بهترین مرکز توانبخشی اعصاب و روان اردبیل
توانبخشی بیماران اعصاب و روان اردبیل
مهم‌ترین ویژگی‌های یک مرکز توانبخشی اعصاب و روان خوب و حرفه‌ای در اردبیل
مرکز توانبخشی اعصاب و روان
مقدمه
مرکز توانبخشی اعصاب و روان شبانه‌روزی یک محیط تخصصی است که به درمان، مراقبت و توانبخشی افرادی که مشکلات مزمن روانی و اعصاب دارند، اختصاص یافته است. این مراکز معمولاً به افرادی که نیاز به مراقبت و درمان طولانی‌مدت دارند، خدمات ارائه می‌دهند.توانبخشی بعبارتی اعصاب و روان به مجموعه‌ای از خدمات درمانی، آموزشی، اجتماعی و حرفه‌ای گفته میشود که با هدف بهبود عملکرد روانی، اجتماعی و شغلی بیماران مبتلا به اختلالات روانی ارائه میشود. این فرآیند به بیماران کمک می‌کند تا مهارت‌های خودمراقبتی، تعاملات اجتماعی و توانایی انجام فعالیت‌های روزمره را بهبود بخشند.
هدف از تاسیس مرکز توانبخشی اعصاب و روان
هدف اصلی این مراکز، فراهم کردن یک محیط امن و درمانی برای افرادی است که با اختلالات روانی و عصبی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. این اختلالات می‌تواند شامل مواردی مثل افسردگی شدید، اختلالات اضطرابی، اسکیزوفرنی، اختلالات دوقطبی و غیره باشد.
مراحل پذیرش بیماران
- 1. ارزیابی اولیه : در ابتدای پذیرش بیمار، ارزیابی کامل از وضعیت روحی و جسمی بیمار انجام میشود. این ارزیابی معمولاً توسط پزشک روان‌پزشک و تیم درمانی صورت می‌گیرد.
- 2. تعیین برنامه درمانی : بر اساس نتایج ارزیابی، یک برنامه درمانی شخصی‌سازی‌شده برای بیمار تنظیم میشود.
- 3. پذیرش : پس از ارزیابی و تعیین برنامه درمانی، بیمار می‌تواند در مرکز پذیرش شود.
بیماران پذیرش‌شده
در این مراکز، بیماران مختلف با انواع اختلالات روانی نگهداری می‌شوند. این اختلالات می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- افسردگی و اضطراب مزمن
- اسکیزوفرنی
- اختلالات دوقطبی
- اختلالات شخصیتی
- اختلالات خوردن (مثل بی‌اشتهایی یا پرخوری عصبی)
- اعتیاد به مواد مخدر و الکل
مدت زمان نگهداری بیماران
مدت زمان نگهداری بیماران بستگی به نوع اختلال، شدت آن و پیشرفت درمان دارد. برخی بیماران ممکن است نیاز به مراقبت‌های طولانی‌مدت داشته باشند (سال‌ها)، در حالی که برخی دیگر پس از درمان و بهبود می‌توانند از مرکز مرخص شوند.
بخشهای مختلف مرکز توانبخشی اعصاب و روان
مرکز توانبخشی اعصاب و روان شامل چندین بخش و واحد تخصصی است که به درمان و مراقبت از بیماران کمک می‌کند:
- 1. بخش درمانی (پزشکان و روانشناسان): این بخش شامل پزشکان روان‌پزشک، روانشناسان، متخصصان مشاوره، و کاردرمانگران است که مسئولیت تشخیص، درمان دارویی و مشاوره‌های روان‌شناختی را بر عهده دارند.
- 2. بخش بستری: بیماران در این بخش بستری می‌شوند و تحت مراقبت‌های شبانه‌روزی قرار می‌گیرند. این بخش می‌تواند به‌صورت واحدهای انفرادی یا گروهی باشد که بسته به نیاز بیمار، درمان‌های اختصاصی ارائه میشود.
- 3. بخش توانبخشی (کاردرمانی، گفتاردرمانی، فیزیوتراپی): بیماران در این بخش‌ها درمان‌های فیزیکی و روانی برای بازتوانی و بهبود وضعیت جسمی و روانی دریافت می‌کنند.
- 4. بخش فعالیت‌های روزانه (تفریحی، هنری و ورزشی): فعالیت‌های مختلفی همچون ورزش‌های گروهی، هنر درمانی، موسیقی درمانی و دیگر فعالیت‌های اجتماعی به‌منظور کمک به بهبود روحیه و افزایش تعامل اجتماعی بیماران در نظر گرفته میشود.
