هروئین چیست و چگونه بدست می آید؟
هروئین یکی از مشتقات خانواده مواد افیونی یا اپیوئیدها شامل ( تریاک، مرفین، کدئین ) میباشد که به مراتب از آنها قوی تر است و سریع تر از سایر مخدر ها عمل میکند، هروئین یا دی استیل-مرفین یکی از مشتقات نیمه مصنوعی مرفین است و با انجام تقطیر از مرفین تهیه میگردد، مرفین خود یک ماده ی طبیعی است و از عصاره دانه‌های درون تخمدان انواع خاصی از گیاه خشخاش استخراج میشود ولی یک تغییر شیمیایی جزئی در مولکول مرفین باعث به وجود آمدن هروئین بسیار قدرتمندتری میشود که سریع در چربی حل میشود و زودتر به صورت متراکم به مغز می‌رسد. از این رو هروئین از لحاظ اعتیاد زایی، ماده بسیار خطرناکی است و وابستگی و اعتیاد شدیدی ایجاد میکند، ترک هروئین علاوه بر درمان جسمی نیاز به درمان روانی نیز دارد و ترک غیر اصولی آن باعث بروز عوارض شدیدی میشود، به همین جهت مشاورین روانشناسی و روانپزشکی، پزشکان و متخصصین علوم اعصاب شناختی، کلینیک ترک اعتیاد آکسون، آماده اند تا با ارائه خدمات مشاوره ای و درمانی همراه شما عزیزان در زمینه ترک هروئین و سایر مخدرها باشند.
تاریخچه هروئین
هروئین در سال 1874 توسط یک دانشمند انگلیسی ساخته شد، دانشمدان آلمانی با تحقیقات بیشتر در سال 1890 آن را به عنوان یک دارو معرفی کردنند، خواص اولیه هروئین به قدری شگفت آور بود که نام آن از کلیمه هیرو به معنی قهرمان اتخاذ شد، اما پس از آشکار شدن خاصیت اعتیاد زایی آن، این امیدواهی به نا امیدی تبدیل شد.
امروزه اگرچه با تلاش های فراوان از طریق وضع قوانین سخت‌گیرانه مختلف، برنامه های پیشگیری و ترک هروئین و اطلاع‌رسانی در مورد عوارض مصرف این مخدر، این ماده در بین جمعیت عمومی به‌عنوان یکی از مواد اعتیادآور خطرناک شناخته شده است
اگر فردی بخواهد مصرف هروئین را ترک کند، چه باید بکند؟
خوشبختانه امروزه، درمان های موثری برای ترک این مخدر خطرناک در دسترس قرار دارد، اما درمان زمانی موفق خواهد بود که توسط متخصصین این رشته انجام بگیرد و علاوه درمان های جسمی به درمان های روانی نیز پرداخته شود و خدمات درمانی اعتیاد همراه با رویکردی خاص به منظور پیشگیری از عود مجدد بکار گرفته شود.
روش صحیح درمان اعتیاد هروئین، به چه صورت است؟
اولین مرحله ترک هروئین، سم‌زدایی و خارج ساختن اثرات ماده از بدن فرد مصرف‌کننده است که هدف اولیه آن کاهش علائم محرومیت تا آن‌جایی است که فرد با عدم حضور مواد در بدنش سازگار شده و سیستم‌های مغزی کارکرد خود را از سر بگیرند.
روش های درمان متخلفی برای ترک هروئین وجود دارد، اما متاسفانه امروز بسیاری از مراکز درمان اعتیاد از روش درمانی جایگزین یا متادون درمانی استفاده میکنند که نه تنها کمکی به فرد نمیکند بلکه عوارض زیادی نیز دارد.
هروئین عملکرد بسیار سریعی دارد و اثر آن نیز از دوام بالایی برخوردار است و کمبود آن خیلی زود احساس میشود، به طوری که فرد مصرف کننده باید در فواصل زمانی مشخص از این مخدر استفاده کند، معمولا افرادی که هروئین را به صورت تزریقی مصرف میکنند، ممکن است تا چهار بار در روز اینکار را انجام دهند.
