی اعتیاد از بین نمی روند. افراد مبتلا اغلب پس از خوردن افراطی احساس بدتری می کنند، که بیشتر آنها را به سمت ناامیدی منجنیق می کند، جایی که آنها به دنبال آرامش در غذای بعدی خود هستند.
این چرخه معیوب می تواند بر سلامت روانی افراد تأثیر بگذارد و پیامدهای مخربی را در زندگی شخصی و شغلی آنها به همراه داشته باشد. علاوه بر این، اعتیاد به غذا می تواند منجر به چاقی، اختلالات خوردن، سوء تغذیه و سایر عوارض سلامت جسمانی شود.
چگونه می توانم اعتیاد غذایی خود را ترک کنم؟
اولین و حیاتی ترین قدم برای بهبودی، پذیرش است. هنگامی که پذیرفتید که عادات غذایی شما از کنترل خارج شده است، می توانید اقدامات مناسب را برای مبارزه با اعتیاد به غذا انجام دهید. این ایده خوبی است که به یک عزیز مورد اعتماد اعتماد کنید – کسی که می تواند در طول بهبودی شما را حمایت کند.