- 5. بخش مشاوره خانواده: یکی از خدمات مهم این مراکز، مشاوره و آموزش خانواده‌ها است تا بتوانند بهترین حمایت را از بیماران خود ارائه دهند.
پرسنل مرکز توانبخشی اعصاب و روان
پرسنل یک مرکز توانبخشی اعصاب و روان شامل افراد مختلف از جمله پزشکان، پرستاران، روانشناسان و مشاوران است. شرح وظایف اصلی پرسنل به شرح زیر است:
- 1. پزشک روان‌پزشک:
تشخیص بیماری‌ها و اختلالات روانی.
تجویز داروهای لازم و ارزیابی اثرات آنها.
بررسی پیشرفت درمان و تنظیم برنامه درمانی.
- 2. روان‌شناس:
انجام ارزیابی روان‌شناختی از بیماران.
مشاوره فردی یا گروهی با بیماران.
کمک به بیماران برای مدیریت استرس، اضطراب و دیگر مشکلات روانی.
- 3. پرستار (مراقب شبانه‌روزی):
مراقبت از بیماران در طول شبانه‌روز.
کمک به بیمار در انجام امور روزمره و بهداشتی.
نظارت بر وضعیت جسمانی و روانی بیماران.
- 4. کاردرمانگر:
طراحی و اجرای برنامه‌های توانبخشی برای بیماران.
کمک به بیماران برای بازگشت به فعالیت‌های روزمره.
درمان اختلالات حرکتی و فیزیکی.
- 5. مدیر مرکز:
نظارت کلی بر عملکرد مرکز و هماهنگی بین بخشهای مختلف.
مدیریت منابع انسانی و مالی مرکز.
- 6. پرسنل پشتیبانی و خدمات:
ارائه خدمات پشتیبانی مانند تغذیه، نظافت و امنیت.
خدمات و امکانات مرکز توانبخشی اعصاب و روان
این مراکز معمولاً خدمات متنوعی برای بیماران خود ارائه می‌دهند:
درمان‌های دارویی: تجویز و نظارت بر مصرف داروهای روان‌پزشکی.
درمان‌های روان‌شناختی: مشاوره فردی یا گروهی، روان‌درمانی.
کاردرمانی: بهبود مهارت‌های روزمره، توانبخشی جسمی و حرکتی.
آموزش و مشاوره خانواده: ارائه راهکارهای مناسب برای حمایت از بیمار در منزل.
فعالیت‌های تفریحی: ورزش، هنر، موسیقی، بازی‌های گروهی برای تقویت روحیه بیماران.
توانبخشی بیماران روانی مزمن
بیمارروانی مزمن کیست و در چه صورتی بیماری مزمن و در چه صورت حاد محسوب میشود ؟
]بیماری‌های روانی می‌توانند به دسته‌های مختلفی تقسیم شوند که در این میان، تفاوت بین اختلالات روانی حاد و اختلالات روانی مزمن بسیار مهم است. هر یک از این دسته‌ها ویژگی‌ها و نحوه درمان خاص خود را دارند. در اینجا به توضیح مفهوم "بیمار اعصاب و روان مزمن" و تفاوت آن با "بیمار اعصاب و روان حاد" می‌پردازم.
بیماری اعصاب و روان مزمن چیست؟
اختلالات روانی مزمن به اختلالاتی اطلاق میشود که به مدت طولانی (ماه‌ها یا سال‌ها) ادامه دارند و معمولاً نیاز به درمان و مراقبت‌های مستمر دارند. در این نوع اختلالات، علائم بیماری به‌طور مداوم وجود دارند یا به دفعات بروز می‌کنند و ممکن است در دوره‌های خاصی شدت یابند.
ویژگی‌های بیماری‌های روانی مزمن:
- 1. طولانی‌مدت بودن: این اختلالات معمولاً مدت‌ها ادامه پیدا می‌کنند، برخی از آنها ممکن است تا پایان زندگی فرد ادامه یابند.
- 2. دوره‌های بهبود و تشدید: علائم ممکن است به طور موقت بهبود یابند، اما به طور کلی بیماری همچنان ادامه دارد و ممکن است بعد از مدتی بازگشت داشته باشد.