مصرف این مخدر سلولهای مغز را به حدی تحت تاثیر قرار میدهد که ممکن است علائم محدودیت از آن تا زمانی که مغز دوباره بتواند فعالیت طبیعی خود را از سر بگیرد ادامه پیدا کند، بنابراین بهتر است که ترک هروئین تحت نظر روانپزشک و روانشناس متخصص انجام بگیرد، تا احتمال بروز عوارض علائم روانی به حداقل برسد
انواع هروئین کدامند؟
هروئین خالص پودر تلخ مزۀ بسیار نرمی است که معمولاً به رنگ سفید وجود دارد، اما این مواد به‌ندرت در دسترس همگان قرار گرفته و یا در خیابان‌ها به فروش می‌رسد. رنگ هروئینی که در دسترس افراد قرار می‌گیرد، ممکن است از سفید تا قهوه‌ای تیره متغیر باشد، این تغیر رنگ به دلیل ناخالصی‌ها و یا افزودنی‌هایی است که در آن وجود دارد. هرویین موجود در بازار معمولا ۱۰ تا ۱۵ درصد هرویین دارد و بقیه آن شیر خشک، نشاسته، پودر بی‌کربنات و پودر گلوکز، گرد گچ، پودر قند، کافئین، پودر برنج، آرد است.
بنابراین ممکن است ترکیب و میزان درجه خلوص مخدری که معتادین در هر بار مصرف میکنند، متفاوت از دفعه قبل باشد و اگر بنا بر عادت پیشین همان میزان از یک مخدر خالص‌تر را مورد مصرف قرار دهند، خطر داروزدگی (در اثر رسیدن بیش از حد مواد به مغز) و مرگ آنها را تهدید خواهد کرد.
نوع دیگر هروئین، “قیر سیاه مکزیکی” است که در کشور مکزیک ساخته میشود و در غرب و آمریکای شمالی در دسترس است. این نوع هرویین مانند صمغ چسب‌ناکی است که به رنگ قهوه‌ای تیره یا سیاه دیده میشود، این مخدر را در تکه‌های پلاستیک و یا بادبادک‌های کوچک به شکل مخروطی بسته‌بندی میکنند و سر آن را با آتش می‌بندند تا آب به آن نفوذ نکند. وزن بسته‌ها مختلف هرویین پنج سانتی (یک گرم)، ربعی (یک چهارم گرم)، دو و نیم گرمی و پنج گرمی است.
هروئین چگونه مصرف میشود؟
مصرف هروئین به صورت تدخین یا کشیدن:
در این روش هروئین را که معمولاً حدود پنج سانتی‌متر است، روی زرورق می‌ریزند و از زیر با دستمال کاغذی لوله شده و یا تکه‌های مقوایی باریک که با کبریت آتش زده شده باشد، کمی حرارت می‌دهند و دود حاصل از آن را با استفاده از یک لوله باریک از راه دهان بالا می‌کشند، معمولاً این لوله باریک را نیز با تا کردن زرورق به طرفی که از جنس کاغذ است به‌دست می‌آورند و یا از لوله خودکار برای این کار استفاده میکنند.
استنشاق هروئین از راه بینی:
در این روش که معمولاً توسط معتادان غیرحرفه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد، هروئین را روی کاغذ صافی می‌ریزند و به کمک اسکناس لوله شده آن را از طریق بینی بالا می‌کشند.
تزریق هروئین :
در این روش هروئین را با آب لیمو، جوهرلیمو و قرص ویتامین ث در قاشق حل میکنند و کمی حرارت می‌دهند، سپس محلول به‌دست آمده را با سرنگ تزریق میکنند که ممکن است به صورت عضلانی و یا وریدی (داخل رگ‌ها) استعمال شود.