- 3. نیاز به درمان مستمر: بیماران مبتلا به اختلالات مزمن معمولاً به درمان‌های بلندمدت و مراقبت‌های ویژه نیاز دارند. این درمان‌ها ممکن است شامل داروهای روان‌پزشکی، مشاوره روان‌شناختی و سایر روش‌های درمانی باشد.
- 4. تأثیر بر عملکرد روزانه: این اختلالات اغلب تأثیر زیادی بر زندگی اجتماعی، شغلی و خانوادگی بیمار دارند.
بیماری‌های روانی مزمن شامل موارد زیر هستند:
- اسکیزوفرنی: یک اختلال مزمن و شدید که با توهمات، هذیان‌ها و مشکلات جدی در تفکر و رفتار همراه است.
- اختلالات دوقطبی (Bipolar Disorder): که با تغییرات شدید در خلق و خو (افسردگی و مانیا) همراه است.
- افسردگی مزمن (دیس‌تایمیا): افسردگی که مدت‌ها ادامه دارد، اما ممکن است به‌طور کامل بهبود نیابد.
- اختلالات اضطرابی مزمن: از جمله اختلال اضطراب فراگیر یا اختلال اضطراب اجتماعی.
- اختلالات شخصیت: مثل اختلال شخصیت مرزی، اختلال شخصیت ضد اجتماعی و اختلال شخصیت وابسته.
فرق و تفاوت بیماری‌های اعصاب و روان حاد و مزمن :
- 1. زمان و طول مدت بیماری:
حاد: اختلالات روانی حاد به بیماری‌هایی اطلاق میشود که به‌طور ناگهانی و در مدت زمان کوتاه (معمولاً چند روز تا چند ماه) بروز می‌کنند. این بیماری‌ها ممکن است به طور کامل درمان شوند یا حداقل علائم آنها بهبود یابند.
مزمن: بیماری‌های مزمن همان‌طور که گفته شد، به بیماری‌هایی گفته میشود که به مدت طولانی ادامه دارند و درمان آنها به مدت زمان بیشتری نیاز دارد.
- 2. نوع علائم:
حاد: در اختلالات حاد، علائم به‌طور سریع و شدید ظاهر می‌شوند، اما ممکن است به‌طور موقت باشند. این علائم معمولاً نیاز به درمان فوری دارند و بعد از درمان و کنترل اولیه، به‌طور موقت کاهش می‌یابند.
مزمن: علائم اختلالات مزمن معمولاً به‌طور مداوم حضور دارند، ممکن است به تدریج شدت یابند و تغییرات مستمر در زندگی فرد ایجاد کنند.
- 3. فرآیند درمان:
حاد: درمان در اختلالات حاد معمولاً سریع و متمرکز بر کنترل علائم است. بیمار ممکن است به درمان‌های دارویی و مشاوره کوتاه‌مدت نیاز داشته باشد و بعد از مدتی بهبود یابد.
مزمن: درمان اختلالات مزمن نیازمند برنامه‌ریزی بلندمدت است. این بیماران ممکن است به داروهای طولانی‌مدت، درمان‌های روان‌پزشکی و درمان‌های تکمیلی همچون کاردرمانی و مشاوره مستمر نیاز داشته باشند.
- 4. پیش‌آگهی و بازگشت علائم:
حاد: در اختلالات حاد، احتمال بازگشت علائم کمتر است و فرد ممکن است پس از دوره درمانی، به زندگی طبیعی خود بازگردد.
مزمن: در اختلالات مزمن، بازگشت علائم و تشدید بیماری معمولاً بیشتر است و بیماران نیاز به پیگیری و مراقبت‌های طولانی‌مدت دارند.
مثال‌هایی از اختلالات روانی حاد:
- اختلال اضطراب حاد: اضطراب شدید و ناگهانی که ممکن است از یک بحران روانی یا یک اتفاق خاص ناشی شود.
- افسردگی حاد (Major Depressive Episode): ممکن است در برخی از افراد به صورت یک دوره کوتاه مدت و حاد از افسردگی شدید بروز کند که با درمان بهبود می‌یابد.
- حمله پانیک: که با اضطراب شدید و ناگهانی همراه است و پس از درمان، فرد می‌تواند به زندگی روزمره خود بازگردد.
اختلالات روانی مزمن معمولاً مدت طولانی‌تری به طول می‌انجامند و نیاز به درمان مستمر و پیگیری دارند، در حالی که اختلالات حاد به‌طور معمول به صورت موقتی بروز می‌کنند و ممکن است با درمان سریع بهبود یابند. برای تشخیص و درمان این اختلالات، توجه به نوع و شدت بیماری از اهمیت بالایی برخوردار است. درمان‌های روان‌پزشکی، مشاوره، دارو درمانی و سایر روش‌ها باید متناسب با نوع اختلال و نیازهای فردی بیمار تنظیم شود.
توانبخشی روزانه و شبانه روزی بیماران اعصاب و روان:
مفهوم، اهداف و تفاوت‌ها
مقدمه
بیماران مبتلا به اختلالات اعصاب و روان ممکن است برای بهبود کیفیت زندگی و افزایش استقلال خود به برنامه‌های توانبخشی نیاز داشته باشند. توانبخشی این بیماران معمولاً به دو شکل ارائه میشود: توانبخشی روزانه و توانبخشی شبانه‌روزی. هر یک از این روش‌ها ویژگی‌ها، مزایا و کاربردهای خاص خود را دارند. در این مقاله، مفهوم، اهداف و تفاوت‌های این دو نوع توانبخشی را بررسی می‌کنیم.
1. توانبخشی روزانه بیماران اعصاب و روان
مراکز روزانه توانبخشی بیماران اعصاب و روان
توانبخشی روزانه نوعی از خدمات درمانی است که در آن بیمار طی ساعات مشخصی از روز، معمولاً صبح تا عصر، در مرکز درمانی حضور دارد و پس از انجام برنامه‌های درمانی به خانه بازمی‌گردد.
ویژگی‌های مرکز توانبخشی اعصاب و روان روزانه
- بیمار شب‌ها به خانه بازمی‌گردد و در کنار خانواده زندگی می‌کند.
- برنامه‌های درمانی شامل جلسات مشاوره، گروه‌درمانی، کاردرمانی، ورزش، مهارت‌آموزی و هنر درمانی است.
- مناسب برای بیمارانی که نیاز به بستری دائم ندارند اما هنوز قادر به زندگی مستقل نیستند.
- امکان مشارکت خانواده در روند درمانی وجود دارد.
مزایای مرکز توانبخشی اعصاب و روان روزانه
- حفظ ارتباط بیمار با خانواده و جامعه
- کاهش هزینه‌های درمانی در مقایسه با بستری شبانه‌روزی
- تقویت استقلال بیمار در محیط واقعی زندگی
- کاهش احتمال عوارض بستری طولانی‌مدت مانند وابستگی به محیط بیمارستان
معایب مرکز توانبخشی اعصاب و روان روزانه
- نیاز به حمایت کافی از سوی خانواده و اطرافیان
- احتمال بروز مشکلات در خانه که ممکن است روند درمان را مختل کند
- مناسب نبودن برای بیمارانی که به مراقبت شبانه‌روزی نیاز دارند
2. توانبخشی شبانه‌روزی بیماران اعصاب و روان
مراکز شبانه روزی توانبخشی بیماران اعصاب و روان
در توانبخشی شبانه‌روزی، بیمار به طور مداوم در یک مرکز بستری شده و تمامی خدمات درمانی، مراقبتی و توانبخشی را به صورت شبانه‌روزی دریافت می‌کند.
ویژگی‌های توانبخشی شبانه‌روزی
- بیمار در طول شبانه‌روز در مرکز درمانی اقامت دارد.
- خدماتی مانند دارودرمانی، روان‌درمانی، کاردرمانی، گروه‌درمانی، آموزش مهارت‌های اجتماعی و توانبخشی شغلی ارائه میشود.
- مناسب برای بیمارانی که دچار علائم شدید بوده و قادر به مدیریت زندگی خود به‌تنهایی نیستند.