در تزریق وریدی، ابتدا معتادان از رگ‌هایی که جلوی ساعد دست‌ها نمایان است استفاده کرده، پس از آن‌که مدت طولانی از تزریق نقاط مختلف دست‌ها گذشت و دیگر این نقاط جواب‌گو نبودند، به ترتیب نوبت به پشت دست‌ها، ساق پا، گردن و در نهایت به بیضه‌ها می‌رسد که تزریق در بیضه‌ها آخرین مرحله این‌گونه معتادان است
مضرات مصرف مواد مخدر تنها به شخص مصرف کننده محدود نمی‌شود و از آن‌جایی که تزریق، شایع‌ترین روش مصرف است ممکن است باعث انتقال بیماری ها مختلف به سایرین شود برای مثال تزریق هروئین یکی از مهم‌ترین علل ابتلا و گسترش ویروس HIV و ایدز در کشور می باشد، بنابراین ضروری است که کلیه اقشار جامعه به‌ویژه نوجوانان که در خطر بیشتری قرار دارند و والدین آنها با این مخدر و ویژگی‌های آن آشنایی کافی داشته و با آگاهی از مضرات آن از خود یا فرزندانشان در برابر این ماده خطرناک مراقبت نمایند.
متاسفانه امروزه استعمال استنشاقی، در میان جوانان بیشتر از روشهای دیگر مصرف هرویین شایع شده است که شاید دو دلیل عمده را بتوان برای آن ذکر کرد:
گریز از برچسب اجتماعی معتاد تزریقی بودن.
امن‌تر بودن این روش در برابر بیماری‌های عفونی نظیر ایدز یا هپاتیت.
اما جوانان باید آگاه باشند که این روش نیز عاری از خطر نبوده و همه روشهای مصرف هروئین، علاوه بر آن‌که چنین ماده خطرناکی را وارد بدن می‌سازند، عوارض خاص خود را نیز به‌همراه دارند از جمله ناراحتی‌های تنفسی و مشکلات ریوی که بیشتر در اثر مصرف استنشاقی این مخدر ایجاد می‌شوند، بنابراین توصیه میکنیم هرچه زودتر اقدام به ترک هروئین کنید.
چرا افراد به مصرف هروئین وابسته می شوند؟
افراد مستعد در موقعیت‌های متعددی ممکن است به مصرف هروئین کشیده شوند.
یکی از این الگوها، مصرف تفریحی یا آزمایشی هرویین به خاطر اصرار دیگران و اغلب، گروه هم‌سال است، اما نکته ای باید بدانید این است که فردی که به دلایل گوناگون یک بار مصرف هروئین را تجربه میکند، ممکن است بارها و بارها به منظور تجربه احساسات خوشایند اولیه که آرامبخش قوی است، به شکل وسواسی و بی‌اختیار آن را مصرف کند.
در این حالت فرد به هروئین اعتیاد پیدا میکند و چون بدنش دیگر تحمل نبود مواد را ندارد، ممکن است به سه یا چهار مصرف در روز نیاز پیدا کند.
در صورت مصرف هروئین چه اتفاقی می‌افتد؟
مصرف هروئین در ابتدا باعث بروز احساسات خوشایندی در فرد میشود، اکثر مصرف‌کنندگان هرویین، اغلب برای تجربه همین احساس زودگذر به مصرف مجدد گرایش می‌یابند.
اما این اثر کمتر از یک دقیقه دوام دارد و معمولاً نسبت به این حالت تحمل ایجاد میشود و در دوره‌های بعدی باید میزان بیشتری از هروئین مصرف گردد تا بتوانند احساسات لذت‌بخش قبلی را تجربه کنند.
پس از مصرف هروئین برای مدتی که اثر دارو در فرد وجود دارد، احساس اضطراب، خصومت و پرخاشگری کاهش می‌یابند و احساس آرامش موقتی جایگزین آنها میشود. اما پس از مدت کوتاهی این لذت جای خود را به درد میدهد چون علائم محرومت از مواد ظاهر می‌شوند، فرد باید برای رهای و اجتناب از این درد مجدد به مصرف هروئین روی آورد، در ادامه به برسی برخی از این علائم میپردازیم:
تعریق بسیار زیاد به‌حدی که تمام لباس‌های فرد خیس میشود
دانه‌دانه شدن پوست و سیخ شدن موها
آب‌ریزش شدید بینی و اشک ریزش
خمیازه کشیدن‌های شدید و پی‌درپی
گرفتگی و دردهای عضلانی
تحریک پذیری بیش از حد
از دست دادن اشتها
احساس سرما و لرز
بی‌خوابی
بی‌قراری
اسهال
چگونه می‌توان تشخیص داد که فردی هروئین مصرف کرده است؟
مصرف هروئین دارای عوارض و نشانه هایی است که پس از مصرف بروز میکنند، پیش تر در مقاله علائم مصرف هروئین، به بررسی کامل این علائم پرداخته ایم اما موارد زیر برخی از متداول ترین نشانه هایی است که در مصرف کنندگان هروئین دیده میشود:
ساکت شدن دردهای جسمانی که قبلاً از آنها شکایت می‌کرده است
سرخوشی بیش از حد در زمانی که تازه مواد مصرف شده باشد
رخوت و سنگینی بعد از گذشت مدتی از زمان مصرف
فرورفتگی‌ها یا زخم‌های متعدد در بازوها و پاها
آبسه‌ها یا ورم‌های چرکی در سطح پوست
مردمک‌های ته سنجاقی
خارش شدید پوست
تهوع و استفراغ
خشکی دهان
تعریق زیاد
تکرر ادرار
تنفس کند
همچنین وجود برخی وسایل در محیط زندگی فرد نیز می‌تواند علامت مصرف هرویین در آن مکان باشد، از جمله:
قرص‌ها ویتامین ث، پودر جوهر لیمو یا آبلیمو که برای تهیه محلول تزریقی هرویین استفاده شده باشد
تکه‌های باریک مقوایی نیم‌سوخته که ممکن است برای حرارت دادن هروئین استفاده شده باشند
تکه‌های کوچک زرورق سوخته و یا دستمال کاغذی لوله شده که آتش زده شده باشد
بادکنک‌های کوچکی که دو سر آنها بسته شده باشد (جهت حمل‌ونقل هروئین)
اسکناس‌های لوله شده که برای مصرف استنشاقی هرویین استفاده میشود
کیسه‌های کوچک نایلونی که ته‌مانده هرویین به آنها چسبده باشد
نوار لاستیکی که برای بستن رگ‌ها هنگام تزریق به‌کار می‌رود
سرنگ مستعمل
نشانه‌های رفتاری هشدار دهنده مصرف هروئین کدامند؟
مصرف هروئین دارای نشانه های رفتاری زیادیست؛ پس از بهتر است خانواده ها با برخی از این نشانه ها آشنایی داشته باشند:
افت تحصیلی و از دست دادن علاقه نسبت به امور مربوط به مدرسه
تحریک‌پذیری و واکنش نشان دادن شدید در برابر انتقاد
از دست دادن علائق و مشارکت نکردن در فعالیت‌ها
چرت زدن در زمان‌های نامناسب مثلاً در میان بحث
بی‌میلی در برقراری ارتباط با دوستان یا افراد جدید
غیبت‌های مکرر و بی‌دلیل از خانه یا مدرسه
اجتناب از تفریح و سرگرمی و ورزش
عدم توجه به وضعیت ظاهری خود
تقاضای مکرر و نامعمول برای پول
تغییرات ناگهانی در خلق یا رفتار
از دست دادن توجه و تمرکز
البته باید در نظر داشته باشید که هیچ‌یک از موارد فوق به‌تنهایی نمی‌تواند نشانه مصرف هرویین در نوجوانان باشد، بلکه باید همه شواهد و قرائن لازم موجود باشد تا بتوان این فرضیه را تایید نمود. در صورت تایید این مسئله نیز والدین باید هشیار باشند که برای فرزندانشان نقش حمایتی را ایفا کنند و با که والدین آنها بی‌دلیل به آنها مشکوک هستند و دائماً در تجسس موارد مربوط به سوء‌مصرف مواد در آنها هستند.