مزایای مراکز توانبخشی شبانه‌روزی بیماران اعصاب و روان
- نظارت مستمر پزشکان، روانشناسان و تیم درمانی
- ارائه خدمات درمانی و توانبخشی در محیطی کنترل‌شده
- کاهش خطر بازگشت علائم حاد بیماری
- مناسب برای بیمارانی که حمایت خانوادگی کافی ندارند
معایب مراکز توانبخشی شبانه‌روزی بیماران اعصاب و روان
- هزینه‌های بالاتر نسبت به توانبخشی روزانه
- احتمال وابستگی بیمار به محیط درمانی
- فاصله گرفتن از خانواده و جامعه در طول درمان
تفاوت‌های توانبخشی روزانه و شبانه‌روزی
انتخاب بهترین روش توانبخشی
انتخاب بین توانبخشی روزانه و شبانه‌روزی بستگی به شدت بیماری، حمایت خانوادگی، نیازهای فردی و وضعیت اجتماعی بیمار دارد. در مواردی که بیمار علائم شدیدی ندارد و خانواده از او حمایت می‌کند، توانبخشی روزانه گزینه مناسبی است. اما اگر بیمار نیاز به مراقبت مداوم دارد، توانبخشی شبانه‌روزی توصیه میشود.اساسا توانبخشی بیماران اعصاب و روان نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی آنها دارد. توانبخشی روزانه به بیماران کمک می‌کند تا استقلال بیشتری داشته باشند و در محیط واقعی زندگی کنند، در حالی که توانبخشی شبانه‌روزی برای بیمارانی که نیاز به مراقبت دائمی دارند، مناسب‌تر است. انتخاب روش مناسب باید بر اساس نیازهای بیمار، حمایت خانوادگی و شدت بیماری انجام شود تا بهترین نتیجه حاصل شود.
خصوصیات یک مرکز توانبخشی اعصاب و روان خوب
برای انتخاب بهترین مرکز توانبخشی اعصاب و روان، چندین فاکتور مهم وجود دارد که می‌تواند تأثیر زیادی بر کیفیت خدمات و درمان بیماران داشته باشد. این مراکز باید ویژگی‌هایی داشته باشند که به بهترین نحو از بیماران مراقبت کنند و درمان‌هایی مؤثر را ارائه دهند.
مشخصات مرکز توانبخشی اعصاب و روان خوب و عوامل تأثیرگذار :
- 1. کادر درمانی متخصص و مجرب
پزشکان روان‌پزشک: وجود روان‌پزشکان با تجربه و متخصص که قادر به تشخیص دقیق و ارائه درمان‌های مناسب باشند.
روانشناسان و مشاوران: روانشناسان و مشاوران با تخصص‌های مختلف مانند درمان شناختی-رفتاری، روان‌درمانی، مشاوره خانواده و غیره.
پرسنل درمانی: کاردرمانگران، گفتاردرمانگران، فیزیوتراپیست‌ها و دیگر متخصصین توانبخشی باید تجربه و مهارت کافی در زمینه‌های مختلف درمانی داشته باشند.
- 2. امکانات و تجهیزات پیشرفته
تجهیزات پزشکی: استفاده از تجهیزات پزشکی و درمانی مدرن برای ارزیابی و درمان اختلالات روانی.
فضای مناسب و راحت: محیطی با فضاهای سالم و آرام، طراحی مناسب برای استراحت و انجام فعالیت‌های درمانی.
پشتیبانی از تکنولوژی: استفاده از ابزارهای دیجیتال و آنلاین برای پیگیری درمان بیماران، مشاوره‌های آنلاین و یادگیری از راه دور.
- 3. برنامه‌های درمانی متنوع و شخصی‌سازی‌شده
برنامه درمانی ویژه: هر بیمار نیازهای خاص خود را دارد، بنابراین بهترین مراکز برنامه‌های درمانی را بر اساس شرایط فردی هر بیمار طراحی می‌کنند.
درمان‌های دارویی و غیر دارویی: ترکیب درمان‌های دارویی، روان‌درمانی، کاردرمانی، درمان‌های هنری و موسیقی و فعالیت‌های گروهی برای تقویت جنبه‌های مختلف سلامت بیمار.
- 4. محیطی امن و حمایت‌کننده
حفظ حریم خصوصی بیماران: اهمیت زیادی به حفظ حریم خصوصی و امنیت بیماران داده میشود تا بیماران احساس راحتی و آرامش داشته باشند.
مدیریت بحران: وجود سیستم‌های مدیریت بحران برای شرایط اورژانسی یا تغییرات ناگهانی در وضعیت بیماران.
- 5. نظارت و ارزیابی مستمر
پایش پیشرفت بیماران: ارزیابی و نظارت مستمر بر وضعیت بیماران به‌منظور تنظیم و بهبود برنامه‌های درمانی.
بازخورد از بیماران و خانواده‌ها: دریافت بازخورد از بیماران و خانواده‌ها برای بهبود کیفیت خدمات و درمان.
- 6. فضای اجتماعی و درمان‌های اجتماعی
فعالیت‌های گروهی و اجتماعی: در بهترین مراکز توانبخشی، بیماران فرصت مشارکت در فعالیت‌های گروهی، هنری و ورزشی را دارند که می‌تواند به بهبود روحیه و تعامل اجتماعی آنان کمک کند.