اثرات کوتاه‌مدت مصرف هروئین کدامند؟
مصرف‌کنندگان هروئین اندکی پس از مصرف این ماده، غالباً احساسی از اوج لذت را گزارش میکنند که به‌صورت موجی سراسر بدن را فرا می‌گیرد.
معتادین این حالت که “فلش” یا “راش” نام دارد را شبیه ارگاسم کامل بدن توصیف میکنند، شدت این حالت بستگی به میزان ماده مصرفی و نحوه استعمال آن دارد. حالت “راش” در مصرف هروئین معمولاً با احساس گرم شدن و غلیان پوستی، خشکی دهان و یک احساس سنگینی همراه است که ممکن است با تهوع، استفراغ و خارش شدید توأم باشد.
پس از اثرات اولیه، معمولاً مصرف‌کنندگان برای ساعات طولانی خواب‌آلود و کسل می‌شوند؛ عملکرد ذهنی فرد به‌خاطر تاثیر هرویین روی سیستم عصبی مرکزی مختل میشود، کارکرد قلبی عروقی کند شده و در برخی افراد مصرف این ماده می‌تواند به واکنش حاد هروئین منجر شود. مشخصه این اختلال، شروع ناگهانی و حاد علائم مربوط به فروپاشی کارکرد سیستم قلبی و عروقی است که می‌تواند به مرگ فرد منتهی گردد. جدی‌ترین اثر فیزیولوژیکی هروئین، افت تنفسی است؛ وقفه تنفسی رایج‌ترین علت مرگ ناشی از مصرف بیش از حد این ماده است.
اثرات بلند مدت مصرف هروئین کدامند؟
یکی از اثرات بلندمدت و زیان آور مصرف هروئین که از مهم‌ترین آنها را نیز میباشد، خاصیت اعتیادزایی شدید آن است. از دیگر اثرات و عوارض مصرف طولانی‌مدت هروئین می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
یبوست
اختلالات کبدی
اضمحلال رگ‌ها
اختلالات قاعدگی
تیرگی لب‌ها و پوست
ورم‌های چرکی یا دمل‌های پوستی
بیماری‌های تنفسی نظیر ذات‌الریه و سل
ورم مفاصل و سایر بیماری‌های روماتوئیدی
عفونت لایه‌های درونی قلب و دریچه‌های آن
اختلال در هضم غذا، بی‌اشتهایی و کاهش وزن
بی‌خوابی هنگام شب و خواب‌آلودگی در طی روز
از بین رفتن مقاومت بدن در برابر انواع بیماری‌های عفونی
بیماری‌های عفونی نظیر هپاتیت و ایدز در اثر مصرف سرنگ‌های آلوده
انواع بیماری‌ها در اثر مرگ‌بخشی از سلولهای مغزی و نخاعی به‌دنبال مصرف زیاد
هروئین چه اثراتی روی مغز می‌گذارد؟
در فاصله اندکی پس از مصرف هروئین، این ماده از سدهای خونی، مغزی عبور میکند. هرویین در مغز به سرعت به مرفین تبدیل شده و به گیرنده‌های افیونی که مسئول کنترل درد هستند، می‌چسبد و نواحی خاصی در مغز که مسئول ایجاد احساسات خوشایند هستند را فعال می‌سازد. هروئین به‌ویژه به این دلیل اعتیادآور است که به سرعت وارد مغز میشود و جایگزین اپیوئیدهای طبیعی مغز میگردد و بدین ترتیب مصرف مکرر آن باعث شکل‌گیری وابستگی جسمانی به حضور مداوم این ماده میگردد. زمانی که وابستگی جسمانی به هروئین شکل می‌گیرد، بدن با حضور دائمی مواد انطباق یافته و نرسیدن مواد به مغز باعث بروز سریع و ناگهانی علائم محرومیت از مواد در فرد میشود.
Write your comment