برنامه‌های مشاوره خانواده: حمایت و مشاوره برای خانواده‌های بیماران تا بتوانند در فرآیند درمان هم‌راستا با بیمار پیش بروند.
- 7. تأسیسات هتلینگ و اقامتی عالی
خدمات اقامتی مناسب: اتاق‌های تمیز، راحت و خصوصی برای بیماران با امکانات بهداشتی کامل.
تغذیه سالم و متنوع: ارائه رژیم غذایی متناسب با وضعیت جسمی و روحی بیمار.
- 8. تعداد بیماران و مراقبت‌های فردی
تعداد مناسب بیماران: در مراکز برتر، تعداد بیماران در هر بخش محدود است تا مراقبت‌های فردی بیشتری ارائه شود و کادر درمان بتواند به‌طور مؤثر به هر بیمار رسیدگی کند.
- 9. سابقه و اعتبار مرکز
سابقه درمانی موفق: بررسی سابقه موفقیت‌های درمانی مرکز، درصد بهبودی و رضایت بیماران قبلی می‌تواند نشان‌دهنده کیفیت خدمات باشد.
شهرت و نظرات بیماران: نظرات بیماران و خانواده‌ها در مورد مرکز می‌تواند معیار خوبی برای ارزیابی کیفیت خدمات باشد.
- 10. مجوزها و اعتبار قانونی
مجوزهای رسمی: بهترین مراکز توانبخشی باید از سازمان‌های مربوطه مجوزهای قانونی لازم را دریافت کرده باشند و تحت نظارت‌های دقیق و معتبر قرار داشته باشند.در این خصوص دو سازمان و نهاد دولتی اقدام به صدور مجوز مینمایند :
1) سازمان بهزیستی : متاسفانه کیفیت این مراکز بشدت پایین بوده و امید به درمان و توانبخشی مناسب در این مراکز بشدت پایین است .ازجمله دلایل این امر میتوان به موارد ذیل اشاره نمود :
مدیریت بسیار ضعیف سازمان بهزیستی
برون سپاری تمامی فعالیت های توانبخشی به بخش خصوصی و سرباز زدن از تمامی مسئولیت های حوزه توانبخشی
استنکاف از وظایف و مسئولیت های قانونی
پایین بودن بیش از حد سواد علمی و تجربه ی کارشناسان سازمان بهزیستی
عدم نظم در سازمان بهزیستی بویژه واحد های مرتبط با مراکز توانبخشی
عدم شایسته سالاری و انتسابات دوستانه و مصلحتی مبتنی بر رابطه در بسیاری از موارد و اتلاف منابع انسانی علمی
ضعف در عملکرد و بهروه وری
عدم دسترسی به آمار و اطلاعات این حوزه
موازی کاری بخشهای مختلف این سازمان
عدم شفافیت
عدم نگرش بلند مدت مدیران به موضوع توانبخشی
دستورالعملهای فسیل شده و بعضا خلاف قوانین این سازمان
عدم تمرکز بردرمان و بهبود
عدم توجه به توانمند سازی بیماران
عدم توجه به مکانیسم بازگشت به اجتماع بیماران و فالو آپ
عدم پاسخگویی مدیران و مسئولیت پذیری بسیار پایین
بودجه ی توانبخشی بسیار پایین
تحمیل بدون بررسی و پایش بیماران فاقد سرپرست یا کارتن خواب به مراکز توانبخشی خصوصی و ورود آسیب به سایر بیماران
استفاده از مبحث توانبخشی صرفا بعنوان یک سوژه برای کارهای تبلیغلتی، شو و ظاهر سازی و نمایش رسانه ای
استقبال از محرومیت و سطح پایین بودن مراکز توانبخشی و خیر پسند بودن ظاهر آنها جهت جلب و جذب بیشتر کمک های مردمی
نظارت بد و بسار ضعیف توام با حواشی و متاثر از رانت و روابطه در مراکز بواسطه عدم شفافیت
و بسیاری موارد دیگر
2) وزارت بهداشت و درمان : خوشبختانه کیفیت این مراکز به نسبت مراکز توانبخشی تحت پوشش بهزیستی به مراتب بالاتر بوده و لذا و امید به درمان و توانبخشی مناسب در این مراکز بشدت بیشتر است .شایسته سالاری ، نگاه علمی و نظارت دقیق و علمی از جمله دلایل این موضوع میباشد
